Alle inzendingen over Ozonlaag

Al dat gevraag, Over de ozonlaag. Of wat dacht je wat, Over het ozongat. Het blijft allemaal wat vaag. Heb ik ook nog een vraag, Hoe laag hangt de ozonlaag ?…

aardse vlaktes voelden wat bevroren veel grijze lucht met schimmig wit slierten zweefden vanonder naar boven de hemel oneffen, leek omgespit de zon was weg, ik had het koud alles draaide er nu omgekeerd mens en dier waren benauwd de lucht werd ijl, geterroriseerd een engel kwam vertellen in paniek dat we straks allemaal gaan sterven de ozonlaag…

blauwe lucht vervuild door rook en uitlaatgassen ozonlaag die huilt maar mensen blijven lachen tot er plots geen haan meer kraait!…

Je had de mallekoeien-maladie Maar stikstofuitstoot in de ozonlaag En grondwater, een ware bodemplaag Leidt tot een Parkinson epidemie Heeft Wageningen Universiteit 'FrieslandCampina' boeren opgeleid?…

Ze gaan, nu men ze niet mag produceren, die lichtvervuilers uit de schappen weren en langzaam groeit die ozonlaag weer dicht. Een glazen bol of hete ploert? Dat moet nog blijken, maar opgelucht kan men de sterren vast bekijken.…

Zie ik Diana's ozonlaag haar zwarte nighty negligé ontwaar ik haar als luciféra donkere maan in casa luna Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen gevolgd door maangodin lucina opgejaagd in overmoed bevrijd van duister nachtgewaad…

als ik jou niet had wie of wat zou ik dan zijn een gat in de ozonlaag een begin zonder eind zonder jou ben ik niet meer dan een ruwe schets niet uitgewerkt nog niet verfijnd zo nog nietszeggend nog flets een lied dat niet gezongen wordt het kent nog geen echt refrein de spreker wiens ware woord in geen enkel oord wordt aangehoord ik…

Wéér lukt het me op duurzaamheid te scoren, Dit snelsonnet is energieneutraal. Mijn rijmsels zijn dat trouwens allemaal, Niet een is er die zich daaraan kan storen. Noem mij dan ook geen ozonlaagontwrichter - Maar Overweg, de groene ecodichter.…

door vervuiling, opwarming, ozonlaag kapot... en al de rest!…

Voorwaar, Aemilius Aquarel Uw ode aan de niet te dragen Vlinderlichtheid van 't bestaan In 't onderzon- en ondermaanse Waar de lentelissen laaien In groene zeeën van bazuinen Licht laveloos haar voile op Als loflied en ligt ademloos In ozonlaag der zonnewagen Waar tomeloos en ongeremd Icarus zijn paarden ment En lichte luchten atmosferisch…

De deken als de ozonlaag wordt het gordijn van de storm terwijl een koude opperbries door de regenval zwiert en zich bonkt tot brullen, verstrikt in de wolken. Een schurende omarming laat de hemel kruimelen en de merrie haar manen, wit als de maan, roteren om de nacht.…

Niet door 't gat in de ozonlaag of omdat het poolijs smelt. Niet aan vuur of watersnood gaat de wereldbevolking dood. Als we niets meer om elkaar geven en leed en armoe ons ontgaan, als ons hart niet meer kan spreken en we enkel voor onszelf leven, als liefde en meelij niet meer bestaan, dan..., pas dan zal de wereld vergaan!…

De ijskap naar de knoppen, de ozonlaag een gat wij geen sneeuw en ijs, maar MUGGEN EN TEKEN ZAT. En we glimlachen met witte tanden, hangen de spierwitte was aan de lijn want alles wat we willen maar NIET dat we anders zijn.…

muskieten zonder stoppen jennen en jij doorlopend uit je sloffen schiet gelukkig heb je altijd nederwiet dat kruid groeit welig tussen palm en dennen ja dat is goed je hebt het graag het helpt de hete dagen door te komen de jaren ambtenaren bij het rijk dat werk kun je zo ongeveer wel dromen het zitten met je vinger in de dijk en je gat in de ozonlaag…

De beschermlaag die ik vanaf mijn geboorte meekreeg is flinterdun en veelal verstopt in sproeten op het naaktstrand hou ik mijn kleding aan niet uit schaamte, maar uit bescherming en als ik maar iets of wat, zelfs even, ontbloot dan doorbrand de zon mijn lichaamsvernislaagje zit ik op en met de blaren!…

in blauw kristal azuurde je de hemel verschoof het prisma van het gans heelal in kou kwam helderheid de ultra violette stralen konden nu hun gram gaan halen op de onbedekte huid het aardse aangezicht verkankerde voor mens en dier veranderde het leven in een eindeloze hel de zon scheen fel en zonder ozonlaag muteerde evolutie tot…

ik pak mijn eigen licht nog ben ik niet gezwicht voor hen die mij het vel over de neus gaan halen voor alles moet ik gaan betalen het natuurlijk evenwicht is door mijn ouders al ontwricht nu moeten wij de scherven rapen alleen het zonlicht is nog vrij en stroomt bij mij naar binnen door het thermopane glas de ozonlaag zet geen…

mensbestaan In 't onderzonse ondermaans waar zomerzot en zomertaling 's winters koning winter paaien in de lente lissen laaien met trompet en narcissen Daar richt men spotlights op het water eerst op scylla en charybdis dan op aquarel malenka zondoordrenkt licht zij haar voile Wijl phaeton zijn paarden ment dwars door diana's ozonlaag…

Een nieuwe ozonlaag het bitterzoet van zonnestralen doopt in lankmoedigheid toebedeeld, wordt geaderd marmer vloeibaar door het bioritme van een visioen.…

het dragen van emmertjes water naar zee en oceaan voor warmte aan de vissen geeft heden een ozonkater zont straalt ongebroken aan celsianen hebben uitgewezen het zoute water is gerezen smelt maakt steeds ijs vrij de pool krijgt zelfs eigen tij tijd voor de greep uit ons vriesvak naar ijsblokjes voor in de koelzak als druppels op een…

Onder de ozonlaag van bedorvenheid In een paleis, een huis van pracht en praal In de tuin een boom van de eeuwigheid Onder de nacht en geroep van een nachtegaal Op een zomerse dag met een winterse bui Door het bos zonder groen, maar grauw als de nacht Door hemelse tranen van een pas gesneden ui Op de gronden van Moeder Aarde, verzuren al haar…

De Sint keek hem eens grondig aan en moest bekennen dat het met veel zaken wel is gedaan, vrede op aarde, lief zijn voor elkaar, tja het zit niet in een pakje, niet te koop op de markt of elders, wat doen we de kinderen aan, met de ozonlaag gaat het niet goed, mensen raken ondervoed.…