Na maanden een ballon opblazen,
vol met mooie dromen
klapt hij stuk
weg toekomst
vol van kindergeluid
je mag niemand leren lopen
geen armpjes om je heen
weg kinderliefde
weg geluk
keihard word je teruggeblazen
maar toch,
door je bittere tranen heen
weet je
diep van binnen
het komt weer goed
dit kindje was niet voor ons bedoeld
heel…
vlucht
door voorwendsels, leugens of
in mythen in zichzelf gestorven
de ene generatie gaat een andere
komt, alles wat nieuw is door
zichzelf vermomd, om hierin
de leegte vol te praten, alsof
we dat vanaf het allereerste
begin al wisten maar niet
verklaren kon, er is geen herder
om de kudde te hoeden, geen
troostengelen in hun vage
droomballon…