Alle inzendingen over Tijd is tijdelijk

U kunt dan eens fijn Voor een tijd een ander zijn, Een ander, tijdelijk aanschijn. Misschien bent u dan over een tijd Mogelijk, tijdelijk, de Majesteit.…

Al wat een mens beleeft is tijdelijk. Het nu zal nooit meer wederkeren. Is tijdelijkheid zelf ook tijdelijk? De tijd die zal het leren.…

Er was ooit een tijd, dat ook ik naar school ging graag of niet, je ging er was ooit een tijd, dat ik werken ging graag of niet, je ging Er was een tijd, dat ik verkering kreeg graag of niet, je deed er was een tijd dat ik trouwde, graag of niet, iedereen deed!…

De tijd kent geen grens. Eindeloos gaat die verder. Maar niet voor de mens...…

Sterren zo ver in het zwart, her en der. Wat is de wereld klein en het Rijk der Hemelen groot, oneindig. In ieder wezen brandt het vuur, doch het leven dooft op den duur...…

Wacht niet op de tijd die komen gaat gisteren kwam hij immers ook al niet Pak de wijzers wijs je eigen tijd wees maar tijdelijk te eigenwijs…

we bewegen hemel en aarde en treden de tijd met gehavend hoofd tegemoet sterk hoewel breekbaar smeken we Kronos niet noch treuren we bij de eeuwig rouwende cypres we leunen tegen een oude boom heffen het glas op de dingen die blijven en op vrede met onze vergankelijkheid…

De wapens neer Gewonnen met een bijsmaak Bloed aan een speerpunt Geen eer Geen klinkende glazen Een behaalde levenstaak? Betalen met gelijke munt Vanwaar is de aftocht geblazen? De wereld hoorde toch aan de voeten Was niet elk schot raak? Had het anders gekund? Toch eens in de geschiedenis wroeten…

Bloemen verwelken, ook als ze uit de zon staan -- en van papier zijn.…

Alles is tijdelijk, je wordt geboren bent tijdelijk baby voor je 't weet ben je peuter, kleuter, puber en groot. Zo snel kan het gaan. Zo snel gaat het ook. Bij een verbroken relatie een nieuwe partner die samen met jou en de kinderen het leven voortzet, tot ze de deur uitgaan, zo snel gaat dat ook.…

Een alles omvattend algoritme laten we tussentijds in dit tanende licht nog snel de maaltijd gebruiken zodat we onszelf niet achterlaten met een lege maag misschien kunnen we zelfs nog even blijven - tussen werkelijk en tijdelijk…

kunstenaars dansen mee ze willen iets maken voor duizenden jaren, voor iedereen een as van eeuwige waarheid en schoonheid, beschermd tegen de eigen wetten van vandalen, het leger van zwarte torren op bommerdommerdagen het geweld van de tijd…

Je verbleekt, kruipt langzaam weg uit de anekdotes en de foto's die overblijven voor vreemden, later ook nog ontdaan van onze herinneringen alles verteerd tot iets anders jij en wij opgelost in nieuwe levens met hun eigen verhalen waarin wij zachtjes fluisteren eeuwig zullen we fluisteren in het voorouderlijke koor van de menselijke…

De wind roept mij naar buiten het is precies de goede wind om te lopen in het wonder van de lange lanen die de lucht betoveren met dwarrelende bloesem en in mij ingehouden gaan zingen van vreugde gemengd met verdriet om het vallen, weg van het leven, weg van de bladscheuten het dwarrelende besef dat het bijna voorbij is hoe graag…

Eindes genoeg haal ik me in het hoofd, wetend dat het leven doorgaat met een kleine stofwisseling van wat ophoudt te bestaan maar het valt niet mee om het luchtig op te vatten als je het voelt gebeuren Mijn hart wil wel wijsheid ademen, maar heeft bloed nodig om de warmte van liefde in mij te voelen stromen in en uit, ontvangen en geven…

Onverstoorbaar in de zon staat de berg te zijn, te zijn Wolken ontvangen, en hagel, sneeuw hun bruisende en kolkende vertrek aan zijn voeten, de kinderdrukte en de puberherrie van water dat zich warm speelt in een ingebed avontuur En op de berg sta ik te zijn, te zijn De zon ontvangen, ervaringen en nachtgedachten, oud worden…

De snelheid van de trein trekt voor mijn ogen de massa uit de wereld, vormeloze strepen tekenen onwetenschappelijk de formule van Einstein op de ramen Soms is even in beeld wat het is, als je stil staat Dan kun je zien wat het is, iets tijdelijks in zijn raadselachtige vlucht van schijnbare illusies Alles bestaat onwetend hoe…

afscheid nemen van iets, van iemand die zich af scheidt van tijd wordt bevrijd afscheid nemen iets voor de eeuwigheid? of niet zo permanent het begrip tijd is onbegrijpelijk hier scheiden onze wegen tijdelijk een traan in jouw naam het weerzien is oneindig…

tijdelijk? tijdelijk ik ging weer terug tweede keer bij jou gevoel geluk mooie tijd samen samen met jou voor eeuwig? tijdelijk? voor eeuwig je vroeg me ten huwelijk ik zei ja ik ben nog jong maar zonder jou tien keer ouder…

tijd is subjectief tenminste zo zie ik het de tijd schrijdt voort vliedt vervliegt na verloop van... doch alles verloopt we klampen amechtig aan en houden ons nog even vast aan het tijdelijk bestaan maar beseffen ons goed dat we totaal kansloos zijn…

Gelukkig is het tijdelijk En niet voor langere tijd Machteloosheid is een rot gevoel Dat raak je niet snel kwijt Afhankelijk zijn van anderen Niet zelf kunnen sturen Onzekerheid die aan je knaagt Als het langer blijkt te duren Gelukkig is het tijdelijk Hou ik mezelf steeds voor Voorlopig moet het dan maar zo En draait de molen door Uiteindelijk…

ik hoor het tikken van de tijd klok in het stopcontact tandjes ratelen rustig en constant, de tandjes van de tijd beslissen over licht en luid over koffie en brood over leven en tijdelijke dood gewone dingen van alledag waar je niet bij stil kunt staan omdat dat van de tijd niet mag de tandjes knagen door…

Afscheid is niet eeuwig, maar slechts het sluiten van de ogen, de gedachte blijft bestaan en de geest laat nog niet los. U neemt uw gevoelens mee en ik de mijne, ooit treffen wij elkander weer en zullen wij opnieuw samenzijn.…

De tijd is de stilte die slaapt in de kleuren en momenten die niemand zoekt waar eenzame gedachten wachten op een winter die verandert.…

Bestolen en kijkend naar elke dief die spreekt over hun tijd. In de wereld die altijd begint met de tijd die ze verlangen. Is de tijd voorbij of gebleven wat hij beloofde? Is de tijd verloren of bewaard in wat hij beloofde?…

ik veegde langs blauw maar het wit wilde niet wijken zocht hogerop waar beweging alleen al tot grote strepen verijsde al ben ik god mijn hand kan niet scheppen in een aards beseffen pas in het zijn kan ik ervaren hoe het is om het goddelijke voor tijdelijk te evenaren…

ik pleng mijn tranen hier voor u en de uwen voorschot op de dood eens zijn wij gelijken ook al bent u het daar niet eens mee inmiddels heb ik de klok een uur verschoven…

Zee, op deze zomeravond zijn wij aan elkaar gelijk het warme zand heb jij om wille van het tij met rust gelaten, weldra komen er verliefden samen, tot aan je grens die vloedlijn heet wachtend op de zon die afscheid neemt, hopend op het groots moment van zonnerond op horizon sprekend avondrood, over afscheid en de wederkomst sprakeloos zien…

Zwaluwen dansen als Romeo en Julia in vroeger tijden tussen wolken van tijdelijk geluk. Ze vangt vliegen met haar ogen. Boven de daken. Tussen de huizen. Achter de dagen. In de lucht.…

Muziek heeft altijd al sinds heugenis der mens affiniteit niet met het tijdelijke - want dat is inherent - maar met het niet-tijdelijke ofwel oneindigheid. Een paradox een contradictie tegenstrijdigheid Hoe verhoudt muziek als kunstvorm zich met tijdloosheid?…