Alle inzendingen over de nacht OR spinrag

De nacht heeft mij Met niets ontziend Mededogen tot rust Gebracht - donker Dat als een deken Mijn onrust heeft Toegedekt - en als Ik wakker word is Mijn deken vervangen Door een dun laken Van lichtvoetigheid Gewichtloos gemaakt Door kunstig geweven Gesponnen zilverwerk…

het is nooit stil er is er altijd iets dat zich wil laten horen wil laten weten dat het geboren is stilte is gemis schraap een gat in het spinrag van de nacht verbaas het duister met geluiden fluistert kom erbij we willen jou omdat jij ons kunt laten weten dat we leven het spiegelt in mijn ogen paradeert in mijn zicht wil mijn…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Een oud spinrag nestelt zich in de herfst van het laatste zonlicht. Draden breken onder een pijn van afgestorven bladeren, geweven op een zilveren lentedag. IJskristallen treuren om de kilte van een zwijgende maan, gevangen in een web van een ingekraste traan.…

Dan zal het spinrag van gedachten jou niet langer hebben in zijn macht.…

gouden klanken zoemen spetteren en raken mijn oude hart vol tranen zilveren druppels vallen op gouden spinrag trillend en wenend stemmen bronzen door blauwe nachten…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

kardinalen steeds meer spinrag op die mutsen…

als het verre zicht is begraven in het verleden als loze hoop er slechts is om te beleven zie ik niet meer dat wat komt voel ik niet verder dan de scherven van oud zeer ik adem alleen om door te leven het kan niet anders mijn blik raakt verstrikt in een machteloos web door anderen eerder maar door mij nog verder geweven…

als ze na jaren weer de kamer inloopt ziet ze hoe de scherven stille getuigen zijn vergeelde gordijnen hangen roerloos vergeten door de tijd die naar binnen schijnt 'n spin heeft zich strategisch in de hoek genesteld ziet hoe zij de stofzuiger pakt en wacht op wat er komen gaat…

Je had iets aan de heg staan te verschikken; ik haalde de herfstdraden uit je haar, en wist: dit is één van die ogenblikken die ik in mijn herinnering bewaar, tegen de tijd. Maar straks, als wij al weg zijn en geen weet meer van ons tweeën hebben, straks rukt wellicht in deze zelfde heg de wind nog aan dezelfde spinnewebben. -----------…

Je had iets aan de heg staan te verschikken; ik haalde de herfstdraden uit je haar, en wist: dit is één van die ogenblikken die ik in mijn herinnering bewaar, tegen de tijd. Maar straks, als wij al weg zijn en geen weet meer van ons tweeën hebben, straks rukt wellicht in deze zelfde heg de wind nog aan dezelfde spinnewebben. -------------…

Dan zal het spinrag van gedachten jou niet langer meer gevangen houden.…

spinrag verraadt de roerloosheid van zaken ongewis of er iets gebeuren gaat ruikt 't ochtendgloren groen…

Twee heuvels en twee bomen de ochtend en de nacht een boom van goud een boom van bloed een veld vol deinend spinrag. Een gele bal een rode bal gevangen voor een tel twee heuvels en twee bomen de zon lacht om hun spel.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Vroeg in de morgen Heb ik je getroffen Nevel in de haren Door herfstgeur omringd Spinrag rond je ogen Jouw lieve blik gedoofd Klanken uit je oren Gedachten ijzig koud Diep in de nacht Liet jij me achter Mijn beminde muze Voor eeuwig altijd stil…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

spinrag om het hoofd slakken kraken op het pad de krant stipt op tijd…

zachte zomerbries tussen raam en kozijn wiegt versleten spinrag…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Wat ochtenddauw doet verfraaien laat spinrag vergeten Zo vergeet men die jong is soms degenen die oud zijn en tot grijs vervagen De ouden van dagen vergeten daarintegen nooit hun reeds vergane gloriedagen toen zij als het frisse ochtenddauw het spinrag tot een kasteel van kristal verfraaiden de zon op hun jonge huid voelden en dachten dat…

blijft dan de vochtige nacht…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Ik vraag me af of jij het was die fluisterde in mijn dromen in veel te korte nachten Want ik had je gezien in het eenzame duister van de nieuwe maan het kristal van sterrenbloemen Je beeld een geur een waan misschien zo ijl en dun als spinrag het hield me gevangen intens zalig als winde van de nacht Vreemde vrouw, zo mooi ravenzwart…

knuffel de oude knoken warm verwijder spinrag uit haar hoofd haast je zodat ze het einde als herboren ervaart…

alsof ik door spinrag kruipen moet in diepe ravijnen springen door het donker lopen over onbekende wegen de storm trotseren in je stem (zo is de weg naar jou) met naakte armen de honing uit de korf van bijen stelen handen vol edelweiss plukken en uit de hoogste takken het gaafste fruit meebrengen (opdat je mij opmerken zou) maar…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…