Alle inzendingen over dementie OR ouder

In het beginstadium van dementie: eigenlijk weet ik er te weinig vanaf. Het enige wat ik kan doen voor mijn dierbare ouders, is er voor ze te zijn. Dementie geeft onzekerheid in de toekomst, die voor ons ligt. Dementie…

Hij kan 't niet verkroppen, de dementie van zijn vrouw, maar jee, wie kan dat wél? De kinderen worden ouders van hun eigen ouders, als ze teruggaan in de tijd, je raakt ze dus al vóór ze doodgaan steeds meer een beetje kwijt!…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

je ziet vage schimmen eigen kinderen zijn vreemde mensen je bent al oud in het verleden en hebt bijna niets meer te wensen mensen zullen jou niets vragen wat je zegt is onzin ach wat heb je het toch goed zo waarom moet jij klagen herinneringen heb je niet want daar leef jij in maar je voelt nog wel verdriet heeft het leven dan nog zin…

Onsamenhangend Hing je aan mijn lippen In woorden stil vangend Zodat niets jou zou ontglippen Jij, de ooit sterke, nu broze Man, die liefhad en aanbad Nu gevangen in een ander bestaan En terwijl jij aangedaan de nutteloze Dingen moest doen, schreiend betrad Jij zijn alles en liet hem gaan Gevangen in zijn verborgen ik Bleef je hem bijstaan…

. ---------------------------------------------------------------- ...Nieuwsfeit: Corpulentie en overgewicht op middelbare leeftijd verhogen de kans op dementie als mensen ouder worden. Dat blijkt uit onderzoek van Amerikaanse wetenschappers....…

de dimensies van dementie beperken zich tot toen en nu met een stop bij dan…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Dementie: mama bezoeken valt wel eens mee – maar altijd tegen.…

Dementie komt veelal hard aan maar laat ook de zachte kant zien van de getroffenen die veelal hard en duidelijk zijn geweest in 't leven maar nu 'met de billen bloot' moeten zowel geestelijk als lichamelijk van rationeel naar emotioneel waardoor dementie om een zachte aanpak vraagt!…

Ik was de man uit jouw gedicht zijn imperfectie, zijn dementie zijn handen, zijn voeten, zijn gezicht.…

Een lege blik in haar ogen, zegt me meer dan duizend woorden, 'k zag het eerder al bij hem. Een vreemd antwoord op 'n gewone vraag bijtend op mijn tong, herhaal ik: waar gaan we heen vandaag? Een lege blik is het antwoord, schuchter zegt ze: moet ik naar het toilet? Nee lieverd, kom maar. Ik kan wel huilen, besef is zo groot dat: waar…

Verloren bladert ze door het boek weet niet wat ze zoekt, maar ze is 't kwijt! 'k Wil haar helpen, ze wijst me af 'k kan 't zelf, 'k weet 't best. Ze zoekt. Ineens kijkt ze wanhopig op help me dan: doe iets ik pak haar hand en zeg: kom maar. Pak 't album en wijs het aan kijk, je zag 't eventjes niet staan maar daar zijn ze in vol ornaat…

Wanneer er een andere hulp bij haar komt, een die ze nog niet eerder zag, zegt ze: even kijken, pakt haar adressenboekje, bladert er in en zegt glunderend, jawel hoor je staat hier! De hulp zegt, ik zie het het komt allemaal goed. wat nerveus friemelend, vraagt het vrouwtje, wil je koffie? Dat kan ik best zetten hoor, maar jij mag het wel…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

als uw gedachten gaan zwerven woorden als sneeuwvlokken smelten onbereikbaar de wereld in wazen u tracht om helder te zijn doch uw ogen verschralen achter groezelige brillenglazen o wens… mochten dan daar in de stilte onze harten elkaar aanraken nog even ver van die andere grens in dat ogenblik, een beetje voelen vasthouden aan…

Nu moet de een weer binnen binnenkort, verhuizen zodat de andere partner niet meer op bezoek kan komen vanwege de grote afstand en beginnende dementie. Nu vraag ik mij af wat de minister, hiervan denkt, hoe dat zou zijn als dit gebeurt met zijn eigen ouders. Het is volstrekt belachelijk, dat dit kan in Nederland.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Geen seintje of een teken Je was zomaar in eens weg Maar jij voelt nog als een warme deken Als ik mijn hand op de jouwe leg Je geheugen laat je in de steek woorden zijn onvindbaar geen notie van de dag of week zó blij met elk klein gebaar Je hoeft niks te zeggen Ik voel écht wat jij voelt Jij hoeft niks uit te leggen Die lach is vast…

Leiderschap schept geen leven Al is het alleen om koffie Het gaat om geven Succes heeft geen datum Je geld Komt heus wel later Ondernemen kijk vooral Niet richting mij Reizen geeft lust Alleen de tijd gaat voorbij Dit is de code Geen ode Alleen maar tekst Levensecht…

Mijn oma woont al jaren bij ons in En daar zij ons niet in de weg mag lopen Bind ik haar vast in bed met ferme knopen, Want oma is een boeienkoningin. Terwijl zij 's zomers samen met de honden Gezellig aan een boom wordt vastgebonden.…

Mijn vader was verhuisd, verschoven door een mij onbekende macht. Ik zocht hem jaren, lusteloos, tot ik hem aantrof op mijn knie: hij was mijn kind geworden. ----------------------------------------------------------- uit: 'Gedichten en aforismen', verzameld werk deel 1, 1980.…

Het noodlot kan ons net zo treffen als elk ander, zeker nu we ouder worden is het wel eens goed bij zulke zaken stil te staan. Wat ik je vragen wil is als een van ons de naam van de ander niet meer weet, we nooit vergeten om elkaar een zoen te geven.…

een reisgezelschap zoals wij: een stille en een prater maar anders dan bij ons; het is een zoontje en zijn vader maar zoon is oud en pa is kind dat zie je aan hun ogen en alles wat van praten rest zijn de zoon zijn monologen Pa weet niet dat zijn zoon hem duwt, lijkt weg van deze aarde maar de zoon kijkt trots, uitdagend haast en laat…

jij ruimde op wat overbodig was vergat de uren van de dag sprak woorden uit een andere tijd waar jij steeds langer in verblijft een gesprek is nauwelijks meer te volgen en morgen is een nieuw verhaal nog komen beelden terug uit lang vervlogen jaren en vertel jij lachend van je wilde haren je dwaalt in kleine cirkels rond…

Als je moeder gaat dementeren kinds wordt weer kind wordt zorg dan dat het jouw kind wordt wordt de moeder van je moeder een goede grote zorgzame moeder: "een grootmoeder" Je moeder zal dan haar eigen moeder ervaren die haar baarde haar het leven gaf haar weer wil ontvangen Nader tot haar Benader je moeder nader haar dan komt…

uitzicht kijkt naar binnen kleurt het behang seizoenenlang met licht uit het verleden je hebt gebeden dat je oud mocht worden en gestreden voor de laatste jaren rust en vrede ogen dromen en je lach is al verleden tijd je handen spelen achteloos met pluizen de asbakken zijn vol je vest van wol zacht als je wangen schouders…

je keek me aan ik zag het vragen in je oogopslag, onzekerheid die handen vingers gaf in strijken langs elkaar op zoek naar hem of haar je stem die ik zo eindeloos goed kende die mij verwende met een sprookje als ik lastig was klonk schuchter toen je vroeg, wie ben je ik draaide om, je ogen zogen me naar binnen ik zag een vonk…