inloggen

Alle inzendingen over Vuurtoren

72 resultaten.

Sorteren op:

Vuurtoren ...

hartenkreet
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 724
't Oog van de zee schijnt haar licht in de duisternis draaiend om haar as Herkenning reikt ver 'n licht dat alles ziet Schepen vertrouwen varen blind op haar signaal Geboeid volgen zij haar stralen elke nacht weer…
metha29 augustus 2003Lees meer…

tijdloze wachter

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 621
onder vluchtige wolken en meeuwen dwalen zijn trouwe juttersogen over golvende duinen zee en strand ademt zijn roestige huid het zilte water als een vurig baken voor wie hem zoeken zo tijdloos verbeeld en verzonken in pure klei en ruisend avondland…

Mijn vuurtoren

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 65
Mijn vuurtoren, ik mis je zo, gauw zal ik mijn hand weer plaatsen op jouw koude rug van ijzer, en dan gaan we weer naast elkaar staan in de krachtige wind, en kijken samen hoe een grote witte meeuw door de avondzon vliegt.…

Zoeklicht

gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 653
’s Avonds kroop het licht van de vuurtoren over mijn slaapkamermuur. God zoekt mij dacht ik dan. Hij kijkt of ik wel in mijn bed lig. God was de politieman en de vuurtoren zijn zaklamp. Ik heb me nooit meer kunnen verbergen.…

De mooiste

snelsonnet
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 445
Hij staat dik honderd jaar in storm en regen, Maar zijn rood-wit is Ameland nu kwijt. Door ongekende creativiteit Lijkt Ameland het aards niveau ontstegen. Nu is bereikt waarnaar steeds werd gestreefd: Dat Ameland gewoon de mooiste heeft.…
Wim Overweg24 november 2016Lees meer…

Vuurtoren

netgedicht
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 1.015
Wanneer de maan een halve glimlach schijnt en een heldere ster zijn wijsheid seint Wanneer de zee je gedachten verstoort en je angsten golven overboord Wanneer je kilometersver de nacht inkijkt en een kalme wind niet van je zijde wijkt Wanneer je het gekrijs van meeuwen hoort weet dan, dat mijn licht weer aan de hemel gloort…

vuurtoren

hartenkreet
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.480
je licht schijnt over de zee de golven nemen je op dan weer zwart eng gewoon ik kan er niet tegenop maar zonder jouw licht heeft mijn leven geen zin mijn ogen volgen je stralen ik voel je diep binnenin.... jij moet altijd blijven bestaan al is het alleen maar voor mij want zonder jouw vuur en warmte is mijn leven zomaar voorbij...…
moon24 juni 2006Lees meer…

Vuurtoren

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 422
De vuurtoren kijkt naar de horizon stevig en stram, aan tegenwind gewend, bekend met het waaien van helmgras en van het zand en ziet de soepele zeevlucht van de meeuw met stille tevredenheid aan.…

vuurtoren

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 604
Zoals het licht van de vuurtoren schijnt. Schijnt de warmte van jou. Zoals de duinen beschermen tegen de hogen golven van de zee beschermen je armen mij.En namen mij met je mee..... Naar mooie en fijne herinneringen in gedachten voor altijd. Naar wat is en niet geweest is. Naar liefde en naar spijt.…
bianca5 februari 2011Lees meer…

Vuurtoren

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 226
Als een vuurtoren fier en ferm zo sta je, kaarsrecht overeind zo zie ik je aan de einder licht uitstralend alle kanten op, uitdelend aan ieder om je heen wie kent het donker de leegte binnenin je eenzaamheid, het weifelend begin?…

De vuurtoren

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 706
schets van ontwaken Ik ben wakker aan 't worden als een toren aan zee - De lieflijke lamp van mijn dromen Verbleekt in de weifelende dag. Vannacht hebben beelden van licht Gedraaid door een duistere wereld Over de grillige zee; Nu sta ik pal in de lucht Met rode en witte strepen Als een vissersjong in een trui. En de wind…

KOMENDE SCHEPEN

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.375
Ik zit aan de zee in de donkere nacht. Met ogen als vuurtorenlichten Tuur ik naar verre kusten en wacht, Op overzeese berichten. Ik zit in het donker, ik wacht, ik staar Naar schepen die langzaam komen, Met lichtende blikken zoek ik naar Het schip uit het land mijner dromen.…

Eigen wijze

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.817
op eigen wijze deelt het kustlicht de nacht in zolang het opvalt bij opkomend tij werden tekens uitgewist indrukken bleven de vuurtoren schetst arabesken op de muur maar is zo haastig -------------------------- Leporello van Gerrit Westerveld…

Waar ben je?

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 929
Dwalend in deze wereld doe ik mijn best opzoek naar de vuurtoren Het baken in oneindigheid toen ik droomde wist ik dat het echt was Waar jij bent is een vraag ik zal zwemmen tot ik je vind tot het raadsel een antwoord is Hier ben ik verdrinken zal ik niet zoals het vraagteken zijn masker af zal zetten…
costa21 december 2008Lees meer…

Texel

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.580
Vuurtoren Baken voor De mens op Ruwe zee Licht in het Donker die haar Naar veilige haven Loodst zoals het moet En de eeuwig vrije meeuw Die op het eiland De nieuwe dag begroet Met liefdevolle wensen voor een voorspoedig herstel opgedragen aan Alda Arts.…

De zee

hartenkreet
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 216
Schuimkoppen drijven op de golven woest is de zee een zandstorm verduistert het gezicht de vuurtoren schijnt met zijn licht in de verte vaart een boot daar komt weer een hevige windstoot heerlijk is het aan de kust je komt er zo tot rust uitwaaien aan de zee het voelt zo tevree!…

ongekend

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 85
de vuurtoren seiner van stavast stuurt in nachtelijke uren haar lichtende codetaal over ondoorgrondelijk water dat golven als rollende stenen naar de voet van de duinen stuwt in dit zeelandschap waar lichttoren en duinenrij van geen wijken weten stroomt ondergronds een ongekend verlangen…
J.Bakx15 september 2020Lees meer…

dicsmare

netgedicht
4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 293
zij gaf het me en hij golven die zacht opstaan en zo de weg veranderen hun dromen, gekust en uit het krijt gehaald als pianogolven wild boven de branding hoe zij poëzie spraken, gesalonneerd in elkaars hoofd en tot in de kleinste hoek aan de horizon zij gaf het me en hij en ik zag wat ik bewaren wilde; hun vonken in een vuurtoren…

de reiziger en ik

netgedicht
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 192
zo draag ik schelpen achteruit een zelfduel met geruis in oren wie hoort het waaien het zand dat in een laatste dag- gezicht valt het eiland langs mijn voeten gekneld tussen stenen meeuwen schreeuwen op natte vlekken schreien om de vuurtoren die langzaam uitdooft overspoeld door ijle woorden…

Causali-tijd

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 87
Vijf, vijftien, vijftig, zestig het één na het andere onder de arm van de tijd hetzelfde voorondersteld, vaste vuurtoren, waaruit ik denk te ervaren maar het stevig baken dooft het licht.…

de Scheveningse vuurtoren

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 652
je licht glijdt onvermoeibaar over zee de stad moet alle helderheid ontberen ik zou jouw stralen graag eens willen keren eureka, wat een ijzersterk idee een zee van licht op al die hoge heren despoten van de Haagse ratsmodee de duisternis krijgt lichtend haar congé het kabinet moet helder gaan regeren de vreugde is niet langer clandestien…
Daan de Ligt24 augustus 2006Lees meer…

de Scheveningse vuurtoren

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 196
Nog is hij er - steekt hij van wal zijn licht verspreidend wijd en zijd een baken was hij bovenal en een baken wil hij blijven elke zak met geld ten spijt zal hij zijn schaduw schrijven tot aan de vloedlijn over t strand zijn licht tot aan de einder hij zal voor elk een teken zijn we zien hem weer ; we zijn d'r…

Suites voor Annemieke XXXIII

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 184
weer witte tulpen en sneeuwballen bloeien spontaan uit een vorig jaar de forsytia mijn urine geurend daagt haar hier terug een delicate wolk roze als mijn huid eens was hangt boven de tuin deze oproep wordt mede mogelijk gemaakt door bier en wijn geraakt door bliksem mist de vuurtoren geen flits van zijn rondgang -…

Op de vlucht

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 37
Repen langs de weg: mijn dromen stegen zich stuk bezweken aan hun overdruk Lotgenoten hangen in het water gerimpeld, op gebroken benen mager van het wachten te moe om verder te gaan en niet sterk genoeg om stil te staan Ik huil alleen nog tranen die niet komen verlichten of verlossen Fel zwenkt het licht van de vuurtoren maar het…
Zywa30 juli 2019Lees meer…

een schildering

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 81
de lucht boven de kleine haven bezwangerd met tranen en blauwe slierten verlangen en altijd daar beneden de drentelende mensen die naar verre witte zeilen en hun vuurtoren turen altijd zijn er de scharrelende mensen nabij de grijze hoekige blokken van basalt de ouden mijmeren op verweerde groene banken en altijd kleine…
J.Bakx3 september 2021Lees meer…

Botsing

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 85
de emoties botsen met elkaar als de golven onder het staketsel in mijn hart baart een woeste binnenzee van bittere ongezouten woorden de vuurtoren knippert zijn licht over het strand aan uit aan uit mijn omega maar ook mijn alfa mijn voeten zijn verankerd in deze wereld met een zekerheid die onnatuurlijk lijkt maar het wel is de…

LAAT UW LICHT SCHIJNEN ONDER DE MENSEN

poëzie
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 4.973
Vrienden, het zijn nutte zaken Dat er aan het dorre strand Staat een hoog, een vurig baken, Dat gehele nachten brandt. Want als iemand komt gevaren Midden uit de woeste zee Midden uit de stoute baren, ’t Wijst het schip een goede ree. Dit is recht het eigen wezen Van een vroom en achtbaar man Die ten Hemel-waarts gerezen, Voor een baken…
Jacob Cats26 december 2004Lees meer…

De zeeman en de dichter

netgedicht
4.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 721
De vuurtoren geeft de scheepsman rust Ziet hij de toren dan is zijn brand geblust Weldra zal hij weer bij de zijnen horen Zo niet dan voelt hij zich verloren Gedichten zijn ook een veilig baken Voor mensen bedroefd of vol met levenslust Gevoel en spel met woorden raken Het eerlijk hart dat graag de waarheid kust De ruwe zeeman en de dichter…

Faro

hartenkreet
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 936
waar ’t land zich schier tot eiland tongt en bunkers kaal uit duinen zweren wieken zich stralen door de nacht als dorsers die de polders scheren grauwend uit zwarte duisternis hoor ‘k schepen en baleinen hoornen weergalmend in d’onmeetlijkheid van trage lankmoedige tonen bundels priemen door mist en zwerk klauwen verloren, blind…
Aramis4 december 2006Lees meer…

Aankomst in IJmuiden

netgedicht
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 543
zachte wolkensluimering bedekt kuis de weg naar huis klotsend kabbelt water schemerdonker langs de kajuit De storm ligt nu te rusten het land doemt duister op een toren boort haar gaten doorlichtend tullen regenwolken De kade is slechts hoorbaar verborgen in haar waas van witte schaduwplekken de dag verstopt haar komst…
Meer laden...