inloggen

Alle inzendingen over Voorouders

100 resultaten.

Sorteren op:

As

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.524
Mijn vader is alleen nog jas; mijn opa nog alleen het dragen. De eerste nog het ijs, de tweede slechts het dooien. Ach ja, mijn vader en mijn vaders vader: de één van vuur de as de ander het verstrooien.…

Puls

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 4.113
Grootvader is een fuga want rots valt uiteen tot steen steen erodeert tot zand en zand wordt klei hij raakt verstrikt in mij het coda maakt ons een: voren in een akkerland.…

Erfenis

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 92
Vandaag liep ik in ‘t hofje naast de kerk Waar beukenbomen tot de hemel groeien De wilde bloemen in de paden bloeien En korstmos grijs de tijd schrijft op hun zerk Hun namen Pieternel en Adriaan Door zon en regen bijna weggesleten Zal ik zo lang ik leef niet meer vergeten Omdat ik zo veel moois van ze heb staan Een cabinetje van mahoniehout…

Mijn voorouders

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.935
Ze zijn tot naam geabstraheerd waaraan wat data zijn gehangen geen gezicht hun rustplaats is de aarde ergens overal als stof in wind en slik in regen omgezet tot hout en weer vergaan in weer en wind zo kom ik ze vaak naamloos tegen…

Voorouders

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 350
achter de nevels van de tijd zwijgende voorouders die naar ons kijken zij weten van ons zoeken klungelig reiken naar graantjes van geluk nu het daglicht krimpen gaat wordt de nevel dunner zijn zij meer nabij aardse afgescheidenheid door zwaarte van materie zeulen wij mee…

Voorouders

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 55
III De voorouders van morgen lachen, spelen, rennen rond; ze zijn het pure leven aan zichzelf doorgegeven. De voorouders van morgen ervaren vrij het wonder in hun gehele lichaam; gretig, gul en heilzaam. Laat het lot hen koesteren, voeden en vertroetelen, voor ware wijsheid zorgen: de voorouders van morgen.…
Jack Stoop1 november 2021Lees meer…

Genealogisch toch?

snelsonnet
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 203
Je voorouders hebben voorgeslacht; ook hun voorgeslacht heeft voorouders en dus is de speurtocht naar hen een helse klus. Waar onderzoekend vuurtje brandt is rook dus als het de onderzoeker weer lukt de rook weg te jagen is hij verrukt Jan woordenaar Bontje, 7 maart 2021…

Voorouders en nakinderen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 691
Onze voorouders hebben we niet gekend. Ze hadden hun stokjes al doorgegeven. Zij zijn gestorven, maar niet verloren. Wij levenden doen al jarenlang ons best. Nakinderen zullen eeuwen na ons erven. Zij zijn nog ongeboren.…

M'n eigen ik, mijn unieke ik

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 210
Natuurlijk heb ik eigenschappen van m'n ouders maar ook van hun voorouders zelfs de hele verre Maar het meeste heb ik van mezelf mijn eigen ik, mijn unieke ik!…

Cressogno, 1981

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 185
Ik zocht je daar in het bergdorp boven het zilveren meer waar je zelf nooit was Ik zocht de rimpels van je voorouders van verre verwanten de sporen van ooit In een boerenvrouw zag ik je daar staan warm in de middagzon liep ik er te zwijgen Al in Napoleons tijd schikte het lot dat je geen Italiaanse maar een Utrechtse werd Toch…

kwade en goede genen

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 366
In de eeuwigdurende kringloop van ons bestaan klinken de stemmen van onze voorouders door die als seizoenen komen en gaan Zij gaven ons hun genen de kwade maar ook de goede om telkens weer te leven in hun spoor…
ria26 oktober 2007Lees meer…

TRANENDAL

hartenkreet
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 497
Onze voorouders zeiden het al: de wereld is een tranendal Niets geleerd; veel gaat verkeerd Men zegt wel ernaar te streven in vrede met elkaar te leven Maar het enige dat telt, is het kille geld…
Plaza18 juni 2007Lees meer…

wilde hemel

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 55
daarbuiten kijk ik de volle maan een en al onrust al die betekenissen van dromen en al dat rondwaren van onze voorouders die voortekenen in ruisende bomen in verte en ver verleden maar ook nu schreeuw schreeuw naar een wilde hemel…

Schimmenspel

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 156
de bewustheid van een ander bestaan projecteert nu al kristallen schaduwen naadloos transparant en zonder kleuren voorouders wachten lange eeuwigheden waar ooit ik ook wacht op mij misschien zelfs doen wij dit samen…

Drenthelingen

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 271
Op een begraafplaats van lang geleden ergens op de Drentse hei bekroop opeens mij de gedachte hier liggen voorouders van jou en mij een scraal moment van rust en vrede bij zo'n heuveltje op de grond heb ik verwonderd toen gebeden.…
frans schuit28 december 2006Lees meer…

in het bos

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 109
beste bos, vertel mij wat dit is, uw bomen zuigen mij aan stilte neemt plaats, uw licht voorouderlijk, nergens dood ik ben hout, hars en honing met vrienden die nergens gaan dankbaar voor het verlengd verlangen dat u mij bood…
Iniduo25 maart 2017Lees meer…

Genealogie

snelsonnet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 289
Vandaag ben ik naar Vlaanderen gegaan, Ik dronk een kopje koffie in Oostende, De streek die vele voorouders goed kenden, Ook heb ik op de Brugse Markt gestaan. Maar dankzij 'Aernout' lang gelee - vier eeuwen - Is ons geslacht er één van échte Zeeuwen.…

De historische werkelijkheid

gedicht
2.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 11.794
Is dit nu de werkelijkheid, deze stilte van uitgewerkt hout in een uitgewoond huis dat zoals geblakerd vaatwerk in vitrines een zaak van gewicht is, door onze voorouders gemaakt?…

Wat van mij ben ik?

gedicht
3.0 met 135 stemmen aantal keer bekeken 42.181
Ik heb mijn moeders ogen Ik heb mijn moeders kin Ik sta net zo af te drogen Ik schenk net zo koffie in Ik heb mijn moeders haren Ik heb mijn moeders blik Haar neus en haar gebaren Maar wat van mij ben ik? Wat van mij ben ik? Wat van mij ben ik? Ik ben voor een deel mijn moeder Maar wat van mij ben ik? Ik heb mijn vaders handen Ik…

Snijd alle knopen los

gedicht
1.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 9.859
de nacht een onschuldig anachronisme. Jurken van grijs, de lichte rouw, in mijn bed krioelt het van overgrootmoeders die haastige woorden nog happen, de zwanenhalzen in elkaar verstrengeld. Dit ochtendlicht een mes met benen heft, snijdt knopen van de rouw. Mijn hoofdkussen mompelt wat brokken Bach, mechanisch, maatstrepen van crêpepapier.…

Voor- en nageslacht

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.596
Voorgeslacht: Ruige borst en brede schouders, Leeuwenhart en adlaars oog: Rijzig kroost van reuzenouders Vorstlijk zaad, in adel hoog: Onvergeetbaar voorgeslacht. Nageslacht: Bleke kindren, kranke moeders, Neven met een breukband aan, Schele zusters, bochelbroeders, Vaders, die uit kuchen gaan, Ramlend vee, met kwik bevracht…

- achteruit -

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 364
ik wil wel langzaam achteruit leven en de tijd van gisteren vorige maand of liever nog van vorige jaren herbeleven ik omhels de voorouders het verloren kind van mijn vader de engelen in hun ware licht zo langzaam wil ik wel gaan maar tijd loopt zelf ik moet maar zien.…

nabij

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 46
zorgvuldig strooit hij het papiergeld uit bij het huis van zijn dode zoon ritueel verbrandt hij het dodengeld dat in as opgaat maar niet verdwijnt de biljetten gaan over naar de voorouders in het hiernamaals zij kunnen nu alles kopen wat ze nodig hebben vader en de familie zoeken elkaars nabijheid schuiven dichter…
J.Bakx28 februari 2021Lees meer…

Viator

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 34
Volgaarne zou ik met u in gesprek willen geraken zou een der vorigen willen zijn, gehoord en gelezen hebbende uw onherleidbare, labyrinthische gedachtenoverwoekerende spinsels uwer synoptisch doch in de spelonken onontwarbaar gordiaanse brein alwaar zich simultanerwijs kaleidoscopisch verschuivend voorouderlijke taferelen afspelen…
Maxim29 september 2023Lees meer…

Voorlatenschap

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 43
Nagelaten boeken over wat voorouders dachten. Levensreisverhalen zijn het die niet versleten raken. Levenskunsten zijn het die blijven voortbestaan. Onsterfelijke geesten die ze hebben gegeven. Nalatenschappen zijn het. Voorlatenschappen zijn het, die ons allen laten voortbestaan.…

Droomtijd

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 465
We leven nog steeds in schemertijd halverwege voorouder en beschaving waarin gevoelens 't verstand overheersen. Droomtijd der Aboriginals, een begrip als onze schemertijd, fascinerende religie waarin voorouders de wereld droomden.…
Custor15 juli 2008Lees meer…

alvorens

netgedicht
1.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 95
zolang het gesprek is verwikkeld met elkaar en anderen volgens uitgesproken gedachten, altijd verwant aan bezigheden het beeld dat nabestaanden hebben van voorouderlijke stambossen in zichzelf te zien, te bevinden ondefinieerbaar voor de verte uit tastbaar aanwezig te zijn in woord en geschrift, te blijven totdat er geen glazen meer…
Iniduo29 september 2023Lees meer…

Dubbelspel?

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 43
Akwasi en Affriyie zijn van oorsprong echte Ghanezen protesteren graag en fel tegen racisme en nog meer doen racisten, Zwarte Piet en blanken graag zeer maar hun verleden heeft heel wat anders bewezen Hun voorouders van de stam van Ashanti's in dat land werden stinkend rijk met handel in slaven, op zijn minst pikant…

overspel

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.334
de poesjes ze kruipen kopjesschuddend vanonder het lage afdak duikelen de ochtend in wassen zich in het tere zonlicht ze besluipen vroege merels en maken jacht op vlinders die uit koers zijn geraakt oeverloos en vlak hun wereld kent geen verborgen geheimen ze gehoorzamen braafjes het voorouderlijk instinct plegen geen overspel…

Gelegenheidsvers

gedicht
1.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 11.779
onze voorouders. Wie verstaat hen nog? Woorden raken weg zonder schade: wij immers leven nog. Ik heb het zelf gezegd: liever licht dan woorden over licht. Het boek staat. Geel torent zijn rug die niet als het jonge gras wuifde, aldoor hier stond. Bleef, niet heette. ------------------------- uit: 'Raster', nr. 107.…
Lloyd Haft22 augustus 2019Lees meer…
Meer laden...