20970 resultaten.
Cirkel des tijds
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 841 cirkel gesloten
De cirkel des tijds…
eroderen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 al vroeg aan't werk
de tand des tijds vreet alles
zelfs buitenkanten…
doorstart
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 675 ze schuifelt
gekromd
handen
vertekend
door tand
des tijds
langs
deuren
met
verscholen
verleden
eindeloze
linoleum
gang
startbaan
naar de
dood…
Reikhalzend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 steevast kijkt zij
in de richting
van waar hij gevlogen is
hopend op een teken
werpt de tand des tijds
vruchten in haar schoot
nog altijd kijkt zij
in dezelfde richting…
Home, sweet home
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.028 Met ingehoudem adem
luister ik
oorverdovende stilte
geruisloos zuchtend en krakend
statig en imposant
door de tand des tijds aangetast
maar onbewogen
stille getuige van de geschiedenis
dit huis
mijn thuis…
de tijd als veelvraat
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 249 plots groeien er haren
uit je oor
vallen schilfers
op je kraag
het zijn signalen
van verval
die ons drukken
op de feiten
niets valt iemand
te verwijten
eeuwig gaat 't knagen door
de tand des tijds
als omnivoor…
Draden des tijds
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 673 Verbonden
door de draden des tijds
fluister ik liefde
in jouw oren
waar woorden spelen
langs mijn zilveren huid
en geloof me mijn lief
als ik tegen jou zeg
dat tijd slechts een moment is
in het heel al
geniet maar, en denk hoe fijn
het leven kan zijn…
Onrust
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 401 van bumper naar bumper
haastig voort op weg
aan de kant, stumper
doe wat ik je zeg
laat me er door
stelletje secreten
ik ga altijd voor
dat moet je weten
ik ben het signaal
lees; het teken des tijds
ik geloof niet in het verhaal
over de jaren des onderscheids
raak of kijk me niet aan
mijn lont is o zo kort…
AFSCHEID
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 2.204 Misschien is ons gevoel wel wederzijds,
want nooit ontkomt men aan de tand des tijds.…
De tand des tijds
hartenkreet
5.0 met 7 stemmen 644 De tand des tijds heeft hier
nog nooit invloed op gehad.
In Baarn staat dat oude "pand",
het is mijn eigen vader.
85 jaren jong en oud,
maar nog steeds niet opgebrand.…
chanson d'antan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 341 de oude zanger heeft
het in een chanson
over vergankelijkheid
die hem is aan te zien
de tand des tijds heeft hem
doorgroefd en getaand
maar zijn stem klinkt
nog als vanouds
het timbre maakt je
warm van binnen
en kent de kunst
van het ontroeren
melancholie ligt op de loer
om je te Aznavouren...…
De wereld geketend aan haat
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 666 in de stroom des tijds
veelvuldig demonstreren,
oefenen en gebed
heeft de wereld moeten ervaren
ondanks welgemeend koesteren
aangewakkerd door bevlogen zielen
met woorden zonder zelfzucht
zonder haat om het hardst geroepen
dat de vijand zich niet zal overgeven
voordat hij is losgemaakt.…
Overgang
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 295 Nieuwe balans, verder tellen
Een nieuw decennium
Het 203de decennium van 10
jaren die zich hier nestelen
Vastgeklemd aan mooie klokken
des tijds
Dat zich verder niet vormt, wel
opvult
Van huidig nu, naar 2021
en verder...
Een inspirerend Nieuwjaar...…
Kosmisch Ballet
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 338 Het glipt mij door de vingers,
Nu nog niet, dat scheelt
Slechts in een fractie
Houd ik de eeuwigheid vast
Probeer het te rekken,
Materialisatie van momenten
Het kan niet,
Wat het machtig maakt
Bestaat niet,
Omdat het niet bestaat
Straks een bejaarde
Nu een volwassene
Daarnet een kind
Niemand
Die de dans des tijd ontspringt…
Foto van Heidi
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 een mens omschrijven
vrouw, schouders ontbloot
zwarte, gerende jurk
met op de achtergrond
een bladerende betonnen muur
daarin een rond gat en een deuk
alsof de tand des tijds
hier gruwelijk heeft rond gebeten
de wereld in rouw gekleed…
zelfportret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 632 ik ben een dichter, geen mens
van vlees en bloed
de goede moordenaar
de tand des tijds
een zigeunerkoning
Geronimo
in ’t diepst van mijn gedachten,
als een eerstejaarshopliet
spring ik over woorden
smoor de regels van de spraakkunst
hoogmoed eist haar tol
in het holst van de nacht
(4…
schoonheidsideaal?
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.336 de tand des tijds
laat alles toch
weer zakken
my dear!…
En dan: Stilte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 315 Zo draagt hij
de tekenen des tijds
naar een laatste rustplaats,
tussen plakband
en kruisverband.
Daar rest stilte.…
Zwijgend geteld
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 1.626 Gelouterd door de
tand des tijds
likken lippen
wonden, geslagen
in gesproken zinnen
zwijgen monden een
streep door de dagen,
branden zout in juist
die donkere uren, waar
zicht verdwijnt uit het
zicht, geteld naar de
ochtend, vinden zij
een paar stralen
geluk gevangen in
een nieuwe morgen…
Hadden je geveld
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 320 ze hakten niet
maar zaagden met
de tand des tijd
het echte hout uit
jouw zo kostbaar lijf
ze hadden je geveld
de stronk bleef staan
wortels nog onaangetast
ze lieten je begaan
dachten je voor uitgeteld
maar jij weerbarstte
hun geweld en ontknopte
in een vrijheidsring die
takkenhoog zijn lente vierde
in een zomer die nooit kwam…
Dit huis
netgedicht
4.0 met 74 stemmen 880 Dit eenzame huis,
omringd door hoge eiken,
aangetast door de tand des tijds,
...ik sta nu al een uur te kijken...
Vervallen en leeg,
het verwilderde gras,
de gaten in het dak,
...het kapotte glas...
Met ogen dicht zie ik mijn ouders,
meen ze zelfs te horen,
dit emotioneel beladen huis,
...waar ik zo lang geleden,..ben geboren...…
galerie
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 108 in lijn en kleur
in mest en geur
de boer de kunstenaar
in veld en schuur
aan balk en muur
bezielen zij elkaar
de tand des tijds
splijt biels en steen
is grenzeloos
gaat nergens heen
maakt kracht
ontwerpt, vervormt
beroert, bestormt
je geest
tot scheppen en ontvangen
tot voelen en tot zijn
het leven mag vergangen…
Nog piekt de pijn
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 206 je rolde weg
na jarenlang het zicht
gedomineerd te hebben
bergafwaarts
in een wolk van steen
en gruis het stof vooruit
om later naamloos
weer het dal te vullen tussen
andere tekenen des tijds
jouw tand ontbreekt
zodat de bergkam
slissend stormen preekt
nog piekt de pijn
als lage wolken poetsen
erosie kent alleen het samenzijn…
Tot ooit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 521 hoe koud is de leegte
de stilte oorverdovend
het gemis immens
woordloos verbonden
maatjes door dik en dun
tot de tand des tijds
legden wij vele kilometers af
verstrengeld op 'n niveau
vol onbeschrijfbare liefde
tot het moment daar was
het pijnlijkste besluit
ontelbare tranen rolden, en nog
om mijn trouwste maatje
te doen overgaan…
verzoekje van de goden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 315 wel duizend of meer
jaren waren hem beloofd
als hij maar zou slagen
waar anderen hadden gefaald
moest hij voldoening nemen
met het leven als een sterveling
het niet vinden van de zwarte tand
zijn symbool van dood in leven
hij kreunt al decadenlang
terwijl het knagen langzaam duurt
de tand des tijds wit verbleekt
kent slecht haar eigen…
Pulp
gedicht
2.0 met 19 stemmen 11.944 De pulproman maar ook het meesterwerk,
want als de zure tand des tijds gaat zieken
stoort hij zich niet aan oordeel of kritieken,
die knaagt aan ieder genre even sterk.
En zonder wetenschappelijke hulp
zal ook dit rijm straks eindigen als pulp.
--------------------------
uit: 'Veel werk', 2000.…
Sienna
gedicht
4.0 met 105 stemmen 13.494 Het pak-je-koffer sienna,
het sienna van de tand des tijds
en van een eeuwenoude aarde.
Het warme sienna in het licht,
in de kleur van de zon
en de lucht en de wind
in de toekomst
van het ongeboren kind.…
muren van weleer
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 287 ja, het is vaak lopen op sprokkelhout
eer ik het klinket nader, nabij de hoek
diep achter in de verwilderde tuin
het hangt al jaren scheef
aangedaan door de tand des tijds
juist daar ervaar ik de pracht
van het komen en gaan
van gaan en komen
ik ben daar zacht
soms in dromen
ook als ik met het heden ben begaan
zoals nu
hier sta…
tijdloos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 239 ik was aangekomen
aan de rand des tijds
zwarte maan
ik zag oneindig
alles was klaar
had geen naam meer
ik kwam aan en wist niets
in een troebel dralerig licht
van een vreemde grijze zon
aan de oever der gedachten
alles ging over
zwart naar kleur
ogen zien niets
de kaars is gedoofd
de ochtend is aangebroken
open je hart
zie…
Wiegend in de oktoberwind
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 280 De wind heeft warme gedachten
in je haren gesponnen
En hangt een nevel
aan rood gebladerte
Vallend van tak tot tak
op de aarde,
in het nat
van een bloeiend najaar
De eerste grijze haar als
een teken
van de tand des tijds
Geronnen in
smalle wateren,
van fluisterend tot
tierend
We vieren de herfst
met wervelende melancholie…