9333 resultaten.
Zonder titel
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 289 stilte bedoelt…
Vlakke stilte
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 784 waarom zeg jij niets
laat je de stilte weerklinken
als een uitgestrekte vlakte
waar leven zichzelf verloren heeft
waar vergane en blindgeworden zichten
zwerven langs oude bomen
met de dood achter zich aan
waarom zeg jij niets
laat je mijn stappen zinken
naast de langzaam stervende morgen
blootsvoets in het achteruitgaan
oneindig ver…
hogerhand
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 245 hogerhand
mist, zeg nu niets
veel is opzij gelegd
in spaarzaam veel
nauwelijks beweegt
het woord zo goed als
in de wind
die nergens is
zeg nu niets
borstel niets uit
in het teruggetrokken vlak
van de avond waartegen
nauwelijks en nergens
het bestaan van
hogerhand uitbreekt.…
ataraxia
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 108 het bos legt paden bloot
stemt meerdere zonnen mild
ter plekke denderen dreunbuffels
omheint een hek
einde verharding
altijd honderd meter, zelden zacht
enige wrijving dringt zich op
zoals een wandelaar bukt
voor een stormsonate
modderstromen, zonsondergang
ergens gloort schijnlicht
uit vuurkorf en brandgang
een sloot doorgrondt…
Sluitstenen der eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 969 jij en ik
groeiden
aan de zonzijde
van het vrijgekomen land
de nacht viel
langs glooiende
trechterheuvels
enkel ons einde
droeg een krans
van stenen
in de oase van
samenhorigheid
stapte ik
over ijzige dagen
en zag
hoe vlak keien
mijn graf omsloten
in de weidsheid
van stilte
vlak voor het portaal
naar een vrije wereld…
Vlammende stilte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 712 Vergezichten vlak voor mijn ogen,
genietend van de stilte en de rust.
Straks loop ik door herrie gebogen,
als de dag de nacht vaarwel kust ...…
vlakken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 543 wolken hoog gestapeld
tegen de blauwe koepel
daaronder het weidse land
mondriaans vervlakt
spiegeling in strakke vaarten
met statige roze zwanebloemen
siddering in de zomerwind
hooi in groen plastic gehuld
ontheemde koeien vergroten de stilte
in een levensgrote schildering
zijn de vissende kinderen
in de strakke natuur
die ons nog rest…
Vlakken.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 503 Benader jou op kousenvoeten,
kom jij mij maar tegemoet
op witte vlakken
brengt het ontmoetingspunt
ons misschien wel beiden van de kook
Ik geef je mijn woord
je verblijft niet langer in het ongewisse
ik doorbreek je nevel wel
en kus het op je mond,
zodra ik alles van je weet.…
vlak
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 161 ijzige lijnen
verbergen een stille strijd
bevroren woorden…
Vlak
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 Vlakken
worden lijnen
in dit jaargetij
Je krijgt meelij
met de herfst
waarin blad blozen mag
Voorbij gaat
geen dag
dat vlakken lijnen worden.…
Stilte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 170 De stilte komt als ze er feitelijk al is
de details worden vergroot
de wereld rondom mij heen kleiner
het vlakke land voorziet het perspectief
wat de horizon biedt.
Vredig verbonden met de inspiratie
het geruis van de bladeren
één worden met de stilte
alleen de natuur met haar inwoners
met hun eindeloze lied.…
Je watervalt zacht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 173 heb je ontdekt
in de luwte
van wind
je bloeit daar
de tuin
van mijn dromen
kleurt met emoties
het veld
van jouw bloemen
jij watervalt zacht
in de vijver
van stilte en rust
heb je lippen gekust
maar verbrak
het spiegelend vlak…
Hellend vlak
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 Tijd die langs
Het hellend vlak
In het laatste licht
Van deze zomerdag
Naar beneden glijdt
In de holte onder je
Hellende arm hennep die
In ' t geniep verbouwd wordt
En op je huid mos dat
Genoeg aanknopingspunten
Vindt om het leven
Door te geven…
Vlakke tekeningen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Zo veel mensen,
Zo veel zielen,
Niet een aan
De ander gelijk-
Heeft de een
Ravijnen gezien,
De hoogste toppen
Beklommen, de diepste
Diepten meegemaakt
Het verschil in
Perceptie springt
Wel het meest
In het oog bij
Zulke dingen:
Iemand die nooit
Achter de horizon
Heeft gekeken
Maakt uitsluitend
Vlakke tekeningen…
Bij Mij Vlak Voor Het Raam
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 322 Bij mij vlak voor het raam
zie ik dagelijks een mooi meisje gaan.
Morgen zet ik mijn raam op een kier,
Als het roodborstje laat weten,
Dat zij deelt in mijn plezier.…
Bij mij vlak voor het raam
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 77 Bij mij vlak voor het raam
zit een vogeltje met een naam.
Een mooi roodborstje
genietend van een broodkorstje.
Ik kijk er stil naar
met het genoegen dat ik dan ervaar.
De vrijheid van zo'n diertje.
Ik zet het raam op een kiertje.
Wat zou ik graag zoals hij zijn.
Lekker in het zonnetje genietend, oh wat fijn.…
Duisterling
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 141 Ik ben een duisterling geworden
in zwijgende stilte van jouw dromen
ver weg op het eiland in woeste zee
voel ik soms jouw verlangen in ochtendgloren
strijk ik de plooien van mijn overhemd weg
opgewekt, goed gehumeurd, en renteloos
beweeg ik stilte naar gedroomde bergen
maar die zijn er niet op het vlakke land
van jouw onbeweeglijke, stoute…
Eindeloze tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Mijn dagen gaan nu al zo lang
in klamme regelmaat;
mijn nachten evenzo
want slapen is gelijk aan waken.
Mijn dagen, nachten gaan zo moe voorbij,
seconden traag,
tot in de eeuwigheid,
in levenloze regelmaat.
Ontdaan van alle lust tot leven
is mij mijn einde niet gegeven ;
mijn nachten-dagen gaan maar voort
in klamme regelmaat van eenzaamheid…
Zomerhitte
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 170 In stilte ligt het meer, gestild het riet,
wanneer er vlak bij mij een hoentje kwiet.…
Stilte, tijdens de storm
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 536 Het was oorverdovend stil
tijdens de storm, geen beweging
werd waargenomen, geen
geluid eveneens.
Het was oorverdovend stil
tijdens je heengaan, niets
bewoog nog, niemand sprak
het was oorverdovend stil.…
stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 125 zoveel stilte om
van te houden
als je vleugels
krijgt je gehoord
aangeraakt voelt
zoveel stilte om
te doorbreken
als de bedreiging
binnenin aanzwelt
monddood maakt
zoveel stilte om
te aanvaarden
als er niets is
om mee te denken
om van te houden…
Glariënd gloren
netgedicht
1.0 met 13 stemmen 2.497 Geen geraas
deze morgen
alleen geruis en gekwaak zachtjes
nog voorzichtig en gezoem
huidbedwelmend gestreel van achtergebleven engelen
een gewaad dat in de doornen steken bleef
en het lekte verholen uit
vissen spartelden op de waterlijn
en hapten ademloos toe
het was de stilte vlak voor de verdoving…
De zee neemt ze mee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 De zee telt oneindig
Veel golfjes waarin mijn
Spaarzame woorden vervagen,
Hun vorm verliezen
Even goed als
Hun betekenis -
Waarna ze alleen nog
Gedachten zijn die
Oneindig ver worden
Meegevoerd tot aan
De verste horizon…
Rustplaats
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.340 Een doodse stilte wordt verbroken
door de helle schreeuw van een vogel
verstopt in de oude treurwilg,
vlak voorbij de oude kapel.
Bloemen sieren deze trieste plek,
waar tijd lijkt stil te staan,
en treuren schijnbaar in stilte,
om het leven, waar kruisen aan herinneren.…
Waar stilte je toelacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 374 countdown onder impuls
een zuigkracht laat je meevoeren
verrast door de muze
innerlijk zonder woorden
gaan klanken mee
die begrijpt wat bekend is
voor alles wat het leven biedt
in bewogen luister
waar stilte je toelacht
tot diepe blikken
die niet gauw gaan vervelen
vlak bij je ogen……
geluk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 167 vanzelfsprekend was
niet weten hoe het anders
hoe het meer of minder kon
geluk en treurnis zijn nu
het weten van verschil
geluk barst uit de voegen van de knel
als niets er meer toe doet dan
kleuren van verwondering
en stilte
vlak voor de poorten van de hel
ik houd de adem in
als het spektakel gaat beginnen
het is nog niet te laat…
Zo te kunnen schilderen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 149 Geel klatert klinkend langs lichte vlakken
ze tinkelt over blauwe wateren en langs
de toppen van een dicht-groen woud
waarin zware dampen hangen
adem van aarde, blad en hout
Het stervend licht penseelt paarse vegen
zachte schemer langs de hemel
spreidt de stilte uit
waarin helder opklinkt het geluid
van een vogel vlak voor de nacht
Rood…
Tussentijds verslag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 134 Het is een vlakke vlucht
in kleurloze tonen.…
Laat mij nu los...
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 2.122 Loop nog een klein stukje mee
Ik kan haast niet meer
Nee, je hoeft mij niet te dragen
Tijdens deze allerlaatste wandeling
Ik voel mij intens gelukkig
Nu je hier vlak bij mij bent
Laat mij nu maar los
Ik ga nu naar het onbekende
Nee, je hoeft niet te huilen
Dat hebben we samen al gedaan
Ik voel mij rustig wegglijden
In de stilte van de dood…
Ogen zijn al in gesprek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 168 ik streel je rimpels
tot ontspanning
vlak scherpe plooien af
strijk het
karakteristieke zachter
geef ruimte aan je lach
de stilte is verbroken
je ogen
zijn al in gesprek
je stem bezingt
met warm geluid
de eigen plek
jouw geluk komt
onderhuids tot leven
groeit weer naar buiten uit…