Alle inzendingen over Zoveel verloren

zoveel verloren in de tijd teveel geraakt niets maakt jou en mij ons ooit nog wij……

Wij zussen hebben altijd een workshop zo noemen we het voorlopig maar Pasen Pinksteren Kerst noem maar op we zijn dan weer gezellig bij elkaar We maken dan vier mooie bloemstukken voor vijf innig geliefde mensen hiermee willen we de pijn onderdrukken ik kan geen liever zussen wensen Al zijn we samen door een hel gegaan zoveel verloren in…

De zon zorgt voor licht in mijn leven Net als de sterren Al schijnen ze maar even Ik word zwijgzaam Voel me eenzaam Lijk me over te geven Aan de schemering Zomaar, uit het niets Ik adem uit en in En voel een intens verdriet Omdat al zoveel verloren ging…

Ik heb al zo vaak verloren Gebroken scherven weer gelijmd Zoveel tranen zitten janken Al mijn angsten uitgepraat Ik wacht nu al een poosje met mijn handen open wijd Zo vaak al zitten boeken de koffers al ingepakt Ik heb al zoveel verloren Gebroken scherven vast gelijmd Zoveel tranen zitten janken Al mijn angsten doorgepraat…

Koude stralen Doorboren de duisternis Van mijn geest Rennend zoek ik Een plek die kan dienen Als mijn toevluchtsoord Eeuwig bang Voor dat kleine beetje licht Dat mij op de hielen zit Zoveel verloren Doch is het niet voorbij Het wordt alleen maar erger Red mij, bevrijd mij Van dat laatste sprankje hoop Dat mij nog niet wil laten…

weer een boom minder in de rij gegroeid naar mensleven te meten een mens minder met zijn warmte ofschoon hij lichtjes bevroor - van angst (als ik ‘t mij goed herinner) elf graven meer waar nog het eerste mij op het gemoed en aan mijn voeten groot, grauw en vredig lag onder zoveel verloren jaren niet de mensen niet de plaats…

Waarom heb ik dan zoveel verloren, en zit ik zo vaak ook in de knel? Voor een dubbeltje ben ik geboren, dus een kwartje word ik niet; Maar ik laat me toch niet ringeloren... Ook heel vaak denk 'k: Ik geniet...!…

Onrustig is ons hart, zoveel verloren tijd, een kind dat bitter schreit, onrustig is ons hart. Onrustig is ons hart, maar hoop is nooit verloren, een mens wordt nieuw geboren, onrustig is het hart.…

Ik heb er niks meer te zoeken maar heb er zoveel verloren het dorp is van andere mensen nu de plek waar ik eens ben geboren.…

Of moet ik verder kijken dan dit klein bestaan en naar de mensen die zoveel verloren? Er zijn er elke dag weer heegegaan maar er zijn ook weer kinderen geboren en zo gaat 't leven verder, ongevraagd.…

Zachtjes zucht het gras om zoveel verloren warmte en weent het talloze dauwdruppels in een verkild ontwaken . Hoe verloren ik mij ook waan in dit naderend sterven , het sterkt me in mijn hoop dat er in het zonlicht nieuw leven zal ontstaan. Dit seizoen ontroert me met haar goudbruine broosheid.…

Vragen om inlossing van zoveel verloren tijd: de roker is een stoker van okergele offerandes een priester die geuren zegent en met het wijwater kwast. Voor de laatste asbak misleid ik de derving en span ik menig kroon. Al betreft het slechts een allerlaatste trekje, zonder rook is er geen vuur.…

Had zoveel meer willen zeggen, Maar wist niet hoe het uit te leggen. Wat het was, zal je nimmer verstaan, Toch voelde ik bij het afscheid een traan.…

Het oneindige verlangen Rust is geen gegeven Door belevenissen bevangen De eenwording is het streven Zoveel meer dan alleen het leven Een gegeven zonder rangen Een wereld zonder belangen Onvoorwaardelijk blijven geven Een verloren strijd Een gevecht zonder eind De waarheid die men mijdt Gedrag steeds ondermijnd Tot elke compromis bereid…

Zoveel herinneringen Zoveel meegemaakt Een voor een verdwenen Langzaam weggevaagd. Toch zijn de herinneringen Niet verloren. Volhardend in de strijd Heeft ze uiteindelijk gewonnen En de weg naar haar Herinneringen teruggevonden.…

de omloopsnelheid de onvrijheid van aanwezig en vluchtig verloren sporen ik doe niet luchtig krak.......... zoveel gekrakeel en weinig toneel bij zoveel water en wijn…

Ik weet waar je bent en ik weet dat je me kunt horen en toch heb ik het gevoel dat ik je heb verloren. Ik ben zo verdrietig. Ik heb zoveel spijt. Ik heb je verloren, maar ik ben je niet kwijt!…

Verloren maar toch trek ik nog terug want hou zoveel van jou.…

Erato, Euterpe, Kalliope, Klio, Melpomene, Ourania, Polyhymnia, Terpsichore, Thalia hoeveel Muzen wil ik hebben zoveel kunsten kan ik doen inspiratie wil ik putten iedere dag in elk seizoen veel gedichten zal ik schrijven zo nu en dan zelfs een haiku maar of die verzen ooit beklijven ach wat doet het er ook toe…

Ach we zijn een raar volkje, niks meer niks minder de een heeft geen last, de ander ondervindt hinder van de opgelegde avondklok. We zijn een gek volkje, staan op achterste benen als regels moeten worden opgevolgd vanwege de vijand! Nee, geen dichte gordijnen, maar binnen blijven niet met meer dan 1 persoon langs bij..... om gezond te blijven…

laat mij verblijven enkel en alleen op de zachte toppen van je vingers laat me niet stijgen noch dalen in dromen licht van toon ik wil ontwaken in de rust van je morgen in mooie woorden zonder schroom laat mij je handen vullen met alles wat vleugels heeft in lage en hoge wolken waar vertrouwen wordt gestreeld ik wil verlangen…

Zoveel emoties verstopt van binnen. Telkens de glimlach die weet te overwinnen. Zoveel emoties te vermijden Telkens de glimlach die weet te bevrijden. Zoveel emoties blijven verborgen. Telkens de glimlach die het volhoudt tot morgen.…

zoveel woorden zoveel zinnen die jij mij zei toen wij nog samen waren toen nog niet uit elkaar met zoveel tranen zal ik je moeten laten gaan omdat je niet meer genoeg van me houdt met zoveel pijn lig ik in bed met zoveel tranen bedek ik het bed…

Dat jullie er altijd zijn: iemand die steevast belt als terug van reis, als dicht in de buurt en langs Dat met Valentijn iemand ook iets wil met mij Dat er iemand is die me ‘s nachts warmen wil en praten Iemand lange paden met mij loopt, we eten op een bankje De winkel voor mijn huis En iemand zoals zij, haar leed nooit vervelend…

Jij die mij stuurde in het leven naar een evenwichtig bestaan van jou heb ik zoveel geleerd tot ik op eigen benen kon staan.…

Maan en aarde zwerven door stelsels van de sterren, wie dicht die leeft in een eindeloze baan van z’n legenden, er valt nog zoveel te erven voor we sterven.…

Één: tandarts die kiesje maakt in de ruimte na getrokken kies Waardoor mijn mond niet vies armoedig kerkhof Twee: Mijn drie en twintig jarige fiat met emmertje water gewassen met wisser, matjes geklopt, want moest naar apk en zowaar ja, komt erdoor zomaar! Drie: Lieve klusjesman vindt bij kringloop sleutel om boren van mijn boormachien te wisselen…

Dodentoren waar opgeslagen doden lagen noch zag hij de vlucht van engelen voortgestuwd door stormen ooit dwaalde hij af van het broze het zuivere blauw van de stilte lang keek hij weg van het ene oog dat verdrietig de wereld inkeek nu is het tijd voor zijn pennenproef hij scherpt de punt van de ganzenveer niet eerder zag hij zoveel…

Maar eens om de zoveel tijd Voelen ze zich verloren, Als ze bij een eclips De zon niet kunnen monitoren.…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…