Alle inzendingen over Sisyphus

Dit is het dus Het geheim van Sisyphus. Wij leken Hebben verkeerd gekeken Gewoon de andere modus. Je weet het toch wel Bergaf, gaat altijd snel.…

Zij was de vrouwelijke variant Van Sisyphus, wat rolde zij een stenen Wat moest zij telkens onbedaarlijk wenen Zij kon jou maar niet krijgen als amant Lang bleef vergeefse hoop in haar bestaan Eens zou het haar toch zeker wel gaan lukken?…

Vurige Sisyphus, mocht je ooit vrijkomen, ga dan zuidwaarts de kilte in. Zon, sta op, vergeet het vonnis en sla de luiken open. Het is dag. Dag, hoor.…

Overmoed waarvoor ik gestraft werd zelfs door de goden vergeten die rare gedaante die loopt met gebogen hoofd in gesprek met asfalt en grond stoeptegels en afval soms valt mee steen te zijn soms valt tegen want,ziet u die berg in onderwereld ben ik ook.…

ik wil helemaal opnieuw beginnen een eigen wereld van de grond af opbouwen mijn krachten vrijmaken mijn zicht veranderen de ruimte anders ervaren weerstand ontmoeten ik ben Sisyphus de man die een steen tegen de heuvel op blijft duwen ik ben een werkwoord alles wat ik doe is absurd maar ik vind er geluk in…

in het schelle licht drukt het gewicht van uren dagen en nachten de tijd is het rotsblok dat Sisyphus tegen de berg duwen moet de onbarmhartige zeis snijdt links en rechts in noodlottige levens ze teistert het broze weefsel zwaait grillig de hemel dicht maar dan brengt Bach zeeën van licht voor een rituele wedergeboorte je…

Achter het bureau voel ik met mijn hand, geklemd tussen tafelrand en borstkas, mijn bonkend hart dat het wint van verstand en mij doet zwemmen in een zoete plas van gelukzaligheid. Wat eertijds was dat mij ontbrak en gans verkrampt het land doorkruisen deed, kwam vanzelf en alras ook de vraag naar het waarom en 't verband. Heb ik gevonden…

jij stond als sisyphus de komende en gaande man te regelen met een door drukte verhit en getekend gekleurd gezicht jouw autoriteit in deze was zoals altijd onbetwist als iemand toch de moed had stoute schoenen aan te trekken kwam hij van een koude kermis thuis zij riep gewoon cerberus de hellehond als die zich liet zien…

Zelfs Sisyphus ging zitten op zijn steen Toen Orpheus met zijn liefelijke klanken De wezenloze schimmen bracht tot janken De Hellehond werd pup en wel meteen De dichter - zanger won en hij ging heen Met lopend achter hem die hij bevrijdde Mits hij niet omzag tot de zon hem wijdde Hij zwoer het, schraapte al zijn moed bijeen Toch werd hij…

Maar voor deze zware zwerver, met zijn raadselachtige geschiedenis, was geen weg terug, Sisyphus noch het leger brachten hem in beweging, De landschapskunstenaar legde zich bij de Ongewenste neer, de zwerfkei, in het centrum van de cirkel, werd een uit steen gehouwen boodschapper: een waarschuwing uit de ijstijd.…

Wij werken dag aan dag, de weken rond Wij rollen heuvelop dezelfde steen Werk als Sisyphus - nooit afgerond Water staat ons hoog, tot aan de mond Wij staken nu, wij klagen steen en been Wij gaan totaal iets anders doen dan leren Wij geven workshops, gastlessen in schaatsen Wij mogen ieder kind introduceren Wie wil als klassenassistent…