Alle inzendingen over Vernield

Jouw felle nagels klauwen mijn tijd in vacuum rood gekraste lijnen striemen toekomstig verleden nog steeds gehard in het raken en scheuren van dagen stoot mijn tijd geschiedenis…

Jij brak mijn hart doormidden Jij die eens zoveel van mij hield Ach wat een lege loze woorden Daarna heb je mij vernield…

Bermen zijn gemaaid: beter uitzicht voor verkeer, klein leven vernield.…

In Veghel kruipen vlegels uit hun schulp Geanimeerd om daar hard aan te vallen En defibrillatoren te verknallen Een aderlating voor de eerste hulp Zo´n ding is voor die jongens overbodig Als je geen hart hebt, heb je dat niet nodig…

Je loog tegen me, toen je zei dat je van me hield en ik.... ben een illusie armer, mijn hoop is vernield. Met brute kracht, sloeg je mijn wereld ineen, waar moet ik nu met al mijn liefde heen?…

Een droom was over totaal vernield zo in gedachten en zo vernederd. niet in staat om verder te komen zo gebroken was haar hart. totaal alleen zichzelf verdronken in haar tranen van zwart.…

Om hem hun grieven danig in te prenten vernielden krakers ruiten bij Cohen. Om erger te voorkomen plaatste men daar een container met een paar agenten. Hoewel, na die vernielingsacties scheen er veel meer behoefte aan een glascontainer.…

Gestolde dromen uit mijn kindertijd Nu tastbaar maar toch onbereikbaar Een plotseling besef dat wonden openrijt Ik leed te veel aan weggooiwoede Vernielde poppenspul in koelen bloede Enkel mijn dromen bleken onverslijtbaar…

Die avondklok was reden voor rumoer Bij rellen werd geplunderd en vernield Geen remming die die gasten tegenhield ‘Kijk mij eens, hier op Facebook, ik ben stoer’ Die filmpjes zijn niet stoer, maar helpen wel De eerste daders zitten in de cel…

hij was niet voorbereid op deze winter vernielde dromen knarsten in zijn hand gedempt licht schuifelde tussen hem en en de wereld ik ga niet dood dacht hij aan barrevoets lopen ik sterf alleen in verloren tijd…

Geschrokken en gebroken, Vernield, totaal kapot, Vedriet, woede, een grote angst Zijn leven zit op slot.…

Ik meen te weten wat zo ’n man bezielt Om hen, die van een popconcert genieten Als waren het konijnen af te schieten, Waardoor er tal van levens zijn vernield: “Dat volk heeft straks geen poot om op te staan, En ik sta op de ranglijst bovenaan.”…

het vernielde onderlijf is niet meer het hare het is van niemand het is van iedereen in haar buik groeit een vreemde vrucht bitter brandmerk in aangevreten weefsel Wakubenga: zij die wordt geminacht what’s in a name een naam die sist als gloeiend ijzer…

Een open wond nog verder openrijten, Je vraagt je af wat nou zo ’n man bezielt Om een gezin waar zoveel is vernield Nog achteraf van alles te verwijten. Ondanks excuses is nog niks gesust, Maar laat nou eens die Ribberinks met rust.…

Bezield gaat hij tekeer: ons erfgoed wordt vernield –…

ik zag tussen je gesplitste schouders de geilheid van je stem, met een oogworp vernielde ik je gedachten ze waren zo banaal. en de stilte sloeg onze verstandhouding aan flarden ooit heb ik je zo gehaat als de zang der vogels in een late morgen je zweeft als een acrobate boven het gordijn der illusies…

De telefooncel die vlak bij mijn straat staat En hele dagen soms voor niets paraat staat Wordt vaak vernield. En straks vast ook geschrapt Want in een tijd die slechts mobiel gepraat veelt Verdwijnt vanzelf zo'n tijdsbeeld uit het straatbeeld…

Niemand kon hem meer iets doen: hij had alles zelf als vernield. ----------------------------------------- uit: 'Alle kinderen zijn van glas', 2001.…

tranen onstaan door verdriet ze zijn gevallen omdat jij mij achterliet plots ben je weggegaan op een briefje had je deze woorden staan je zei dat je nog steeds van me hield maar waarom waarom heb je deze liefde dan vernield ik voel me eenzaam en alleen ik hou van jou als geeneen de tijd samen was zo fijn en weetje iefste jij zal…

De Winter mag in Buitenhof vrij spreken In Nederland geen cordon sanitair Zijn visie is bij ons juist populair Die zal bij wat hier links wil, nog verbleken Als norm is wie ook zulke woorden spraken Zijn hier nog heel wat auto’s stuk te maken…

ooit zullen de geesten zich wreken op hen die hun laatste rustplaats hebben verstoord vermoord is de eonenlange stilte vernield zijn de zuilen en poorten van de stad die eens het centrum van cultuur en beschaving was nog kleurt de woestijn maar de winden huilen pijn om wat verloren is gegaan aan schoonheid en kracht zij strelen…

als hij vandaag in de schoonheid zou willen slapen zal het een landschap zijn zonder lichaam, langs lijnen met buitenaardse voetstappen waarin betraande ogen gaan sterven in winden van onbestaande realiteit in vernielde verwachtingen in het spinsel van donkere dagen lijkt de dichter in de man dronken van zijn eigen verzen en in het licht…

de tijd legde een bittere scherpte over de sluier van onschuld de ogen van het kind dat wordt geminacht lachen nooit ze leeft op al te tere takken onontkoombaar en smal als een doodskist wordt het kind bedolven onder doffe schaamte in de meisjesbuik groeit een vreemde bittere vrucht brandmerk in aangevreten weefsel het vernielde…

met weinig woorden wist ik dat je hoorde wat ik vertelde tot ik je antwoord ontving waarin wantrouwen liefde verving kil tussen de regels je liep stuk twijfels vernielden geluk dat we eens zouden smaken ik had je lief zag lente in je brief nooit wen ik aan spijt er is maar een realiteit ik heb je lief vandaag nog liever dan…

vraag me weleens af Of de man die plots verdween Nog weleens denkt aan de straf Die in mijn leven verscheen Hoe kan het zo zijn dat ik hiervoor moet boeten Totdat ik van de aardbodem verdwijn Gebrekkig door het leven zal moeten Soms zou ik willen door de klap te zijn ontzield Niet eenzaam meer hoeven zijn In een leven dat domweg werd vernield…

"Alles van waarde is weerloos", Lucebert Het is niet alleen de materiële waarde maar ook zeker de immateriële waarde welke weerloos is, blijft en zal blijven Als er bij je auto wordt ingebroken laat de materie zich weerloos gaan zonder verzet vernielen en meenemen geen haan die er om kraait maar als er getoornd wordt aan je menselijke…

Ontspannen is het bij ons onterechte, wij hebben het rookalarm vernield, stikken doe je maar in de buitenlucht. Soms timmert iemand op een lessenaar. Het is geen doen. We moeten zus. Maar ze leeft in zichzelf verborgen: gesteente, kijk, wat plukjes zeden. --------------------------------- uit: 'Zware pijnstillers', 2012.…

zelfs aan de hellepoort wenkten je handen liet je lach de zonde door als levensfranje jij wees het grijs de weg die met knallen was belegd en waar jouwers nog misnoegen grauwden hen was hemel beloofd maar zelfs onder de regenboog konden zij geen zon en warmte vinden versteende hagel vernielde vruchten zij grepen weer mis…

treuzeltoon getint onder jagende maan het klagend ruisen van eeuwenoude verhalen uit zure zavel gezogen over soortgenoten al lang vervlogen die nog spraken van doksalen in verzonken kloostergezang het vreemde licht boven kruisende banen met de lokroep van heidense nazang wijdste nachten met zilte tranen over verloren schoonheid, zo wrang vernielde…

Mensen, dieren, huizen, boerderijen, kerken Mateloos leed en vernielde werken Met mens en macht de boel hersteld Verhalen eindeloos doorverteld Een les die niet door ieder is geleerd Als we niet uitkijken gaat het ooit weer verkeerd…