Alle inzendingen over dieper

Onder de zeespiegel ligt het wiegend graf. Er hopen zich knoken op: de schedel van een waaghals het bekken van een wees de wervels van een wegpiraat. Boven de wolkensluiers In het trillend blauw Hoor ik de ijzervogel naderen landend met klapwielen een mensenlading in de buik. Geen schram Geen geknakte vleugel Geen brandend wrak Geen…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

Vaak, hoe de ander overkomt is niet altijd wat hij of zij bedoelt dan blijft het gissen en woorden en uitleg missen maar de intuïtie maakt dat je het magisch voelt wat onderdrukt wordt terwijl eerlijkheid blijft schijnen zal ook niet verdwijnen.…

De wind vraagt het leven en de ogen zwijgen als de regen niet meer verandert in het onheil dat elke droom vernietigt die niet in nieuwe woorden wil veranderen…

inkt stroomt door mij gelijk levenselixer dat de dagen dieper kleurt of toch wandelend op de toppen van mijn kunnen schilder ik mijn gedichten fabelachtig tot het vloeien zal en zelfs leesbaar zal zijn voor hen die nog nooit één letter hebben gedronken…

stille wensen, voortgekomen uit de diepste gedachten markeren iedere verlangen aan de grens van het onhoudbaar product geheten “ de mensch ” vlees beenderen en bloed, het universum heeft dit zo gewild, we zijn het braaksel van overvloed dat zich te rijk voelt met de zonden die zelfs met medeleven door valse voorwendselen wordt gevoed dieper…

schaduwen worden dieper langs de oevers van het meer ik vraag me af hoe je in open wonden eenzaamheid kan herkennen ik kan niet inademen en ademhalen vlaag na vlaag ik zal weer aan mijn eigen stem moeten wennen het water lijkt bijna zwart zo naakt…

Een antwoord wil niet komen De afgelopen maanden glijden als een film aan mij voorbij Onze eerste ontmoeting, onze eerste kus Onze eerste nacht samen Onze eerste vakantie Er is iets veranderd Er is iets veranderd tussen ons Er is iets veranderd tussen ons realiseer ik me Mijn gevoel voor jou is dieper geworden Ik merk dat ik geen afstand…

legt een vraag zich neer in poëzie de dood met besneeuwde lippen aan woorden likt het blijft een bewegen al is de avond net hetzelfde en lacht een kind om honing aan moeders hand ween ik dan om de vreemdeling die in de schemer de stilte binnentreedt * ik tik tegen de binnenkant van deze verzen en ruik angst omdat er liefde…

Ik val en val dieper en dieper in een put vol gedachten in een put zonder bodem Ik val en val dieper en dieper zal ik er ooit uitkomen? Ik val en val dieper en dieper gedachten vliegen langs me heen een wervel storm waait in mijn hoofd Ik val en val dieper en dieper ik wens een bodem dat de storm gaat liggen leegte.…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

Ik zink in mijn verdriet, dieper... dieper... dieper... en niemand die het ziet.…

Je zit dieper dan ik dacht vergeten kan ik je niet Niets dat de pijn verzacht dagelijks voel ik verdriet Het doet zeer om naar je te kijken vertwijfeld of je weet wat je doet Als je echt oprecht van hem houdt geloof me, dan vind ik het goed Dan gun ik je oprecht jouw geluk al vind ik het eeuwig zonde Ik raakte je zo snel al kwijt terwijl…

De lieflijkheid van vrouwen houdt verbonden Wat mannendrift of mannenwijsheid scheidt. Zij voelen achter gronden diepre gronden En achter 't Recht het ongesproken Pleit.…

ik val steeds lager steeds dieper in het zwarte in de eenzaamheid bang heel erg bang maar het gaat door ik val ik val steeds dieper steeds dieper in de eenzaamheid…

Mijn hoofd gaat kopje onder Ik zoek maar voel geen grond, Voel geen grond, en ik zink diep ‘k zie de lichten vlak boven het water Maar jij bent -- verder weg dan ooit Ik zink steeds dieper, steeds dieper weg Traan volgt na traan, traan volgt na traan Ik zink steeds dieper, dieper weg Ik verzuip in mijn tranen En vechten helpt niet…

Met ogen dieper dan de zee, ontdek ik bij jou nieuwe wegen. Ze brengen me een oase van gelukzaligheid. Met ogen dieper dan de zee, ontwaak je in mij een voelen, zo puur, zo mooi, zo simpel. Met ogen dieper dan de zee, spin je een cocon van tederheid, waarin ik kan wonen, veilig, vredig.…

Door in te zien wat menselijkerwijs voor het oprapen ligt laat je voorts bijdragend markant rijke ontdekkingen doen; een portefeuille met inhoud houdt een beloning in zicht, van iemand erna vertellend over gemiste kansen van toen.…

in een voorzichtig tasten naar vlakken die raakten spraken je vingers zich uit wisten direct een gevoelig contact te maken met de diepere lagen van mijn huid traag pulserende stromen werden gewekt om op een hoger niveau te existeren je manueelde de sprankelende melodie van bevrijden met muziek als mentaal begeleider in die…

Er staat een doosje in de kast hartvormig rood met goudgalon bij het zien ervan denk ik aan ma van wie ik dit kleinood kreeg leeg och, ‘k was nog zo jong en had pas jaren later de intentie door want zei mama niet steeds mijn schat inhoud ben je zelf verantwoordelijk voor…

zie het dieper in tastbaarheden van krijtstrepen in zachtgele belijningen leef daar waar voeten moeten gaan dwaal niet af naar cactusvelden laat je gaan in de hoefslag van leven kruip niet weg achter je beeld maar pers de vruchten leeg en drink… en drink….…

ben de trappen afgelopen moest de bodem zien zocht vaste grond onder mijn voeten zonder een misschien ik spiraalde tussen muren steeds dieper in de duisternis had de hoop al opgegeven omdat er daar geen einde is ben terug gegaan totdat ik weer in zon en licht kon staan heb daar het leven opgepakt nooit daal ik die trap meer…

De tijd die je denkt vergeten te zijn. Is de toekomst die op je wacht.…

het roerloze zwarte water de eindeloze bomenrijen de plukken schapenwol aan het prikkeldraad verstilde kades verdwenen schepen een blad dat geruisloos op donker water valt geen vaste hand in schrijven over smart zoveel dieper dan de zilte tranen van verdriet…

nog ben ik bezig het folie los te trekken dat mij het leven bijna onmogelijk maakte het lijkt doorzichtig toch gerimpeld door geleden pijn in nabij en het ver verleden eerst komen schetsen maar lijden verdiept de lijnen tot etsen die dieper snijden dan ik ooit heb toegegeven ik was lang geen onbesproken kind dat zich alleen…

Diep in de eerste oerafgrond waaruit mijn wezen Met moeder samen al het mijne baarde Toen zij mij neerwierp op de aarde Ook jij moet dieper worden Wij moeten dieper worden Als kruiend ijs op ijs ons in de lange zwarte diepte dringen Als hartenbloed ons langs ons diepste merg heen wringen We moesten zoveel dieper zijn dat wij weer boven…

zie ik een lach een hand die wijst en donkere ogen die dieper veel dieper kijken naar misschien spreek maar niet meer van later wanneer lange dagen gevuld zijn met dan, toen en ooit maar nooit met nooit…

Voorbij ---- de reis van landschappen ---- gedachten van zeeën ---- denken van bergen ---- verwerken naar het diepe ---- van oceanen Reis je nog verder ---- dieper ---- naar het hart en verder ---- dieper naar binnen naar de Ziel daar ben je Thuis…

en dieper en dieper val ik al in mij Ik kon het wel Ik kon het niet Liefste, treur niet…

nog hoor ik hoe het water valt gefluister dat uitgroeit tot een werveling die juicht en zingt loskomend van beslommering als een droom in haar verga licht van adem dieper en dieper mezelf achterlaat hopeloos verliefd…