Alle inzendingen over dauw OR bruid

De ochtenddauw legt zijn kristallen op het nu nog onzichtbare gras de zon zal het laten verdwijnen de kleur weer geven wat het was. Mistend nevel in de ochtendgloren maakt het zicht wat minder scherp turend staar ik in dat grijs gordijn waar ik eventjes mijn blik op werp. Zie daar dan de eerste zonnestralen voel de warmte op mijn huid…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Spijkerbroeken vol met meisjes zweven wiegend door de wereld. Als de meisjes zijn gaan slapen - meisjes slapen zacht en rond- droomt de stof een blauwdruk van hun billen op de grond. Was mijn huid van sterk katoen met platte spijkers in de heupen en vijf knopen aan het kruis, dan mochten ze me altijd aan: niemand zou zo lekker zitten, niemand…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Mijn bruid slurpt blauwe lucht als wijn fladdert eenzaam boven wolken uit Een schaduw gemengd met eeuwige zonneschijn door nevels vliegt een zwaluw In ’t blauw druipen druppels glanzend vocht versmelten in de dauw De wind neemt mee in laatste ademtocht m’n liefste teerbemind De zee fluistert in de schemering een zilte barenswee…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Regen, gesloten rolluiken; de stad slaapt nog – De eerste tramrit.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Hoe wordt mijn lippe week van honig-smaak? - 't Is of 'k met tanden-reek uw tanden raak... Hoe zijn uw ogen klaar van vreemde schijn! 'k Zie er me lévens-waar spieglend in zijn... 'k Hou mijne leden, als ware ik beschaamd... - Uw adem, om mijn hals, die zoelig aêmt... - Is het een lente-gloed die dóor me gaat? Hoe toch uw strak…

Dauw op de jasmijn, sterk en broos, de tranen opgedroogd, je liet de schoot los, om niet in vooroordelen te worden gewogen, je streed in de boezem van een eeuwige bruid, wit gesponnen draad in jouw gedicht, brokaat van kiemend zaad, te vroeg geoogste vrucht, tederheid met een ruggengraat, vermeed wat iedereen dacht, koos voor…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

’s Morgens bij het krieken van de dag, word ik op slag wakker, wanneer mijn voeten de koude grasmat raken. De dauwdruppels onder mijn voetzolen geven een prettig niet te evenaren gevoel. Met langzame tred, schuif ik mijn ene voet voor de andere tot aan het einde van de tuin. Zalig, ontspannend, vrij. Wanneer ik mij omdraai, is er al iemand…

Dauw op de velden een deken vol pareltjes doorweekte schoenen.…

als je bloemen plant is het windstil in je oor de lucht trilt maar je ziet het niet of toch als ik door het venster je gadesla smaak ik de aarde in je hand je maakt me loslippig zonder woorden ik wil je zoenen maar waar kom ik naar buiten of jij naar binnen kus me gauw morgen ligt er op de bloemen dauw.…

het licht gevlochten tussen wiegende takken vroege vogels in opperste staat lichtstruikelend in fladderkriebels in dauw van zonbeschenen druppels fluitend met volle teugen in landschap van deze dag…

het dauwt over mijn gesprokkeld hout het bos is kaal de ziel rouwt het zijn vaal…

Als op een glanzende huid na een nacht vol liefde glinsteren de druppels dauw, doorzichtig als een tule sluier, vederlicht in de vroege morgen. het mistige vocht streelt de droge aarde dat dorstig wacht om gewekt te worden, de nevellucht daalt in alle rust, en zorgt voor nieuw leven.…

Al een hoogrijpe maagd ben jij. Je wankelt over de klinkers, glad van golven die mos en algen spoelen. Jij nadert mijn frivole passen niet, tot je rare ogen trekt, een pose vindt die werkt. Verwonderd in de winkelwandelstraat. Een kraakwit kleed. Ooh. Je lijkt onberoerd na de knieval, de verplichte roos. maar achter het gelaat dat weigert…

De bruigom is de lentezon en Holland is de bruid.…

Ik dacht dat ik geboren was voor verdriet -- en nu ben ik opeens een lied aan 't worden, fluisterend door het ijle morgenriet nu smelt ik weg, en voel mij openstromen naar alle verten van de horizon, en ik weet niet meer waar mijn loop begon. de schaduwen van blinkend witte wolken bespelen mij en overzeilen mij; en scholen zilvren vissen…

ijskap bevrijd Door een zon die warmer straalt Mij uit mijn winterslaap haalt Lente laat leef tijd ontwaken Zintuigen voelen groeiend raken In diepe gronden treft het doel Ontkiemt een tinteling gevoel Voel in mij de levensstroom Ondanks de flink gesnoeide boom De knop is om, ik bot weer uit Ik ga voor de bloei zij is mijn bruid…

Ik dacht ik schrijf je even om te melden hoe het is gegaan, maar de kaart blijft ongeschreven. Er is geen beginnen aan. Ik leef nog steeds - een vorig leven dat me niet is toegestaan, ik fiets nog steeds bij je vandaan met alle lichten tegen. Het wordt later en ik mis je. Je bent inkt onder mijn huid. Het is voorjaar en het regent…

Er springen bloesems open als de gaarde de klacht der bruid verneemt!…

Zonnestraal en water toveren een schitterend geheel van flonk'rende juwelen op zijzacht groen fluweel mijn vingers tasten naar de paarlen maar de zon gaat heen en druppels spatten op en in mijn hand uiteen…

ik boom mijn weg door gapend bos waar slapend mos ontwaakt door fluisterend blad en droom mij weg langs paddenpoel een paddenstoel verraadt mijn zwijgzaam pad…

ach dat arme gras bij het krieken van de dag al zo in tranen…