Alle inzendingen over barnsteen

beeldschoon stolt je traan in diepe zee vergeten wee in zachte steen gegoten schroeiend verdriet voor eeuwig ingesloten.…

De dingen van de dag verdwijnen voor de Bloem in barnsteen in miljoenen lange langzame jaren beschermd bewaard gebleven Te mooi om waar te zijn een Bloem in barnsteen van naald tot draad: vijf kroonbladeren beteugelen De mengelmoes van meeldraden een wirwar zo je wilt Zelfs van het stuifmeel bleven een een paar korrels hangen…

onlangs nog was ik zó verkouden dat ik bijna niet meer uit mijn ogen kon kijken en barnstenen tranen huilde uit één oog…

Barnstenen vlucht. Ga gezwind. Verbrand uw schepen en schelpen, voor ik u vind. Laat mij een hand naar verten reiken. Naar verweesde gronden die van geen zijde wijken.…

Wonderen bestaan nog Soms te mooi om waar te zijn Laten we ze koesteren Mysterieuze groeten Uit diep verzonken genesis In eindeloze eeuwigheid geboren voor de dageraad der aardse zonnetijd…

Barnstenen bordelen.) Dompel ook jezelf in een wasbad onder. Reis met je zending mee. Op geen andere wijze vecht men met engelen: opzittend achter een vuil venster. ----------------------------------- uit: ' Ontfermingen', 1998.…

Door golfstromen verspreid uit verleden bewaard gebleven teneinde zich in barnsteen afgezet en ingebed. Ergens uit oertijd wacht een week skelet misschien in klei of zand op oog en hand; een teken van leven.…

Hol en leeg van verlangen en de gele amberen bomen de groene en barnstenen stammen. Het licht hangt stil in de blaren. Mijn hart is te veel geopend, te veel in het licht gevangen in der wolken licht varen… En pijndoend, schrijnend dromen weg van mijzelf te komen.…

de kamer vult zich met beslotenheid omsluit elke gewaarheid aanwezig ogen wenden af, onweerlegbaar zoals blikvelden buiten bereik of dromen van amberkleurig avondlicht ik verkeer in kringen van stokroos, korstmos, binnen mokerslagmuren tot fossiele regengloed in barnsteen, tot inpandige einders aan gewelven en hemelgezichten van lithosferen…

als ik de wereld wil zien sla ik een boek open nu val ik stil in jouw dodenboek je stem kan ik niet horen je kleine lijf niet van jezelf een eiland van pijn ingesloten als een insect in barnsteen vanuit de dood ontvouwt zich het broze alleen zijn dat je in een trage rit naar de dood voeren zal je…

Vijf haiku’s n.a.v. een reis door het lijf: (voorhoofd) oude indiaan rookt op de hoogste springplank stoïcijns een pijp (aangezicht) regenbooggezicht witte wolken in mijn keel een vlieg in barnsteen (huid) een Bambi beeldje dat roze of blauw verkleurt als het weer omslaat (hart) in een kleine tent doek van tabaksbladeren…

vreemde kleren lange veren ook en alle kleuren van de regenboog parasols een enkele paraplu misschien regen je weet maar nooit en de maskerade kruipt kringt zich traag door alle kronkelstegen van de stad die nog aan deze morgen wennen moet naar de rivier brug hoog gekromd koudijzeren leuningen en verlangen in vensterglas in barnsteen…

Op het binnenste waar hiërogliefen staan, als straten van oude steden, gebrand op een zachte kaart, het verdwalen in oeroude vorm, in barnsteen, vergleden tijd op tijd, en van mezelf beelden die ik buiten de tijd ontgin, omzwachtel als een wonde, zelfs bewonder wanneer een nieuw spoor in me loopt, vers bloed dat kruipt en warmer wordt.…

en toen hij de ogen sloot over een leven, tot de dood toe vermoeid, was wat het donkere bloed had misdreven in een blind brandend wenen vergeven en uitgeroeid; en behoed door een vrede, die hem begroette en overstraalde doorheen de hemelse regenbogen die uit de barnstenen zon harer ogen door een sluier van tranen naar hem neerdaalde, is in…

De wereld draait zich in genot, wat verdroogd is wordt doorschijnend, obsceen belicht in röntgen van de opkomende zon, lichten nerven op, de rijke aderen van de synthese, vertaald in de passie van vuurvliegen, die na hun daad sterven, bekijken de toekomst vanuit het Eoceen, het venster van een barnsteen, transparant verstild in…

Dit droom ik elke nacht en wanneer de zon opkomt bekijk ik deze wereld als door barnsteen waarin nog levende bijen gevat zitten. Ben ik nú wakker of droom ik?’ Een goede vraag.…

Op den duur moet alles weg, het einde jeukt onder mijn huid - nog nooit zo tergend opgegeten weten we: wij zijn alleen, we zweven in het barnsteen van een parallelle ruimtetijd. Het firmament is groot en leeg. Ik timmer woorden aan elkaar terwijl ik in het donker staar en luister naar de eeuwigheid.…

----------------------------- zurkelen - schuifelen, neuriën frakske - jasje laget - git, zwart barnsteen noen - middag bobbelen - opgeblazen zijn bargoens - onverstaanbare taal vijzevazen - dwaasheden vertellen heltegoed - helftegoed > gemeenschappelijk goed…

Daar waren 't zeepsopbellen, maar aan 't strand De kleuren van dat dartel tooverland, Dat schelpen elkaar maken: violet, Grijs parelmoer, geele barnsteen, omzet Met kleine schelpjes als van nat granaat. Daarvan steeg damp op met een incarnaat Van al die glanzen tot één witten gloed, Langs 't heele strand.…