Alle inzendingen over dozen

ze huist in dozen door een vrachtwagen gebracht bestek en borden reeds terecht glazen in de nieuwe kast zeep en washand op de tast de rest is nog een labyrint waar geen mens zijn weg in vindt behalve zij die de codes kent met stift geschreven op elk pak haar kleren sprokkelt ze bijeen uit deze en gene mand ze stapelt op en af elkaar…

en zonder spijt of aarzeling gooit hij zijn voorbije jeugd in enkele schamele dozen kleding, knuffels en cd's trofeeën van de sportclub passen niet in 't nieuwe leven alsof vroeger nooit bestond niet de spullen zal ik missen maar het aanklevend gevoel die opflitsende beelden uit ons kringloopgeheugen…

dozen, dozen en nog eens dozen kijk, daar ligt ook nog wat alles gaat mee naar het nieuwe huis je wist niet dat je zoveel bezat vele dozen gaan gelijk naar zolder rustig valt het stof daar neer sommige dingen moet je bewaren heb je tijd dan kijk je wel weer na lange tijd is daar die tijd als je opnieuw gaat verhuizen wat zat er toch in…

Gooi ik iets weg, bijvoorbeeld een kartonnen doos, dan hoop ik dat die doos mij nooit meer zal heroveren in de vorm van zelfverwijt; weet je nog wel, hoe zorgeloos, we gooiden gewoon dozen weg! Als we er één hadden bewaard, één hadden bewaard! ------------------------------- Uit: 'Zoals', 1992.…

Tien, misschien wel twintig, dozen. Vol troep, vol leven. Uit de kofferbak, naar boven. Uitpakken. Het zwarte gat van de verhuisdoos; allerlei spullen kwijt. Spullen in de kast gezet. Dan die nieuwe vriezer. Die heimwee niet bevriezen kan. Hengel hier neergehangen, maar de oude stek nog niet vergeten. De oude stek.…

Ik heb met ingehouden adem zitten wachten en me afgevraagd of jij de dozen die we samen ooit nog vulden, mee zou nemen langs het pad van populieren. Toen de kiezels daar langs kiezels schraapten en de bladeren van de boom en de kalender vielen was ik verdwaald met die gedachte. Zie mij.…

Gooi ik iets weg, bijvoorbeeld een kartonnen doos, dan hoop ik dat die doos mij nooit meer zal heroveren in vorm van zelfverwijt: weet je nog wel, hoe zorgeloos, we gooiden gewoon dozen weg! Als we er één hadden bewaard, één hadden bewaard! ------------------------------------- uit: 'Judith Herzberg', Trouw, 2013.…

de boer: “Ik hoef geen dank voor ‘t aangenaam verpozen, Maar laat mij niet hier achter met de dozen.”…

De mislukking ingepakt in dozen zonder opschrift dozen die niets verraden van de vijf smaken van de liefde, haar netels en het plakgras eromheen Bij jouw spullen de misverstanden de stille pijn van afstand en niet na te vertellen grapjes die ik meteen vergat in mijn verlangen naar gezelligheid Dag dozen…

Dozen in de wind steeds achternagezeten -- schop na schop na schop.…

Terug in het huis, zwijgend vullen we dozen – met mama's leven.…

In navolging van prijsstunters als Aldi gaat Albert Heijn in haar winkels de producten in dozen aanbieden.…

verpakte verlangens gestapeld in dozen door ezels vervoerd vinden vrijheid in gevleugelde ruimte in ademloze tijd…

dozen vol sigaren met gescheurde enkelbandjes, gedoseerd en op rijm gesneden in dozen die van heling en eerzucht afkomstig blijken te zijn wel met hier en daar een knaagrandje want de muizenbevrijder kent geen waarde aan die dingen die eens in de lucht wolkjes gaan kringen zelfs de al opgeraakte stompjes in een verzameling van pruimtabak…

Ik zet dozen anders neer en nog eens anders en dan ga ik vroeg naar bed. Iemand, ik weet niet wie, zei dat het hoorde. Wanneer het weer voorbij is raakt het ook vergeten. Maar ik vergeet zo slecht. Iemand kwam me helpen. Nu staan de dozen op hun plaats. Ik rust uit, al heb ik niets volbracht.…

Grijze verledens ontwijken mij angstvallig En verstoppen zich in de loopgraven van mijn herinnering en laten als dank voor het aangenaam verpozen De eigenaar de schillen en de dozen…

Ik zet dozen anders neer en nog eens anders en dan ga ik vroeg naar bed. Iemand, ik weet niet wie, zei dat het hoorde. Wanneer het weer voorbij is raakt het ook vergeten. Maar ik vergeet zo slecht. Iemand kwam me helpen. Nu staan de dozen op hun plaats. Ik rust uit, al heb ik niets volbracht.…

Het wolkt uit dozen, balen, kast en laadjes Ene bedwelming om mijn zalig hoofd.…

Verhuizen brengt een hoop werk Met zich mee Slepen met dozen van A naar B Op iedere doos staat waar hij in het nieuwe huis wezen moet Deur door , trap op 3e deur links Ja daar is ie goed Daar komt het bankstel aan De relax plek voor iedereen Shit hij gaat niet door de voordeur heen Dat is bij iedere verhuizing weer het probleem Dan…

heb mijn hand weer gelegd op je hart de foto's leg ik apart zag je wonen en dromen inpakken van wat is geweest je knipte de linten er af verzamelde waar je om gaf maar de doos van beleefd is gelukkig nog open spoken uit een verleden gaan echt niet meer mee je laat ze alleen in de heerlijke troep om je heen er scheiden geen…

naaktheid gedwongen door afgevuurde kanonnen die diepe laklagen als zekerheid zag die ziel braakt en braakt de modder uit waarin verrotte palen als fundament de schijnvertoning opvoerden in vele bedrijven uitzichtloze bedrijven ik zoek die leegtes te vullen dikwijls met vergrijsde dromen mijn klauwen vuisten bonzen op lege dozen…

nog is er het tastbaar samen zijn de kist en rode rozen pas later kleurt en spreekt herinnering uit foto’s in vergeten dozen er komt zeker een ontmoeten als vlinder zal jij ons op eigen wijs begroeten gaat ons de wegen tonen als wij verdwalen in vroegere verhalen er is een warme lijn die ons verbonden houdt ook al ben je nu zo…

Van de zee altijd gehouden, van stormen bliksems die in het water slaan het verdomde zand dat er overvloedig lag Even in de godin van de Stille Zuidzee geloofd, met haar de liefdesdaad verricht Het was niet de bedoeling dat jij met de tienduizenden zou verdwijnen even luchtigjes als de containers de radeloze schepen overvallen zonder…

Bang was ik nog nooit niet voor een God of goddelozen niet voor duivels of de dood of voor het engelengezang Nee - pas bang werd ik die dag toen jij daar thuiskwam met tien dozen en mij zei dat het nu tijd werd voor een bloemetjesbehang…

Je leeft, met in- en uitgepakte dozen, voortdurend in een halve dwangneurose. Geen tijd voor actualiteiten dus. Gelukkig werd de leemte opgevuld door kwaliteit waarvan u hebt gesmuld.…

Dozen vol vergeelde foto's in een stoffige zolderhoek vertellen zonder woorden meer verhalen als een boek. Beelden van een leven vol van blijdschap maar ook pijn nemen je mee naar het verleden tijdmachine in het klein.…

Al gaat het dan niet om de oermatrijs Maar om wat dozen versgeperste platen Een laadklep die halfopen was gelaten Vervelend is het wel voor Rob de Nijs. Toch liever dieven die je handel kraken Dan veertig jaar in 't vak bij platenzaken.…

Om de gezondheid van de jeugd te sparen Is frisdrank voortaan in de bioscoop Alleen in kleine flesjes nog te koop - Dus net zoals ik doe met mijn sigaren Want ik koop ter bescherming van mijn lijf Geen dozen meer van tien, maar twee van vijf.…

gedachten stoffen ons verlaten huis mijn jeugd herinnert zich de warme delen dozen met en zonder ziel verhuizen mee de sfeer verlaat neemt afscheid bij de deur naar nieuw gevoelloos kaal met droom gevuld…

hebben we toen gespeeld Aan de spelletjestafel, in huis Heel wat thee en koek gedeeld Het was zo'n sfeer van *thuis* Ik pak de dozen, neem ze mee Op zolder wil ik ze bewaren 't Is nu tv, pc en dvd Maar wie weet ...over een paar jaren?…