Alle inzendingen over bril

Een gedicht dat raakt, Een vers dat schuurt, Brengt bij de lezer Die vertroosting zoekt Het gevoel op gang Dat al zo lang volkomen Op slot zat, zijn ik Was immers sinds hij Zich heugen kon gevoelloos, Uitgesleten door de taaie Werkelijkheid van de dag, Van alle dagen die achter Hem lagen - en de tranen Die jaren lang niet…

Zij lacht ad rem, wijst naar benee en zegt: mijn bril!…

Door de gekleurde bril gemeten Zag hij de zon aan de hemel staan, echter deed pijn aan zijn ogen, zonnebril vergeten, da’ s niks gedaan niet geaarzeld niet geschroomd snel een ander exemplaar gehaald, fijn nu heb ‘k er lekker 2, ’t is toch de burger die betaald. < Bos declareerde een verloren geraakte zonnebril>…

ik heb een bril aangeschaft, zogezegd zwart getint, uit het assortiment van de opticien waarin men er duizend en een vindt nog eer een deskundige dame haar diensten had aangeboden of kond deed over een tijdelijke actie of reclame had ik de twee neusringen al vast in mijn hand de mevrouw brabbelde snel, ja uw keuze is geheel in de mode…

ik ben mijn glazen kwijt en kruip over berg en dal door kamer, keuken en toilet op de tast ontdek ik opnieuw hoe het is aan de grond te zitten en te huizen onder een bed; het is vertoeven aan lager wal nu is dat natuurlijk niet voor het eerst dat mijn neusprothese zich verstopt maar zonder zicht is men op zijn teerst en zoek ik mijn heil…

Mijn moeder heeft een Bril zo op t puntje van haar neus rust nu een Bril als zij de krant leest Bril, Bril ga weg, maak mijn moeder nog niet oud ze mag nog niet beginnen aan het inruilen van ons voor die eeuwige blindheid…

Kijk door een bril van problemen, die zit me als gegoten.   Trek ik het aan of stoot ik het goede af? Stel mezelf de vraag, “ben ik wel normaal”?   Kijk door een bril van problemen, die zit me als gegoten.   Wat zit er achter die bril? Want die bril is niet normaal.…

hij zoekt zijn bril maar ziet hem nergens zonder zijn bril…

Een column die niet lang gelee verscheen; Een foto tegenover zijn bureau Een weiland, en een koe, zo'n soort tableau Als hij het zag dan wou-ie daar wel heen Voor ons een ontoegankelijk terrein Hij is er vast en zal er altijd zijn…

Het lijk ligt in de kist, Gewassen en geschoren, Met vals gebit en bril. En bril? Ojee... die bril staat scheef. Zal ik het doen...? Ik steek al een vinger uit... O, nee dat durf ik niet. Ik ga maar zitten. Misschien doet iemand anders... Die bril staat erg scheef.…

De bril van Bril soms op een bezoedelde pot nooit roze gekleurd en een montuur dat door de tijd genomen steeds fragieler werd Bril in een matglazenhuis bezig ramen te ontmatten een groot kind dat moedig sterft…

Het hele land heeft met hem meegeleefd En in de kranten en op de teevee Stierf iedereen dan ook een beetje mee Nu hij tot slot de geest gegeven heeft, Zodat in het geval van Martin Bril Er bijna sprake is van overkill.…

de kast hield geheimen verborgen in donkere hoekjes blonk verleden tijd een eeuwigheid terug tussen foto’s vond ik ook mezelf, verpakt in jeugd met kleine handen rond haar hart en toen haar bril tevoorschijn kwam verried ze dat ze wist hoe ze apart haar ogen kon gebruiken even viel het lijden weg in lieve tweegesprekken in haar wartaal…

U zult wel denken, heeft ie nou alwéér Een snelsonnetje over urineren Maar ja het ergert vrouwen, beste heren Dat u de bril wel ópzet, maar nooit néér Toch heb ik nog een vraag bij hun betoog; Doen zij de bril dan wel voor ons omhóóg?…

Ik doe graag mijn bril zo nu-en-dan eens af; kijk dan met, natuurlijk, gesloten ogen sluiks naar links-boven Bril, natuurlijk, in linker hand Rechts: Rodinesque aan-den-kin En dat helpt wel eens, als ik het ook even allemaal niet meer weet Ik heb ook eigenlijk helemaal geen bril nodig maar het helpt wel eens…

chirurgijn betreedt in koelen bloede het anatomisch theater geruisloos gaat het beademde corpus onder zeil als zaag klem schaar tang het vege lijf invaderen met de precisie van een horlogemaker snijdt hij in de menselijke huid het bloed kruipt waar het gaan kan ontleedkundige lessen zijn geleerd het corpus door een andere bril…

Een niche opticien in Vroomshoop, Had een zwarte bril in de uitverkoop. Het exemplaar Oogde wat raar Maar de prijs was er ook naar. In het land der blinden, Moet eenoog ook een bril kunnen vinden.…

Is dat nou knap, of moet zij door een bril als die van oma leren kijken?…

Wíe ziet nog wie jij bent zonder de cam In hollywoods vervlogen hof van eden Icoon dat in een tape verankerd zit Wie zíet nog wie jij bent meer dan je stem Van ooit eergister gisteren en heden Marlène blauwe engel in zwart wit Wie ziet nog wie jij bènt - een donkere stem Onder de hills van beverley's verleden…

Maar heeft zo ’n man zijn bril niet op zijn kop, Dan vaart ie tegen alle klippen op.…

Ik heb weer meer te kiezen in mijn leven Dankzij mijn multifunctionele bril: Als ik de wereld scherp beschouwen wil Draai ik de beide glazen op min zeven En als ik even niemand meer wil zien Stel ik mijn bril gewoon in op plus tien.…

Een visie voor de toekomst is als een bril voor de helderziende…

Wat we willen: Momenten Van helderheid Of beter nog: van grote Klaarheid Schaars zijn die momenten En ook nog goed verborgen Zoeken heeft dus Nauwelijks zin, maar Vinden wel De kunst is zo te leven Dat het je overkomt Die klaarheid, af en toe ----------------------------------- Uit: 'Verzameld werk', 2002.…

Je kunt je duizend keer Hetzelfde verkeerd Herinneren. Zo weet ik beslist Dat de zon scheen toen Ik voor het eerst Een vrouw zoende Tussen haar benen Toch was het nacht Of avond op z'n minst Dat kan niet anders Ik moet al die jaren Het licht naast Het bed voor de zon Hebben aangezien Ook is denkbaar dat ik Die keer verwar Met…

ik ooit woonde Ligt een straatje dat nog steeds precies Hetzelfde straatje is, met ’s nachts dezelfde Glinstering op de natte keien, dezelfde echo Van mijn voetstappen die hier voor altijd Eenzaam klinken, zelfs als ik zij aan zij Ga met mijn eigen vrouw op hakken ---------------------------------------- Een van de gedichten die Martin Bril…

Geen reet Te doen Geen reet Te zien Nou ja Verderop Eentje ---------------------------- uit: 'Verzameld werk', 2004.…

De zuster duwt het bed door lange Stille gangen naar de OK, haar kleppers Piepen op de vloer, patiënt Ligt in een blauwe schort Patiënt ben ik, en aan 't plafond Zoeven tl-buizen voorbij, de weg Gaat naar het licht, om niet Te zeggen dat ik steeds dichter Bij de waarheid kom, Grote duisternis -----------------------------------…

Je mist meer Dan je meemaakt Helemaal Niet erg ---------------------------- uit: Verzameld werk, 2002…

Pap, zegt mijn dochter achterop Zie je dat meisje - ze fluistert bijna Ja, zegt pap, hij ziet het meisje Die heeft een broek van Replay Een truitje van Diesel en een Puma-tas Ooh, zegt pap, hij had het zo snel niet gezien Ik heb ook een Replay, vervolgt Achterop de dochter, en mama heeft Een truitje van Diesel, Puma-tassen Vind…

Verkeersdrempels Rotondes en overal Te huur: Bedrijfsruimte Een klein land Veel dromen -------------------------------------------- uit: Verzameld werk, gedichten, 2002…