Alle inzendingen over Torenvalk

De torenvalk zweeft Over uitgebloeide hei Loerend naar zijn prooi…

Vleugels klapperen een torenvalk blijft biddend in de lucht hangen.…

Een muis in het gras Hij denkt er het zijne van De torenvalk duikt…

Een torenvalk bidt rupsen gaan in processie en de kerk loopt leeg.…

De vogels stoppen met hun zingen de wind houdt stil de adem in Jouw stem is aangetogen jij bent komen aangevlogen verdwijnt in een stemmenkoor gaat op in trage wijdse kringen cirkels spiralen voor jou en mij biddend in de lucht…

biddend en spiedend hangt hij stil, hoog in de lucht, prooi onontkoombaar…

De torenvalk kijkt zeer tevreden naar bos en beemd beneden de velden zijn goed jachtgebied zijn status hoog verheven hij overziet met scherpe blik wat daar zich tussen kruiden gevangen in zijn ogenblik bevindt aan lenteleven Het erfrecht van de dood laat jagers prooi beloeren een haas valt hem ten deel hij kan zijn kuikens voeren Daar…

De tijd slijpt graniet tot stof de smaak van water in de mond Geur van zweet dat zich mengt met doornen en wilde rozen Voorzichtig, want de pijn bij het afscheid zweeft hoog in de blauwe lucht als een torenvalk voorbij…

roept de torenvalk grijze muizen vale ratten reppen zich de draaitrap af de klok slaat een vleermuis naar mijn ketel ik roer en roer tot het schuimt spat en spettert er zweeft een rode bus door mijn behang met een kwaakchauffeur de piepconducteur knipt het kaartje van glimworm fleur ik stap maar eens op in weinig woorden drama…

we verreken daarbij geen spier want wij zijn sperwers en torenvalken.…

Dan zit de torenvalk hoog op haar horst en zingt de lijster weer uit volle borst.…

Als jij komt spreid ik gesteven lakens wit klop dons in zachte kussens sprenkel olie in lavendel ik laat rust ontspannen worden bind zijde aan polsen stram de verwondering negerend van blikken angst gelijk een gekooide torenvalk vleugellam gebonden zwelt opstand in een stijf gelid zich heugend in openbaring waar zweet het vocht vermengd…

grot vliegt een stroom op Grillig wentelende vlekken Een moeder kruipt over een wand van jongen In het staartvlies vangt zij de meelworm De vlieghuid plooit als een sierlijk membraan Gereinigd en ingevet Spaarzaam behaard Een netwerk van zenuwen en kloppende aders De vleugel treft doel Gespierd in de schoudergordel Wiekelt hij als een torenvalk…

Och, hoe schoon vlieden de beken door hei - en weidevelden heen waar speenkruid, duizendblad en klaver boterbloem, margriet, papaver aan ranke oevers dicht bijeen het welig moskarpet doorbreken zie hoge zwaluwen elegant over de windkraag balanceren torenvalken nauwgezet prooi bespreken in gebed en vlinders dartel koketteren boven het zongedroogde…

Maar beter kijkend naar haar silhouet hoog in de lucht; op volle spanwijdte in haar vrije vlucht, gelijk bewondering vragend zoals andere roofvogels als de haviken en torenvalken.…

Ik ben wellicht olifant, kind van lange zinnen nee een torenvalk die verstilt bidt boven land. Al kan ik niet alles vertolken ondanks veerkracht stil alles belevend schilder ik in 't gloren paden gebruik toetsen en mijn ziel als armen en benen.…

Kijk naar de balken in jullie eigen ogen, zegt Christus Jezus terecht, kijk beter, ik zie een zwerm torenvalken een cirkel vormen rondom een bonte specht met kapotgevlogen vleugels.…

Vogelzang maakt blij Hun bevlogenheid beleven Als ze broeden zijn we erbij Nestbouw die veel bevlieging zal geven Met verrekijkers turen Een buizerd, torenvalk of de kiekendief Het mag tijden duren Het zijn momenten van innerlijk natuurgerief Samen genieten in het bos, akkerrand of tuin De geelgors, spechten of een heggenmus Ook al valt…

beeld huiszwaluwen zwenken kwetterend voorbij onnavolgbaar acrobatisch insecten verschalkend boven sloten bij boerenstee rond wandelaars indrukwekkende tractoren trekken moderne wagens met gemaaid gras naar kuil waar opgeschoten jeugd behendig oefent op groeiende bult voorjaarstijd op het platteland de zintuigen maken overuren de torenvalk…

honderdvijftig dode mussen elf pimpelmezen en een papegaai een gier, zes kwartels en een bonte kraai vier roodborsten, een blinde vink, intussen begon ik aardig in de war te raken want hoeveel glazen had ik nu al op ik telde twintig kippen zonder kop (of zie je dubbel als de drank gaat smaken) acht vredesduiven speelden zwaan kleef aan de torenvalk…

als torenvalken die merels proberen te verschalken om hen naar de andere wereld te helpen ook al zijn die vogels volop bezig hun kroost te azen daar ligt niemand wakker van. valken mogen niet verhongeren er zijn er nog maar zo weinig. maar...…

vlerken, aan hen ligt het niet dat zij niet willen werken Ze geven hun ogen te weinig de kost, en waar vader torenvalk zoevend verpoost ziet hij hen worstelen en zegt verhit "toom nou je vleugels eens in ja, en BID!…

Eenmaal buiten groet ik de prachtige blauwe lucht er huist een torenvalk net aan de rand van de schuur, vlak onder het balkon geniet ik dit uur van de fellere zon ik rust daar uit zie hoe een bloemknop zich ontsluit.…

En hij roept koekoek, 'k heb 't weer voor elkaar, ik ben weer, koekoek, klaar voor een jaar, geen torenvalk of slome alk kan daaraan tippen, ik heb geen last, mijn jong wordt vast goed op gevoed. Het koekoeksjong heeft altijd trek, zet telkens weer een grote bek en staat voortdurend om hapjes te springen.…

Maar 'Torenvalk' pakt niet z'n biezen, het is wat hem betreft historie - wij die enkel mogen kiezen bedanken voor 'die Hollands Glorie'.…

en ik vertel van de torenvalk, hij van de buizerd, ooit tegen zijn auto geklapt. “Hangt nu bij ons in de gang!” Kijkt om zich heen. “De Schepping is toch zo mooi”. Vertelt vooral over zijn kinderen van wie hij eindeloos geniet. Zijn vader die er met hen op uit trok, steeds zei: “Heb oog voor de omgeving!”…