inloggen

Alle inzendingen over adagio

47 resultaten.

Sorteren op:

Adagio

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 96
Adagio Ontloken woorden tijdens tonen van Mozart's oorstrelend adagio nog broos en schuchter zoeken beschutting in zacht bewogen zinnen ik raap ze op geef ze een warm plekje In de wiegende wind en milde avondzon.…

adagio

netgedicht
2.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 1.528
de herinnering voert mij mee op het ritme van mijn hart emoties raken langzaam los van de wanden van mijn geest warmte geeft mij kracht die onuitputtelijk lijkt in vrije val zonder gewicht bevrijd van alle last de tijd vangt mij op en ik sluimer verder op schuimende golven steeds verder terug in mijzelf…
Jeroen Swaan25 november 2002Lees meer…

De kern van alle dingen

poëzie
4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 6.206
De kern van alle dingen is stil en eindeloos. Alleen de dingen zingen. Ons lied is kort en broos. En donker zingt mijn bloed, van heimwee zwaar doorwogen. Ik zeil langs regenbogen Gods stilte tegemoet.…

De Herfst blaast op de horen

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.542
De Herfst blaast op de horen en ’t wierookt in het hout ; de vruchten gloren. De stilten weven gobelijnen van gouddraad over ’t woud, met reeën, die verbaasd verschijnen uit varens en frambozenhout, en sierlijk weer verdwijnen … De schoonheid droomt van boom tot boom, doch alle schoonheid zal verdwijnen, want alle schoonheid is slechts…

Maria zingt in gouden avondstond

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.929
Maria zingt in gouden avondstond met blanke kele en rode mond. De rozen staan op hoge stelen, een vogel luistert in het riet. Dan sluimert 't kind in hare schoot, haar ogen zijn van weelde groot en in haar mond verzoemt het wiegelied. De maanschil perelmoert in 't water, maar in de schaduw sluipt de dood. Gelukkiglijk, dat ziet ze niet,…

Sint-Franciscus

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.452
Het is gedaan met al die ijdle dingen! De maan speelt op de zilvren avondfluit; hij zingt nu niet meer mee, dat lied is uit, een schoner stem kon in zijn ziele dringen. Hij zal in d'afgrond van Gods liefde springen, trekt zijn verleden en zijn kleren uit, en in een pij, met zijne ziele als luit gaat hij al beedlend langs de huizen zingen,…

De blaadren rijzen door de stugge nevel

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.006
De blaadren rijzen door de stugge nevel er zijn geen klanken meer, er is geen lied slechts in het dorre riet een vroom geprevel… Nu komt de tijd dat men naar binnen ziet. Want wij zijn arm, en knagen aan ’t verleden, en spelen met de kaarten van verdriet. Het schoonste sprookje stelt ons niet tevreden, en door de nevel lokt de toekomst niet…

Met U zijn er geen verten meer

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.520
Met U zijn er geen verten meer en alles is nabij. Des levens aanvang glinstert weer, geen gisteren en geen morgen meer, geen tijd meer en geen uren, geen grenzen en geen muren; en alle angst voorbij, verlost van schaduw en van schijn, wordt pijn en smart tot vreugd verheven! Hoe kan het zo eenvoudig zijn! Hoe kan het leven Hemel zijn, met…

Adagio

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.204
de orgelpijpen vallen hijgend dicht na hun halsbrekende toccata-plicht de galm versterft in deinende rimpels palliatief uitgeleid door hoofse klavecimbels partituren zien hun einde naderen dwarrelen neer als herfstige bladeren hobo en fagot slaken de laatste zucht wijl cello's vertrekken voor hun ultieme vlucht de harp streelt zich in weemoed…
Aramis14 juli 2006Lees meer…

Adagio

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 393
De vertrouwde melodie, adagio met lichte en donk,re timbre,s wekt op, voert mee brengt emotie ongekend meeslepend naar het universum ,wat in zijn grootheid is als een lichte bries, die ontvangt wat de aarde los moet laten en meeneemt naar onbekende verte.…
lijda9 februari 2010Lees meer…

Adagio

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 4.117
Ik woonde op de brug van de frambozen en mocht daar in de nacht de sterren tellen. Ik kon hun aantal in het water lezen. Zij hadden mij voor deze taak gekozen omdat ik verder durfde overhellen dan zij die als de dood de diepte vrezen. Soms wist ik niet meer waar ik was gebleven, begon mijn arbeid, met geduld bemeten, opnieuw te midden van…

Adagio

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 99
Het orkest zweeg Het publiek verveelde zich dood De dirigent nam de tijd voor zijn hoge nood…

Adagio voor het leven

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 541
ik wist dat het einde kwam, nabij was, bijna tastbaar, toen je rustig ging liggen op de rulle, okergele aarde je blik ging naar het blauw, je keek naar de wolken en je handen streelden teder het malse, groene gras, de Stradivarius speelde nog eenmaal het adagio, jouw adagio voor dit leven, liquide, sprankelende klanken vervulden ons…
Tjoke15 september 2007Lees meer…

Herfstklanken

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 59
herfstklanken dansen met de regen als zilveren klokjes klinkt het adagio meeslepend en ontroerend de natuur houdt haar adem in tot het crescendo klinkt van een symfonie die met fijne penseelstreken een overweldigende kleurenpracht schildert de geboorte van de herfst…

HARTSTRIJKEN

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 105
ik strijk over mijn hart bespannen met de meest gevoelige snaren geen elegie maar het is meer een adagio wat ik er inzie teder zonder klagen ik strijk over mijn hart en wil de wereld zachte klanken nadragen die op mogelijk zinvolle vragen en gedachten hopen antwoorden te kunnen openbaren…

Godenzo’n

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 518
Als een jonge wind die zijn weg verslindt verdreef hij het wolkendek prikte de verwarring lek en onthulde het strakblauwe lint Zo vol binnenvallend licht dat thans zijn wonderen verricht zich adagio laat verspreiden om vele levens te verblijden in het hemels aangezicht…

intiem

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 283
uit grijsgrauwe regenluchten klettert het kille lentewater langs de beslagen vensters druilt een schimmige wereld donkere stemmen van de storm fel stoeiend met het prille groen een intieme morgen met warmte en geur een adagio van mozart een dagje gevangenschap het leven is niet onaardig…

Waterval

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.543
Sneller, het ritme jaagt op tot een opzwepend tempo en in een heerlijk adagio bereiken ze de langverwachte top. Voldaan bezinkt droesem op de bodem van de rivier. Het licht van de maan beschijnt haar boezem en neemt haar met plezier hier mijlen ver vandaan.…
Ditheke20 januari 2003Lees meer…

adagio k261

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 821
de muziek komt ijl en zacht als stralenbundels door de ochtendnevel zwevend op tederheid komen we in oneindigheden waar de schepper zich met ons verheugt in dit mysterie…

SONNET 46

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 357
Zojuist verloor ik weer mijn ziel aan Bach Adagio 'Concerto en ré mineur' het heeft zoveel van verlangen en treur ben vaak door zijn noten en tonen van slag zoals hij gevoelig wenend meevoert langs het hemelsblauw klassiek gelaat van het schoonste wezen op aard, voel dan eeuwige droom die met liefde ontroert kom vrouw, waan der permanente…

Het adagio laat trillen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 187
wie kent de dirigent van het windconcert dat lentes tonen preludeert in pril ontluikend groen het adagio laat trillen aan de horizon van zomers warme dag finaleert in oogst van geurig donkerrode klanken in volle herfstlach pas als de laatste toon bevroren is klaart vorst de twinkelende sterren zien we hemel in de ogen van…

Golft de zee finale

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 397
jouw slanke vingers spelen strelen met fluweel de toetsen je tipt in pianissimo het zwart en wit een lach op je gezicht slaat aan om temperamentvol in adagio op te gaan stuurt de klanken van de bron langs beek en waterval laat ze rivieren en meanderen hun melodieën klinken overal uitbundig golft de zee finale als slanke…

Kerfde met scherpte

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 309
Ik componeerde in studies een schilderij de melodie penseelde mijn kleuren daarbij nam een adagio in rood gaf me toen bloot lentissimode in groen maar de finale was weer net zoals toen ik kraste met mes jouw vormen tevoorschijn beeldde je uit in gevoelig mimiek kerfde met scherpte het stille verdriet ik wilde je bij me componeerde…

Dansende herinneringen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 37
op de beslagen ruit schrijft ze het wilde ritme van haar dansende herinneringen ze wordt overspoeld door de snelle klanken van haar verleden met oneindig geduld probeert ze het wilde tempo te veranderen in adagio uiteindelijk cirkelt ze rond in een langzame wals één twee drie één twee drie ze pakt de hand van haar verleden…

Liefdessymfonie

netgedicht
3.0 met 197 stemmen aantal keer bekeken 59.854
. ----------------------------------------------------- Uit de bundel : 'Een Adagio' Uitgeverij Zuid en Noord…
Ditheke7 september 2002Lees meer…

gewoon geluk

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 594
mozart in het kille halogeen muzikale energie uit kv 622 juichend koestert het allegro zich in het diepste van ons samen zijn roept het voorname adagio in fluisterzachte weemoed momenten op van stromend geluk vervagend in stille verten deint het rondo in kristalschittering dansen wij in een warme blauwe nacht deze magie eindigt boven de…

He toog

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 167
Door de vale lens van ratio rimpelt een levende reflectie het bewustzijn van een landschap in adagio door het oog van de vulkaan keert materie zich naar buiten er is geen regen die vertroebelt of overspoelt slechts de ruimte is omarmd door de ogen van weerspiegeling de zin van het doorgronden wordt overstemd door zuiver stilte essentie…

Tastende handen..

hartenkreet
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 173
Tastende handen om me heen grijpt naar de randen van hetgeen Van het wat waarom en dan te lopen pad een levensplan Waarom ik ben en mijn bestaan het weten ken en waar vandaan Bespeelde gedachten met de ratio die me brachten als een adagio Begin en eind grijp ik vast en zo omlijnt het denken past In blindheid ontstaat de…
Meer laden...