ik wil niet meer
ik wil niet meer
van halloween en jingle bells
van plastic en karton
ik wil niet meer
van winst en groei
van splijtstof en carbon
ik wil niet meer
de rups is volgevreten
het nest is volgescheten
ik wil niet meer
ik kruip
in mijn cocon…
In liefde opgedragen aan Hennie
Een tiental jaren had
Ik hem niet meer gezien
En na een eerste vluchtige
Begroeting moest ik wel constateren
Dat hij geen carbon-doorslag meer
Was van de mens die hij in mijn ogen
Ooit geweest was…
gevraagd jouw naam te schrijven
de lucht voelt vrij, helder en het liefst
met storm
want daar hield je van
en dan stil tussen rietkragen
de grootste vissen vangen
aan de wolken hangen tranen
licht doorschoten
met wat zon
ze horen daar al te veel jaren, maar
het mooiste jaar dat kon
de fijnste weefsels baren
rond wat torenspitsen in carbon…
Je hebt de grens te ver verlegd
om doelen te bereiken
en zo jezelf het woord ontzegd
achter gebroken dijken
op zeeën zonder horizon
raakt ambitie vlot op drift
in spiegelschrift op oud carbon
staat je eerste tekst gegrift:
"ïk ben veel kleiner dan de zon
en zal nooit feller schijnen
ik zie de hemel als balcon
voor jou en al de mijnen.…
zichzelf bevrucht heeft is het klaar
Zij zet haar eitjes af en kijkt ernaar
Wees welkom hier, er is plek genoeg
Voor jou zeg ik vertederd tot een wicht
Ik droom je hierbij groot in een gedicht
Niet dat ik daarmee het proces vervroeg
Over een jaar ben je beroemd, libel
Sta jij voor deze fotograaf model
Je oerversie vloog rond in het Carboon…
Geestrijk geuren de klokjes, bij een kei
tijdens het Carboon bezegeld, oeverloze
tijd waarin demonen nog kloofden.
Blije akelei bezingt de kosmos, zó vér wég.
Beige nuanceert het blauw, een tint die ons laat
dromen, we keren al terug naar onze sterren.
Er verschijnt een rondte in mijn geest,
leeg, zo zonder woorden. Breder, sereen!…
Hard gebakken carbon
zo buigzaam als gewapend beton
riemen, strak en stijf
dat alles vergt een gepantserd lijf.
De riemen dalen naar het water
het blad zoekt en zuigt aan het vocht
maar niet te lang
want daar komt alweer de volgende tater,
op naar de volgende bocht.…
118
Bezig met laden