Alle inzendingen over Tobber

Een tobber is hij een bleekselderij tussen de blozende carnivoren een uitgedroogde pruim tussen de sappige koteletten angstig prikkend in het groen altijd verdacht op een slavink…

Tobbers tobben in bedden. Ze herkauwen er problemen, met een kop die veel te vol is. Onrustig wakker liggen ze. Koffiedrinkers daarentegen, genieten in koffiehuizen. Ze komen er tot zichzelf. Tot andere gedachten. Tot elkaar. Problemen lossen ze op, in volgeschonken koppen, die leeggedronken worden.…

Tenslotte zullen we geduld moeten hebben met al die tobbers. Ieder bedoelt het wel goed, maar is niet altijd in staat goed te doen. Diep medelijden heb ik met mij en ieder, zelfs met de goden. Zij kunnen blijkbaar lijden en dood niet keren, dat is wel jammer. En wij maar hopen op eeuwige zaligheid en pure liefde.…

er woont een merel in mijn tuin hij zingt van de liefde op een hartjesdag hij wakkert het voorjaar aan alsof er roze stofjes zweven een proviand voor mijn ziel ik voel mijn lach de tobberige wereld verdwijnt achter een gordijn van zacht frivool zijn laat me dromen, verzinnen zo vlinderachtig, prachtig deze vreugde minnen…

Ik tobber, dobber stuurloos, niet richting brug, niet naar enen kant, mij rest niets dan dit gedobber, tot ik dobberend ergens strand, maar waar ik vaste grond en duin vind, zal ik rechtop in de wind, mijn wereld in eigen woorden zeggen, wat ik van 't leven vind!…

schoorvoetend bezocht ik een tuin vol dichtersdromen onder een paraplu verscholen tussen rozen en platanenbomen ik vond er stemmen als zingende nachtgalen die zonder aarzeling het leven in zinnen wisten te vertalen van droevige hartenkreten tobberige hersenspinsels oprechtheid, vrolijke noten wellicht ook eigen verzinsels handen…

Aan een ieder tone de wereldkaart: "Geklemd tussen boeien der armoede, aangegrimd door spokende oorlogswoede, leven sterke tobbers bij het klare Woord. Ze weten zich onder 's Heren hoede, loven Hem voor 't minste, dat hen behoort, brengen de schoonste geloofsvruchten voort."…

Ik heb ze: knokig schriele knietjes En elke jongen lacht me uit Zijn blik verraadt: die heeft hooguit In haar bh twee wattentietjes Ik heb ze: tobberige dagen Want zoals ik ben is er maar één Dan ben ik vreselijk alleen Kan ik mezelf niet eens verdragen Het uiterlijk is onbelangrijk Lacht oma, grijs, gerimpeld, lief De spiegel maakt me…

van gemenstig gedrag ik vertrouw nimmer uw geplogenheid slechts hervallen in uw zwartigheid is uw streven onbekend zijt gij met nederigheid gaat derhalve hene bij de aanbraak van de avondlucht toelichting: draaikont ook al was u nu in hoge mate betrouwbaar en ditmaal wellicht geen draaikont toch bent u een tobber…

Benoorden de Moerdijk Daar zitten de tobbers, al welgesteld, In tuin en kantoor zich af te zonderen, En tellen geld. Benoorden de Moerdijk Daar wonen de sufste rijken, Ze noemen zich vrij, of roemen zich vroom.…