Alle inzendingen over Stilletjes

Om daar terug denkend nog even te staan Stilletjes ben je heengegaan…

Stilletjes genieten, van jou en mij Stilletjes genieten, want jij maakt me intens blij Stilletjes genieten, door jou is mijn cirkel rond Stilletjes genieten, ik wil je lippen voelen op mijn mond En dan.......stilletjes genieten…

Soms steel ik een indringende glimlach en steel jij de mijne, we dromen van heftige erotiek, maar de realiteit kwijlt van zelfbedrog en ontoereikendheid. 's Nachts slenter ik langs je huurkamer, kijk of er nog licht brandt, zo ja, dan zie ik beelden van boven de 18 jaar. Soms raak je me stiekem aan, met je hand, je heup of je borst, maar…

Voorzichtig legde ze jou in mijn armen Zo klein en zo teer nog maar net 1100 gram Terwijl ik je bewonderde keek iemand heel stilletjes mee Maar heel even vasthouden en toen ik je terug moest geven Liep heel stilletjes twee onzichtbare voetstappen mee…

En als we dan samen zijn word ik helemaal stil zacht toegefluisterde woordjes worden overbodig stilzwijgend luisteren we naar onze verlangens de stilte vertelt ons zoveel meer dan woorden ze vertaalt onze diepste gevoelens we genieten enkel nog stilletjes van elkaar……

Stilletjes was jij weg van mij, maar je durfde niets te zeggen. Je wilde het wel zeggen, maar je wist niet hoe je het uit moest leggen. Je had je moet verzameld en stapte op me af, je zei me hoe geweldig ik was. Je was totaal verrast toen in zei dat ik al helemaal weg van je was vanaf de eerste dag dat ik je zag!…

eenzaamheid sluipt stilletjes bij je naar binnen zonder dat je ’ t merkt weet je niets meer te beginnen…

Als ik zo stilletjes zit te denken dan weet ik weer waarvoor ik alles deed ik heb voor vele dingen moeten vechten maar was niet de enige die leed. Vele mensen hebben me bijgestaan en voelden mijn verdriet en pijn zonder hulp en steun van hen zou ik nooit meer zo gelukkig geworden zijn.…

...en terwijl jullie verder kletsen, leven, lachen, houden van, maak ik stilletjes kapot wat jullie zo geweldig vinden. Ik ben niet wijs, zelfs niet verstandig, ik ben niet slim, niet mooi, niet leuk. ...en terwijl jullie verder kletsen, leven, lachen, houden van maak ik stilletjes kapot wat toch nooit waarheid is geweest.…

koraal verdicht zich, regenboogvisjes boven je, adem je filter filter gefilterd licht alles heet zoals zij, voorbij het water de kust, de aarde de lucht beweeg het water de rode zee zucht en zo doen de visjes heel zachtjes…

Zal ik je dan maar stilletjes laten?…

Zachtjes verspreid ik mijn leugens stilletjes veeg ik ze achter me op.…

Van verre komt hij aan, Stilletjes grijpt hij naar mijn hand, Een mooie zwarte zwaan.…

Soms voel ik me alleen En dan kijk ik naar de maan En heel stilletjes fluister ik jouw naam Omdat ik je heel erg mis Mijn liefste waar ging het mis Waarom is het mis gegaan We hadden toch niets misdaan Dus mij liefste, als ik je mis Dan kijk ik naar de maan En fluister stilletjes jouw naam…

Lijdzaam sleep ik mijn Ballast voort in de hoop dat ik niemand stoor en toch hoop ik stilletjes dat iemand mij hoort...…

heel veel woorden onuitgesproken van hart tot hart van oog tot oog worden stilletjes gedragen op de vleugels van de wind…

De lente kwam stilletjes aan Ons humeur was blijven stilstaan In het duistere van de wolken Nu gaat ons hart weer open.…

bij elke zonsopgang zoek jij eigen sokken zoek jij een kam zoek jij mijn warme lippen Stilletjes stilletjes wordt jouw ego steeds kleiner en kleiner en kleiner vanavond maak ik bakbananen met rijst voor jou klaar het is niks vreemd bij elke zonsopgang zoeken van eigen sokken zoeken van een kam zoeken van mijn warme lippen…

Stilletjes mijmeren eindelijk rust in huis! Dat is nu iets wat ik altijd al wou Wist ik het merk van die lippendienstweigeraar kocht ik het snel als cadeau voor mijn vrouw…

Het kussen van jouw foto doe ik veel en heel verfijnd, stukjes plakken op mijn lippen waardoor jij stilletjes verdwijnt.…

Stilletjes gebonden in stilte rode draden verbinden gelijke zielen.…

in jouw ogen zie ik dingen die ik nooit eerder heb gezien in jouw ogen zie ik je hart dat zich langzaam opent en me stilletjes binnenlaat…

Blauwe waas Lichtjes over het water Zuchten van de dag Die zijn adem uitblaast Nevelig verlangen Naar sluiers van de nacht Die stilletjes maar snel Het land behangen…

zwaluwen vergezellen wijzen hooglijk de weg 't vroege ochtendblauw hun theater reikt tot in het oneindige waar de nacht stilletjes de morgen kust…

als mijn moedertje huilt is het meer schamen om verdriet huilen is haar niet geleerd dat doet een moeder niet zachtjes schreien dat mag wel stilletjes in jezelf daar heb je dan een zakdoekje voor en een flesje 4711…

Ik word niet vergeten een echo van mijn bestaan zit in jouw hoofd ik zit stilletjes in je hart daar ben ik geborgen. In jouw ogen besta ik en in je lach lach ik mee.…

om het te overtuigen hen te genezen van zij die zo keihard knokken tegen daar de wil tot leven overheerst worden grenzen stilletjes aan verlegd nemen ze groene monsters tot zich in de hoop dat zij het mores zullen leren…

Als Sinterklaas en Kerstman rijdt ook zij bepaalde huisjes stilletjes voorbij.…

verstoken van woorden groeit er leegte om haar heen niet zo groen als de vorige keer doch onheilspellend klampt zij zich angstvallig vast aan datgene wat bekend is om maar niet gegrepen te worden en stilletjes op te gaan in de grijsheid van…

Als ik vertrek, dan niet met grote woorden of veel kabaal, maar stilletjes, liefst helemaal geen taal. Een glimlach volstaat, ik knijp even de ogen toe, 't is goed zo, ik ben moe, ik ga.…