Alle inzendingen over alhoewel

Toch blijft het ongewoon Als je zo een punt ziet maken Alhoewel, als het niet was gelukt Had hij de bal niet goed kunnen raken. Dat zie je vaak Bij extremiteiten Maar als het een keer niet lukt Hoef jij je niets te verwijten.…

alhoewel het woord iets anders doet vermoeden zink je in drijfzand…

Alhoewel hij er van droomde danste zij niet met hem hij vroeg zich af hoe dat zo kwam wel hij droeg geen stoute schoenen…

Het lopende buffet, liep als een trein, alhoewel die laatste het ijs niet graag als dessert wilde!…

Alhoewel, dan kan ze de Quote weer eens lezen…’…

Als iets je tegenzit, zit het niet mee, als iets je tegenvalt, valt het niet mee, als iets je tegenstaat staat het erbij, alsof er nooit iets anders gestaan heeft, alhoewel: met een beetje tegenzin dan!…

koffierondje theekransje ksta er vierkant achter alhoewel... de lengte van zo'n rondje of het kransje wordt nog wel eens gehinderd door het tekort aan stof teveel aan lucht een luchtig koffierondje dan maar. pffffff…

deze aarde behoort niet meer bij mij alhoewel ik eraan geloven moet alles draaft aan mij voorbij zij overstromen doet vroeg op neem ik in mijn mond terug naar werkelijkheid slapeloosheid kosteloos put het uit bagage draaiend door de ochtendstond…

nee niets wordt erop geschilderd of geschreven alhoewel? Het blijft bij donkere vegen te dik aangebracht het lijkt op iets wat stiekem lacht het beseft terdege ik was het laatste van de rol: het gevreesde laatste vel…

verbaas mij over vloed van treurnis in poëzie alsof levensvreugde is vergaan kan het niet rijmen alhoewel mijn leven zich gekerfd heeft in de huid behoor ik tot de minderheid die zichzelf met eigen armen liefdevol omstrengeld uit pure zelfbehoud?…

alhoewel, vakanties kosten veel geld, toch zinvol dat het is bijgesteld. ...cao primair onderwijs: 6,9 % erbij...…

alhoewel mijn leven zich gekerfd heeft in de huid behoor ik soms tot de minderheid die zich met humor omarmen uit pure zelfbehoud?…

balancerend op het randje van haar ooglid rolt de vraag naar beneden zomaar uit het niets alhoewel, het onderbuik- gevoel haar al had wakker gehouden nimmer wilde zij geloven dan dat wat in liefde samen was gekomen gebaseerd kon zijn op een flinterdun web als 't zijne…

Misschien betrap ik de waarheid nog, die immers niet ver verborgen ligt, alhoewel oneindig diep.…

Weer werd wat afgewerkt in tevredenheid, in harmonie en elkaar begrijpen, alhoewel er nog onweer in de lucht hangt en onuitgesproken vragen. De één maakt de woorden, de ander zingt het lied.…

Ik voel dat jij anders bent, Anders dan die jongens die mij hebben bedrogen Alhoewel ik daar wel al aan was gewend Jij mag niet zo zijn, dat verbied ik je Zo zal ik dat niet vertellen, dit is mijn geheimpje Dat ik zo onzeker ben Ik bedoel, ik weet niet wat je nu doet of op msn Maar ik dwing mezelf jou te vertrouwen Omdat ik niet wil lijken op…

groots zijn jouw woorden alhoewel deze na enig rond dwarrelen opgaan in het niets ogen vurig gebarende handen welke graag het voorgaande onderbouwen worden nageaapt op de muur mondhoeken zakken stil je gelaat langzaam wegzakkend in de te grote fauteuil alsof de strijd verloor *…

Alhoewel ik heel veel van de Sierra Bermeja houd, aarzel ik er weer naar toe te gaan. Ik herinner me de bloeiende citrusbomen, de vrolijke zwermen van gouden bijen. Ik ruik nog steeds de geur van de rode bloemen op de wilde cactus. Ik houd van de Sierra Bermeja, maar ik aarzel er naar toe te gaan zonder jou.…

Jou achterlatend, alhoewel ik enige verbazing bespeur. Zonder wrok verlaat ik het huis, te lang gedragen, te zwaar, mijn eigen kruis. Zonder haat, terugblik op een onstuimige tijd, was mezelf helemaal kwijt. Uiteindelijk weer gevonden, zal mij nooit meer laten verwonden.…

Ik blijf ademen, alhoewel ik overweeg ermee te stoppen. Tranen branden. Gun hen het plezier niet. Bijna tijd. Bijna verlossing. Voor eventjes maar.…

Kleinzoon van vijf, zit aan tafel verzot op aardappelen, nee niet die van van Gogh alhoewel, hij is een echte aardappeleter! Kijkt me verlekkerd aan en zegt: ik ga ze persen oma, dan heb ik geperste aardappelen!…

Wat heb ik toch mijn eigen draagkracht overschat! Ik had zo graag dit leed geplaatst zo zonder te verpinken maar ’t heeft me diep geraakt, ik kon haast niet meer ademhalen en de zon zien, heel de lieflijkheid van dit bestaan. ’t is goed zo, ’t maakt me klein en doet me voelen hoe heel dit tijdelijk er zijn getekend is door lijden, soms heel…

Als gelach, schatergelach het gesprek overstemt wordt de inhoud ondergeschikter!…

Ja, nu weet ik het, alhoewel ik soms nog wel eens denk dat ik droom. Je bent mijn wonder. Mijn lieve wonder. Ik hou van je. Heel veel.…

Kanker is echter bijna het gesprek van de dag, alhoewel dat niet zo wezen mag. In geen enkel gesprek wat wij tegenwoordig voeren, is het woord kanker afwezig en toch hebben we niet het gevoel te schelden. Want wat begin je in gods naam tegen die allesverwoestende ziekte, als kanker?…

Of het besmettelijk is werd nooit beschreven, alhoewel het net lijkt dat het poëtisch overdraagbaar is…

het doet mijn verwachten verzachten in een fluwelen droom, zwevend door alles heen, zonder enige rem het is mijn hart dat verrukt is op geluk achter de wolken aanraakbaar, zo dichtbij voor mij en voelt als een roepend baken, alhoewel, ik voel 'n opkomend kolken doch daar roept de dag naar mij weg ben je en ik, ongevraagd, vrij…

Deze lente gaat het toch weer Over jou, alhoewel ik er langzaamaan Wel moe van ben Moe van regen, wind, flarden, Bedrieglijk blauw in de lucht Vage beloften van het einde Van de kou Ik weet wel dat ik toch weer Van je hou, maar moeizaam soms Met dat doelloze Van de vogels die ervan lijken Te houden in regen en wind Te blijven rondhangen…

Alhoewel ik moeder niet meer mis, het was mooi en genoeg geweest, zou ik wel en graag juist nu met wijlen mijn moeder een kopje opgewarmde (k)oude koffie willen drinken Een van haar rijke levens-crisis-toepassingen; ik doe het nog dagelijks met een knipoog naar haar: oude koude koffie nog effe opwarmen Ze zou ongetwijfeld meer overlevingstips…

Er ligt iets blij in het lome oog van de koe Zij lijkt wel de heilsbode van het gras Alhoewel zij straks omgekeerd en moe Aan de vleeshaak hangt En getuigt van de melkfabriek die zij was Van hoe zij, grazend, groen door wit vervangt Zo rolt zij, tong uit de muil, naar haar beul De romp doorsneden Een lamme tocht langs de bloedgeul De lispelende…