27853 resultaten.
EEN LAATSTE ROOS
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 116 een laatste roos wil ik aan jou nog geven
haar hart bepareld met mijn tranendauw
zij was niet bestemd tot het eeuwig leven
een laatste roos wil ik aan jou nog geven
Het goddelijk zaad werd niet tot bloei verheven
haar scherpe doornen staken mij in diepe rouw
een laatste roos wil ik aan jou nog geven
haar hart bepareld met mijn tranendauw…
De laatste roos van de zomer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 548 Voor de laatste roos van de zomer
is de laatste strijd haast voorbij.
De uitbundigheid van een zomer
ligt verspreid op de grond voor mij.
Niets maakt mij zo stil en ned'rig,
leven is zo kostbaar doch zo broos.
Ook voor mij eindigt eens de zomer
net zoals voor de laatste roos.…
De laatste roos
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 1.794 Neem deze roos.
De laatste roos
die ik je geven zal.
Bewaar ze maar zolang je kunt.
Over een paar dagen
zal ze verwelken.
Langzaam vergaan tot stof.
Net als mijn liefde voor jou.
Ik wil je nooit meer zien…
Woestijnroos
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 142 hoeveel zandkorrels
heeft een woestijn
hoeveel storm
schuurt de huid
weten we van wijken
breken we vingers
huilen we ter ziele
blijven we onszelf
als handhaving van
de laatste roos…
Dinka Toelep
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 Ik laat je los
jouw vluchtige taal
zal nooit meer verwonderen
al zie ik het sierlijke
als ik achteromkijk
en nog eenmaal een teken
geef voor ik zachtjes
de klink vastpak
een groet wordt
al wuivend opgenomen
door herinneringen
wanneer los zand
de laatste roos bedekt…
een stuk van mij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.055 als was het
een stuk
van mij
een wilgenkop
eigenzinnig
in een groene dreef
een boterbloem
die het maaien
van de graskant overleeft
een wandelpad
vertrouwd
onder oeroude bomen
geluk dat mij beschoren is
zolang ik nog
durf dromen
een paard
dat hinnikt
als het mijn voetstappen hoort
het diepe rood
waarmee een laatste roos…
laatbloeier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 376 hoe de laatste roos in de tuin
tussen ‘t kleurend en vallend
blad haar pure schoonheid
nog even bewonderen laat
hoe zij in regen en gure kou
haar tere knopje boven water
houdt, naar ik hoop niet al
te snel verdwijnen zal
hoe ik deze roos als zij het redt
begin november in ‘n vaasje zet
hoe zij dan naast die ene kaars
tussen zacht…
Vannacht
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 582 Als in de herfst de laatste roos
de fletse blaadjes af voelt breken
die krullend opgaan in de wind,
weet zo het lichaam, smal en broos
zijn geest al grotendeels geweken
dat nu zijn laatste tocht begint?…
ontwaken in een lach
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 767 in verhoopte dromen
hervond ik mijn hart
jouw lach mij gegeven
ik koester hem zacht
als een parel geborgen
de laatste roos
diepheldere sterren
geboren vannacht
als drijvende wolken
eindeloos
regenboogkleuren
door tranen heen
is verlangen gegroeid
oneindig groot
hoor ik jouw lach
in de echo geboren
ontwaakt de dag…
Grafkelder
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.621 roos
één laatste kus
één laatste woord
keert haar rug naar het verlee
en loopt naar de toekomst…
De roos
hartenkreet
4.0 met 67 stemmen 3.448 Die ene roos op die verlaten steen
Die ene roos, gekregen van die vriend die jou verliet
Die laatste roos, voor hij uit je leven verdween
Een roos te mogen ontvangen
Van de persoon van wie je houdt
Symboliseert het wederzijds verlangen
Nog meer dan brons, zilver of goud
Een roos te mogen geven
Aan het meisje van je dromen
Symboliseert…
er bloeit een laatste roos
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 376 de tijd zweemt voorbij
beiden zijn oud en broos
de liefde keert het tij
er bloeit een laatste roos…
hoe lang nog ?
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 1.987 roos van de zomer
wacht niet tot de dood in ons leeft
wees niet bang je gevoelens te volgen
want het is God die ons de liefde geeft…
Avondlaan
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.672 Een laatste rosse streling, eer het licht,
Ten avondrood gedoemd, zacht-vallend zwicht;-
Stil staat het bos te staren, grijs en koud.
-----------------------------------------------------------------------
uit: Liefde's dageraad en andere gedichten (1888-1889)…
Sonnet
gedicht
2.0 met 117 stemmen 26.138 ik had je bloemen willen zenden
een soort bloemen dat je zou doen begrijpen
hoe ik wandel
onder welke luchten ik wandel
over welke bodem ik wandel
ik had je bloemen willen zenden
een soort van winterbloemen
met de bruine kleuren van de laatste roos
en de geur van nachten lopen
in gevaarlijk terrein
door verwaarloosde heggen omgrensd
waarachter…
De laatste roos
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 871 Maak mij niet wakker
Als de dood me beschildert
Met verstrooide kleuren
In een vertrouwd seizoen
Neem me niet mee
Als een late roos
Nog bloeien wil,
Vredig in het herfstgroen
Beroof me niet
Van mijn stenen schaduw
Als bladeren vallen,
Verdoofd door de wind
Laat me rusten
In mijn laatste traan,
Die de droeve stilte
In leven en in…
De laatste roos
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.301 doorwaakte nacht
een roos ligt dood
op zwarte grond
zij zal.....mijn God!.....…
De laatste roos
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 290 Ik keek nogmaals naar de bloemen die bloeien
in de herfst: ik zag een laatste roze roos opengaan.
Alsof het nooit anders had bestaan.
Liefde blijft over als sterkste herinnering.
Er was en er is altijd wel iets om voor te leven.
Telkens een nieuw gegeven in beleven en geven.…
Grijze mist
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 224 ik zoek naar woorden
maar vind ze niet
ik zoek de stemmen
maar hoor ze niet
ik zoek de beelden
maar ontwaar ze niet
vol droefenis zijn ze
opgegaan in de grijze mist
waar zelfs de zon zich
van haar taak kwijt…
vuurverloren
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 501 een geel
blad
valt
uit het laatste uur
september is verdwenen
en in een gedicht
sterft
een roos,
onaangeroerd…
Ongezochte vondst
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 123 Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben
maar getekend door woorden
mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig
en ik mijn ziel in je lichaam schrijf
Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart
omdraait als ik er hardop uit voorlees
ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid
zodat ik weet waar ik gebleven ben
Jij, die weet hoe je onderhuids…
De schijn van rose.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.696 De schijn van rose
in een roes
van slapen
Zo volkomen
volkomen stil
Wind en wind
blazen rose
van zacht naar kunstig wit
Hand en hand
strengelen samen
geboetseerd in rust
Oog en oog
herbergen samen
de loutering van licht
Muur en muur
werpen schaduw
op de laatste blik
De schijn van rose
in een kist
van crêpe
Zo ongrijpbaar…
Roos
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 120 Waar je een roos plant
kan geen distel groeien.
Maar als je een roos plant,
plant je ook de doornen.
Net zo stekelig en pijnlijk
als een distel, zeer waarschijnlijk.
Maar een roos is mooier,
denk je bij jezelf.
Dan maar wat hinder.
Maar hoe zit het met de distel?
Die heeft weer…
een prachtige vlinder.…
Onmetelijke rust
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 138 Waar eerst gedachten konden gaan en komen
heerst nu onmetelijke rust.
't Is als de lucht die boven groene bomen
door blaadjes vluchtig wordt gekust.
Soms hecht ik nog aan wat ik heb gedacht;
ik merk de warboel die het sticht.
Dan, als een vogel die de dag verwacht,
verwelkom ik het helder licht.
Het licht dat zuiver binnen in mij straalt…
waar je in gelooft
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 in het alleen zijn
je leeg kronkelen
tot die laatste ademstoot
als een verlepte roos
alle herinneringen voor je uitdagend
jezelf vergruist tot as
verlatend op wat je gelooft
als ooit
heropbloeien zal…
AFSCHEID
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.437 De laatste eer
doet erg zeer
Afscheid voor
de laatste keer
De baar, de kist
de pianist
speelt: afscheid
nemen hoeft niet
Maar het verdriet
verloochent niet
Een boeketje
en een roos...
Leven is zo erg broos
verdwijnt straks in
een houten doos
Als dit geen afscheid is?…
klapwiekende muizen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 327 maan vervleert
door klapwiekende muizen
stralen verkorten schaduwen
naar ontkleurend duister
de grond is nog warm
als het licht
zich spiegelend aan de hemel
de aarde een laatste veeg geeft
maan versijpelt in
een vallende schemering
de ongebroken roos
domineert wittend zicht
maan en roos
roekeloos in hun spel
met stralen van licht…
- Zweven op het rose van Rosé -
netgedicht
3.0 met 75 stemmen 1.373 Zweven op de rose tinten van rosé om stil
mijmerend het licht mousserende effect
van het laatste mosselfestijn revue
passeren te laten, als provence wijndromen.
Laat mij graag verleiden door deze zeer
aromatische tomeloze passie in rose kleur.…
Door klapwiekende muizen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 287 de maan vervleert
door klapwiekende muizen
stralen korten schaduw
tot ontkleurend duister
de grond is nog warm
als licht zich spiegelend
aan de hemel de aarde
een laatste veeg geeft
maanlicht versijpelt
in vallende schemering
een ongebroken witte roos
in geel verzachtende reflectie
roos en maan zijn roekeloos
in hun oplichtend…
Relatie
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 536 Onze relatie
Ik probeer hem te lijmen
Hij wil niet plakken…