Alle inzendingen over blaadje

het blaadje hangt hoog aan een tak wat heen en weer te waaien en samen met het bladerdak draait het zich met groot gemak zodra de wind gaat draaien het blaadje leeft maar één seizoen straks waait 'ie naar benee' dat is gewoon wat blaadjes doen maar nu is 'ie nog lekker groen en waait met alle winden mee…

meer en meer vergetend wie ik was noem ik blaadje na blaadje keer na keer je naam in mijn hoofd leeg en verdoofd voel ik niet ben ik zielloos voor hen die ik lief…

Ik zag dat plaatje in een blaadje staan, kocht gauw 'n exemplaar, mij goed bewust zo’n ouwe bok te zijn, op groen belust, waaruit juist zúlke blaadjes slaatjes slaan. Een pláátje, in een broekje en behaatje van ‘n blaadje, in d’r blootje, in dat blaadje !…

Zomaar hangt een blaadje daar wentelend in het rond.…

Een blaadje in de knop De zon die schijnt erop Een blaadje aan een tak Is in de herfst erg zwak Een beetje wind en dat is maf... Die blaast ineens het blad eraf!…

Het enige wat ik nu verlang is kunnen kiezen tussen altijd maar kiezen tussen Pluk een bloempje Kiezen...tussen Welk blaadje eerst? En als het laatste blaadje valt telt het steeltje dan ook nog mee?…

Als een blaadje door de wind gedreven Zocht je naar de overkant En hoe je ook snakte om door te leven De tijd was rijp voor een ander land Ik schat je niet in woorden, hoed me voor zwart-wit Je was een ruwe bolster met oh zo’n zachte pit…

In de kikkerpoel wordt de liefde bedreven op een groen blaadje…

Ik zie je gaan, na de laatste zet, je loopt wat krom, er valt een blaadje van de boom, je bent bijna bij de hoek, draait niet een keer om, het is over. Je loopt de hoek om ‘k zie nog net het blaadje op de grond vallen ‘k sluit de gordijnen, het is voorbij!…

Ik praat met de wind want daar in de lucht dwarrelt een blaadje gezwind, op mijn eigen zucht. Nu is het weg en komt heel gauw bij jou terecht. Kun jij het soms al zien? Het móét bij jou gaan dalen, want ik heb de wind gezegd: “Laat dat blaadje niet verdwalen!”…

Twijfelend blaadje Ontsluit roze schatkamers Lentebloesem valt…

Het laatste blaadje verrijkt het kleurig grasperk en kust het herfstkleed.…

Zo groent nu ook het kleinste blaadje, maar ja, je hebt het druk…dus ‘k laat je.…

Ritselend in de wind Zo onbevangen als een kind Puurheid, au naturel, Veranderend ieder seizoen Rood, bruin en schitterend groen De cocon als tijdelijke metgezel Een dauwdruppel vindt zijn rust De regen die je vluchtig kust Een vergeten detail in het levensspel……

Vandaag ben ik een onbezoedeld blaadje Nog vrij van vogelpoep of paardendrek Lig ik te rusten op een mossig paadje Ik ben wel één van veel en dat is naadje Het deert geen ene mens als ik verrek…

Blaadje voor blaadje zacht als fluweel vouw ik je open heel voorzichtig zoek ik mijn weg stap over doornen kijk vol liefde in jouw ogen verward doch teder vind ik mijn weg gehuld in nevel raak ik de roos teder ontluikt hervonden gevoel wijst groei de weg…

Het blaadje dacht diep na en zei: ‘Nu ik dit weet, vind ik het niet erg meer.’ Terwijl hij naar beneden gleed.…

Een slak volgt een slak ’t gaat er slijmerig aan toe een groen blaadje lokt…

voor blaadje om dan weer opnieuw te beginnen, tot in het kleinst van één seconde…

ik leg een zwaluw op mijn mond en verbreed de zomer van tuin tot tuin waar stilte niet zwijgt noch verwondt blaadje voor blaadje en zonder haast vertraag jij de aarde voorbij het houten huis waarin ik jou en mijn dromen laat wonen ik raak je aan juist voor de herfst als regen valt wel duizendmaal jij bent er niet ook nooit geweest…

Een naaktmodel in Milaan Heeft veel voor haar loopbaan gedaan: Zij ging voor de heren Steeds grif uit de kleren Om in een goed blaadje te staan…

Een klein geel blaadje dwarrelt zachtjes neer.…

je schrijft iets op een blaadje, verstopt het in je laadje. niemand hoeft te weten, wat jij niet wilt vergeten.…

Ik ben een blaadje aan een roosje en een ring in een klein doosje. Maar wat ik nog het meeste ben is "mij" en daar hoort alles zo een beetje bij!…

aan wensen en haar ongeduld het blaadje dwarrelt weer heeft geen letters meer kleurt vergeten in laatste licht je bent haar niets verplicht…

kunnen voldoen aan wensen en haar ongeduld het blaadje dwarrelt weer en heeft geen letters meer kleurt vergeten in het laatste licht je bent haar nu, niets meer verplicht…

Een minnaar vond in Assen een blaadje, jong en mals. Een kunstliefhebster was ze: de minnares was vals. Ze was fysiek volkomen, een schoonheid, op en top. Z'n adem werd benomen. Ze was een opblaaspop.…

Een klein, toevallig blaadje, dat in mijn cappuccino landt, heeft me in mijn hart getroffen. Laat toeval bedoeling zijn. Laat geen twijfels groeien, over de zin van ons bestaan. Niet onenig strijden. Geen misverstaan.…

de één moest nog huiswerk, de ander nog spelen, en nummer drie moest altijd d'r blaadje nog éven uitlezen. Dat blaadje werd een hoofdstuk en als ze de kans kreeg, 't halve boek, maar als ze dan uiteindelijk lagen en je dacht, nu is er tijd voor mij, voor ons, dan kwam je bedrogen uit.…

Toekomst is nog niet bekend bij hen en ook niet dat er ooit weer herfst zal komen die dan de bomen geselt tot het laatste blaadje valt.…