33145 resultaten.
Een ogenwereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 er is een ogenwereld
om ons heen
die wij niet kunnen zien
die blikt zonder blozen
registreert werken en verpozen
nooit zijn wij alleen
pas als de voordeur sluit
met grendel en twee sloten
lijkt het toezicht afgelopen
maar met tv en internet
hebben deze ogen vrij entree
de anoniemen leven met ons mee…
Uit duizenden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 154 Uit duizenden
Zo op het oog
Ontelbare achterlichtjes
Hier naamloos verzameld
Op Groningen Centraal
Ken ik zelfs mijn
Eigen niet, toch is het
Mijn toekomst die hier
Voor me ligt, maar,
Weet je, door de waas
Van anonimiteit zie
Ik haar niet
Groningen, Centraal Station, september 1978.…
Boos om de foute kant
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 127 Hij wordt soms boos
om een lage waardering
vindt zichzelf dan meteen
veel te min,
toch vertel ik je bij deze,
wanneer een mens je
" zit te lezen"
op het eerste sterretje drukt
zeg maar,
is het zeker en vast iemand
die in China was,
immers, daar leest men toch
van rechts naar links?…
ANONIEM
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 163 Ik neem hierbij de vrijheid om bij dezen
beleefd te reflecteren op de baan.
Dat ik tot nu toe heel wat heb gedaan
is volgens mij afdoende al bewezen.
De rest treft u wel aan in mijn cv.
De groeten dus van Volkert van der G.…
Anoniem
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 148 Jij die om een naam roept
voor status en leven
in vitale spelonken
die ons wildernis geven
die met zaad strooit
langs velden en wegen
het vreemde hart ontdooit
niets dan liefde zal je geven
die moordt maar liefheeft
tedere voeling van smart
zal altijd anoniem blijven
dat is het noodlot dat jou tart.…
Anoniem?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 52 Op een bankje
begroeid met mos
ze zat roerloos
gefixeerd op
de stilheid van
haar natuur, haar
verloren
blik verzonken
in spiegeldelen
tussen geest
en haar frêle gestalte
in een wit geklede
wattendeken
verpakt in de kwaal
van het geleefde leven
de mond gesloten
geen zinnen zonder
eenzaamheid, toen
ik de ontmoeting
verbrak…
Als een schim heb ik een bestaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Ik ben anoniem, ik moet niet
zeuren; over bekendheid hoef
ik niet te treuren. Ik kan
denken wat ik wil, het leven
bekijken door een eigen bril.
Mijn mening zeggen is soms
riskant. Te zorgen heb ik dat
ik nimmer mijn vingers brand.
Anoniem ben ik zonder een
eigen gezicht. Ik ben een schim
in het ochtendlicht.…
Zoekende
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Ik zoek al zwevend
van hoek naar hoek
zoek al zondigend
en jij hoort mijn gevloek
verontrust houd ik mij vast
angsten steeds niet geblust
wat wordt er dit maal afgelast
de wind blaast mij haast bewusteloos
Het vaste onder jou voeten
is drijfzand bij mij
ik zal het beslist beboeten
dat eeuwige verlangen naar een tegenpartij…
Stervende zwanen en Ijsselmeren.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Vrijheid
Of we vrij zijn
Ik liet alles achter
Dook er opnieuw in
Wederom
Vanaf,
Vooral,
Nogmaals,
Het einde is nooit zonder begin
Hoe ik weer vast zit
De melkschuur zonder zuivel
Alleen droog brood
Dat niet droog is door,
Zonnebloemolie,
Liefelijk, gemengd,
En hoe ik dat niet koester maar vereer,
Brood, de schoot van leven…
Grenzen verkennen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Bang voor een beetje reflectie
Voor mijn eigen imperfectie
Lekker doelloos mijn emotie ontwijken
Naast de pot grissen en mijn koppigheid bewijzen
Dat was mij levensmissie
Tot, en ik zeg vandaag maar vandaag is alweer voorbij
Ben je wakker of ben je alweer de kluts kwijt
Ze proberen me te verdoven met antipsychoten
Hoe kom ik op de crisis…
Kamerplant
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 jij mij geeft
Zonder kan ik niet groeien
Tenminste, ik heb dat idee
Gewend aan wat ik krijg
Hier doe ik het dus maar mee
Want water heb ik nodig
Maar regen, daar ben ik niet van
Al is het maar voor even, wachten kan ik niet lang
Als een kamerplant bij het raam
Kijk ik naar beneden
Zo zie ik allemaal planten
Die zonder jou water leven…
Ik ben hier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Zijn
net als anderen
Verdwijn
zeiden ze toch?
Klier
vonden ze mij
Blij
hoe ik ben
Vrij
net zoals wij
Herken
je mij nog van vroeger
Ren
je nog steeds weg
Weg
van alles wat er is gebeurd
Pech
was er te vaak
Snel
was je alweer weg
Vaarwel
is wat wij toen zeiden…
Het juweeltje beneden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 78 ik raak zacht
de skyline aan
hoogbouw en
de meer bedeelden
die zich met auto en
tuin nog altijd vervelen
hoge lichtjes
knipperen frequent
omdat je in kleine kamertjes
de ruimte uitgetekend hebt
in samen delen ben je
al heel snel met velen
laagbouw flitst en filmt
in schrik en afwering
waar sensoren je bezoek
te vlot registreren als…
wie ben ik?
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen 1.163 Ik ben zo bekend in mijn anonimiteit
als anoniem in mijn bekendheid…
Digitale groetjes, voor die, die en die
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Ik doe even een groetje
In het gedoetje
Dat winter heet
En natuurlijk het moetje
Van het voetje
Dat binnen blijft
Maar binnen die gedoetjes
Dus digitale groetjes
Van mij, dat ‘t beklijft
Doe dus ook digitale groetjes
Binnen uw gedoetjes
Dat u het weet, niet vergeet!
Jan Jacob Krediet van den Bos
Dichter van de Jordaan 2021…
laatste bloemen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 331 vier stemmig
geklede heren
laatste gang
de bloemen
die je niet kreeg
bij leven en welzijn
anoniem vermeld
in gemeentelijk schrijven
dood gelijk een ander
laatste bloemen
en een knik
van de doodgraver…
Anoniem
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 2.576 Ik weet niet wie je bent
ik weet niet hoe je heet
jouw gezicht heeft geen naam
jouw stem heeft geen kleur
Een verwonderde blik
maar ik geef geen kik
er is geen deur
die voor mij opengaat
er ontsnapt mij een snik
Ook al kennen we elkaar
niet zo echt
ik weet wel dat je vecht
een druppel geluk
is alles wat je wilt
het geeft je kracht…
Anoniem
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.062 Geen houding
het lijkt of ik je niet zie
echt wel
maar je merkt het niet
ik kijk naar je
vanuit alle hoeken
waaruit ik je kan bekijken
het is een feit
ik wil je zien
maar het blijft alleen bij dromen
als ik naar je kijk
zijn we samen gelukkig
echter als je me voorbij loopt
niets bijzonders
je kent mijn naam niet eens…
anoniem
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 387 het laat zich raden, maar
zoek het niet te ver
dronken heb je weinig gezien
het schouwspel beleefd
in al zijn bedrijven.
het zweet verhulde beklijvend
zijn gelaat; verwijderde het
niet al te ver, maar raad
dat maakt het spannend.
hij heeft een naam een
klinkende naam, dus
roep hem niet te luid
een ding weet je; ook
omgekeerd gok…
Anoniem
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 452 Mijn leven is gebaseerd
op een waargebeurd verhaal
Een verhaal dat ergens
ligt te wachten, ver weg
en haast onvindbaar
Het wacht tot het wordt gelezen
Mijn weg is gebaseerd
op een zelfgemaakt pad
Een pad in het nergens
Langs weilanden, door zijstraten
en haast niet zichtbaar
Het wacht tot het wordt belopen…
anoniem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.629 engelen
en luisteren naar de medemens
die zo welkom is in de stal
voor alle anonieme hulpverleners…
Anoniem
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 194 ik heb baat bij jouw schaduwwoorden
die vlinderen anoniem om me heen
als wegwijzers van aard
tijdens de nacht
(laat mijn waterogen gaan,
op zintuigen van daar naar hier,
van ’t ogenblik)
tiktak, luchtig gevulde uren getuigen
door de nacht van adem
in mijn oren kleppert de klok
een slapeloze muze
mijn diepte gaat ver
jouw schaduw verzacht…
Anoniem
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 196 Ze roepen mijn naam nog
een hond begint te blaffen
er groeit een besef in mij
dat het niet mijn hond is
maar de gevreesde hond
in de donkere straten
van een verlaten stad
op zoek naar vriendschap
voor de dood.…
Anoniem
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 329 je was al weg omdat ik
dat met woorden zei
mijn gevoel stierf
als 't ware zijn dood
maar je kon niet weten
wat ik bedoelde,
het had het gewicht
van ondraagbaar lood
wat geweest is,
is nooit geweest,
wat leeft is nimmer vrij
zolang ik zal leven;
ik heb aldoor gevreesd
iets koos er voor en je werd
door dat onhoudbare
al eerder…
Pesten via internet
hartenkreet
4.0 met 58 stemmen 1.197 Anoniem waaien ze over,
roddels gaan de wereld door,
wie ze allemaal geloven,
geef ik graag de wind van voor
Leugen, laster zonder weerga
en vaak ook nog anoniem,
smeuren vuil over je leven,
blij, dat jij hen niet kan zien
Veilig zitten ze verscholen,
op dat anonieme internet,
lachen loerend onverholen,
werpen op jouw naam een smet…
Plaats delict
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 48 Wijs me de kamer
waar u de anoniemen
sensibiliseert…
Zonder haar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.010 De lege ogen zijn een verhaal
van woorden die werden en haar leven
schreven.
Stil en anoniem met een pijn van dezelfde woorden
die ook namen kunnen zijn.
Van bloed en een liefde die haar ziek maakte
en
haar lichaam verteerde
door het
eenzaam
wachten op een
dankbare
dood.…
moed
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 73 verdekt opgesteld in
digitale loopgraven
vuren ze anonieme
aanvallen af
verpakt in modder en
het slijk van de aarde
woedend vastgelopen
op ijzige wegen
op de dingen zoals
ze lijken te zijn
en nu de moed om
slijk modder en de
loopgraven te
verlaten en dan
de dingen zichtbaar
beter te maken dan ze zijn…
Coming out
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Hij wilde stiekem rijmend door het leven gaan,
Maar had nooit 'Driek van Wissen' moeten schrijven.
Dan lukt het niet om anoniem te blijven
En komt hij bij de prijswinnaars te staan.
De schuilnaam Robert Galbraith hield geen stand,
Wim Overweg valt nu ook door de mand.…
kanttekening
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 145 ( voor onze columnisten in tijden van verval )
geworden tot een
onverdraagzaam volkje
van ongedurigen
die zich uitleven
in kwetsende geschriften
uiteraard lekker anoniem
want heldhaftigheid
moet wel behapbaar blijven
welnu 'helden' van het
anonieme geschrift
zijn er voldoende
teveel eigenlijk
dat ik met een gemoed
van wanhoop…