31413 resultaten.
Snoer van verlangen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 746 Een warm hees geluid
streelt mijn oorschelp
klanken maken
zwoele zinnen zacht
Zalig het gevoel
loos de woorden
schat sieraad van
hechte emotie
De parels geknoopt
tot een ketting
van verlangen
Als snoer een juweel
maar geen sluiting
maakt dromen waar
geklikt gedicht ...…
Een drievoudig snoer...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 321 Een snoer dat niemand breken kan.…
Als ik jou ooit kwijtraak
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 175 Ik knip de snoeren door waaruit gedachten blaten,
verlangend naar een zucht, dan zuchtend naar verlangen,
knip ik door alles heen.
Raak alles kwijt. Jou, ons, het kwijtraken.
Alles is naakt. En kinderlijk onwetend
geef ik mijn laatste adem.…
Een relikwie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 slechts oude foto’s
geven aan hoe ver
het zicht was toentertijd
nog tornen kerk
en kloostermuren op
tegen de westenwind
groeven geladen
met zout van zee
en stof van de aarde
in gebed met
onvervuld verlangen
gedragen door de wind
een relikwie die aan
het heilig roomse snoer
is blijven hangen…
Eindeloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 536 De reis die in het hoofd gestalte kreeg
gemaakt tot aan het doel, vervuld
verlangen dat tot stilstand kwam
gaat verder dan de halteplaats, hier
openbarend dat niet hét- maar elk
doel zich aaneenrijgt aan het snoer
van wegen dat geen wijzer kent
zo blijft de reis,-een wegennet
waarop de mens zich voortbeweegt
als ondergrond om zich te roeren…
Cirkelen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 182 we rijgen rituele woorden
aaneen maar de zin laat
zich niet vinden
de taal van taai verdriet
verankerd in de ziel
laat zich niet snoeren
wreed woekert ze door
in het oog van de orkaan
ademen we slechts
het verleden uit
ons onstilbaar verlangen
naar toen en daar
oneindig cirkelen we rond
als gewichtloze doden
in de ruimte…
het snoer van rozen brak
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 408 er vallen vlinders op
mijn mond
en ik breek, braak
de vleugels in aangevreten
luchten
het kent
geen einde meer
de oorlog zonder rozen, de stilte
aan het kruis en buiten zwijgt
de ochtend
ik hoor nog slechts gekerm
natgeregend, nabij
de wind
die lege spiegels waait
doorheen verdreven woorden
tijd verbrandt en ik wil…
Liefs uit Stockholm
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 757 Jij kon mij blindelings ontvoeren,
mijn mond liet zich gewillig snoeren;
verraderlijk verward.
Langs zachtjes ingestreelde sporen
ging ik jou steeds meer toebehoren;
ik voel me nu je vrouw.
Je armen houden mij gevangen,
ik kan alleen nog maar verlangen
om vrij te zijn met jou.…
[ Littekens snoeren ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 23 Littekens snoeren
mij in, mijn huid wordt strakker --
en ik word losser.…
Ochtend op het terras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Kijkend naar een slak
een nat spoor achterlatend
een snoer van graagte…
voor wie het ziet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 115 de rivier weet
van lopen
de weemoed
kent ze niet
het verlangen
weet van stromen
zichzelf bevatten
kan ze niet
het water draagt
de weemoed
wat ze wiegt
weet ze niet
het verlangen
herhaalt zich in
het stromen
voor wie het ziet…
De Mistral
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 84 Mijn verlangen gaat uit naar de lente,
met al zijn geuren, gezang en kleuren,
terwijl de winter hier voorbij glijdt.…
Verlangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 71 Geef mij één middag
één middag in de zomer
in de schaduw
onder de bomen
waar alles langzaam is en loom
waaronder een blauwe hemel
de uren lijken stil te staan
met de wolken en de vlinders
de geuren van jasmijn
waar alles wacht
in stilte
op de avond
op de schemering
één middag
één middag in de zomer…
Benauwend
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 155 Ik sluit de ketting
met parels
om je hals
zodat ik kan snoeren
en je adem
kan laten stoppen.…
Zingeving
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 420 Ik heb meer
vooral veel
zin in jou
als zingeving
om zin te geven
iedere dag een lach
vol goede zin
op te staan
zingend swingend
vol zin!…
Aan jou...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.383 Binnenkort, wie
weet van-
daag streel ik jouw
mooi lijf weer
nu levend in mijn
gedachten. Ook
straks, ligt
jouw naakt tegen dat van mij
Slechts verheugd ben ik dat ik
jou weer intens mag beminnen
Wij weten
beiden dat wij el-
kaar zonder twijfel echt willen
zowel nemend als
zeker gevend
aan jou...…
String Theory
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.316 Een snoer van planeten,
de parels rond je nek
reflecteren de maan.…
Gedachten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 157 Mijn gedachten drijven,
tussen droom en werkelijkheid.
Als bladeren die vallen,
dwarrelend in de wind.
Nog met de warmte...
van de zomertijd.
Hun voedsel gevend,
aan de grond waaruit...
ze zijn ontsproten.
Hopend
op een nieuwe lentetijd.
Antje.…
Verlangen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 195 ik schilder en strijk strepen
met een gezicht in mijn gedachten
laat ik mij volledig meeslepen
reikhalzend verlangen, eerder... smachten.
ik schilder en droom strepen
het gezicht krijgt stilaan een gelaat
maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen
als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…
Parels.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 226 Woorden aaneen geregen
zoals parels aan een snoer.
Herinneringen van mooie
en verdrietige momenten.
Door verleden en heden
als ketting tot een geregen.…
Ik snoer je tranen vast
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 761 Ik snoer je tranen vast
Verscheur de last
Ik druk op je schouders. Scheld je uit
Laat je bloeden
Bemin je woede
Je grijpt me vast
En trekt en drukt
Je schiet me leeg
Doorzeeft mijn lijf
Maar zelfs bebloed zal ik wachten
Zelfs dood sla ik mijn armen open
En mijn ogen op.…
snoer hem de mond
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 497 snoer hem de mond
roept men van verre
hij is het niet waard
behandel hem als een hond
of schiet hem naar de sterren
gebruik je macht
om te onderdrukken
en sluit je geweten stevig af
met gezag zal het niet lukken
kortwiek hem als straf
eerst was hij welkom
werd luidkeels toegejuicht
echter het weer draaide
het volk morde:
ontneem…
Eindelijk Thuis- 2
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 65 Ik verlang naar mijn gevleugelde droom.
Weg te vliegen, op te lossen in de lucht
Geen rijkdom of macht zou mij meer vrijheid kunnen schenken.
Ik zou vliegen zo hoog als een vogel maar kon.
Het verenkleed brengt mij naar de hemel.
Waar ik vlieg in de oneindigheid en mij verbaas over het gebrek aan zwaartekracht.…
Van liefde verhalen
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.641 Waar
tranen als paarlen
zich aaneen rijgen
tot onmetelijke
snoeren van intens
verlangen naar een
zee van liefde.
Waar
ondanks stormen
de stroom me
drijvend houdt
gedragen door een
deinend vlot op
golven van liefde.…
Blij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 311 Laat me opnieuw verlangen,
maakt me weer jong en blij.
Buiten geurt het overal,
met prachtig tere tinten.
Met bloemen zonder tal,
die uit de aarde spruiten.
Het lauwe windje speelt,
de lucht is vol met fluiten.
Ik kan alleen maar zwijgen
bij al dit jubelend lentespel.
Ik kijk en luister…
en voel verwondering opwellen.…
Kom laat ons gaan
poëzie
4.0 met 5 stemmen 429 Kom, laat ons saam de weg op gaan.
Ik weet een bergbeek en een brug,
Daar vindt het hart zich weer terug.
Men kan er uren blijven staan,
Want niemand zal ons vragen doen.
Daar op de donkere terrassen
Groeit jonge rijst in zilveren plassen,
De wereld is er jong, en groen.
De bergen zijn er donker blauw,
Zo hooggestapeld in hun bouw.…
Verlangen…
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 169 Jubelend vol verlangen.
Iets mooiers is er niet.
Nog even en de lucht is vol met geuren,
en kleurt zich met een tere bloesempracht.
Hoe heerlijk is die lentetijd,
Mooier en beter…
Dan je had gedacht.…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen,
een zoeken zonder echt te vinden ooit?
Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…
Sehnsucht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 216 Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir,
gedachten worden smerig als een ranzig abatoir.
Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat
ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad.
Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans.
Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans.
Nochtans jouw ogen lonken…
de waterlelie
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 557 de ondergaande zon
glanst over de waterlelie
die haar blad laat hangen
grassprietjes buigen onder
snoeren regenkralen
waar onzichtbare vogeltjes
elkaar oppiepen in de ochtendmist…