15231 resultaten.
Een gouden avond
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 666 In het absolute niets
van deze gouden avond,
walsen mijn ogen
met de sterren en
vlecht ik deze pure schoonheid
in het ochtendblozen van een dromer.…
GELUK?
poëzie
4.0 met 1 stemmen 516 In gouden avond enden
niet alle gouden dagen.
't Valt zwaar, om zonder schenden
Geluk te dragen.
Geluk!.... Wie daarop roemen,
het allerbrooste en teerste!....
Ach, volle bloesembloemen
vallen het eerste.…
Soms
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 409 Soms zet de zuidelijke zon
de berg in gouden avond gloed
en ‘smorgens vroeg
het dal in zilverwitte damp.
Soms straal ik als de berg,
stijg op als nevel uit het dal,
maar nu is soms voorbij,
nu dat mijn licht verdwenen is.…
nazomeravond
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 815 door
de opalen avond de droeve klank van
een bevlogen klarinetsolo
een avond in oud goud
een avond zelve op fluwelen pootjes
talmend de aftocht blazend…
[ Gouden schemering ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Gouden schemering:
een mooie laatste avond –
maar liefst niet vandaag.…
Troost
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 En als dan straks
In het uur tussen hond en wolf
De stad
Haar aangezicht verbergt
Weer dat je ne sais quoi gevoel
Dat me verder drijft
Doorheen het labyrint van tijd
Tastend n het ongewisse
Verlangend naar het licht
Dat na de nacht
Verzacht
Als een pleister
Op een slepende wonde.…
Ronja
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 572 nu,
avond na avond
die vreselijke koppijn
door haar in zijn hoofd
hij droomt van paracetamol
en snorkelt een spookbeeld
voorbij, Aruba`s lagunes
een dekselse hals
draaide Ariëlle toe
in een gouden regenton…
wintertijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 153 geen gouden glans
van zomerdagen
geen late avond
met rode gloed
maar kou en donker
in onbehagen
wat is er nog
dat ertoe doet…
daglicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 331 de avond valt
ik groet de schemering
en haal de nacht door
naar de morgenstond
ik glinster
goud in de mond
want ik lach
naar een nieuwe dag…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 68 Zal ik nog één keer schrijven over de dag
die bijna voorbij is?
Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen?
Over het blauw van de lucht en de wolken?
Zal ik nog één keer schrijven hoe
onze stemmen weerklonken?
Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
In memoriam
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.403 Gouden geruchten gaan uit uw ogen;
'k hoor het breken van uw hart
en uw polsslag diep-bewogen
door de smart;
de avond huivert wijl het kil is;
aan uw wimper beeft een traan;
Och, hoe de avond zwijgt en stil is
en vol maan.…
Herfsttinten
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.997 De dag aldoor, de dag alom
Speelt in het stille beukenwoud
De liefelijke najaarszon
Glimlachend met haar stille goud -
't Is goud!
En 't avond, is de zon gegaan -
Zie hoe het bos zijn schatten houdt:
Zij zijn gestold op boom en blaân,
Als stille plekken zonnig goud -
't Is goud!
O hart bewaar uw grootste goed!…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.147 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
Verjaardag
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 2.381 De dag waarop ik
elk jaar denk
aan je geboorte,
Godsgeschenk.
Je bestaat, ademt, leeft,
straalt, lacht,
ontvangt en geeft,
je groet, omhelst,
kust en wordt gekend,
kind wat ben ik blij
dat jij geboren bent!…
Blind
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 114 de wind huilt door de avond heen
het laatste gouden licht
zinkt weg over de daken
mijn ogen branden van vermoeidheid
de rust ligt buiten onder de bomen
maar dat zie ik niet meer…
Blind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 de wind huilt door de avond heen
het laatste gouden licht
zinkt weg over de daken
mijn ogen branden van vermoeidheid
de rust ligt buiten onder de bomen
maar dat zie ik niet meer…
Mantel aan Jas
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 71 Voor M. L. R
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
De zware, onderdrukkende gebeden
Wat wij met onze knuffelberen deden
De kleine dorpen, God die niet verscheen
Een dierbare die op een dag verdween
De plannen om te vluchten die wij smeedden
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
Een keel tot aan de rand gevuld meteen
Toen bleek dat Sint…
Avondgebed
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.310 De avond is gevallen,
De dag gaat dood, -
De bomen worden allen
Wonderlijk groot.
In de verte, in de landen,
Daar ligt wat goud, -
De nacht maakt onze handen
Zo stil - zo oud.
Schoonheid hebt gij ons leven
Eenmaal gekust,
Dan gaan wij 't avond even
Zwijgend te rust.…
Nachtlied
poëzie
4.0 met 7 stemmen 7.421 Geen enkel ver gerucht
en komt tot mij gedreven;
De bomen van de dreven
en lozen zelfs geen zucht.
Geen late muggenvlucht
zie 'k vóór mijn ogen zweven;
De nacht heeft saamgeweven
zo innig, aarde en lucht.
Mijn hart dat 'k waande dood
Door 's werelds drukte omgeven
Voel 'k nu geweldig gaan!
Geneuchte wondergroot:
Zijn hart te…
De arbeid is ook de bron van het weten
poëzie
3.0 met 4 stemmen 810 De aarde wordt door een goud licht omgeven,
Als 's avonds, als de zonnedraden weven
Om haar heen een evenwijdig zacht licht,
Dit licht het is het gouden geestesleven
Van haar kindren, de mense', uit stof geheven,
Door 't bloed straalt het goud om haar aangezicht.…
Ontmoeting (voor mijn trouwste fan)
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 904 De kleuren van de dag
werden die avond alles
wat van jouw lippen kwam.
Een gouden eeuw begon,
waarin wij met god
zouden spreken
en tevens weten
van een hof van eden
en van een vlammend zwaard.
Eens zal dat overgaan.
Het verhaal zelf is vergeten
de tuin waaruit wij zijn
verdreven.…
een zomerdag
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 425 Met zinderende
zonnestralen
een blauwe lucht
een strelende wind
op het strand
een zilte zee
die eindigt
in een zwoele avond
met gouden glans
in een koele
serene nacht
en er weer een
zinderende
zomerdag
op ons wacht…
Brugstraat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 De brug
is weer toegankelijk,
het verkeer
komt op gang.
Een overvol voetpad,
drukte van belang.
Dan gebeurt er iets,
een bus
nadert dreigend
een vrouw met een fiets.
In een impuls
grijpt een voetganger
haar stang,
geroep…
hij tilt haar
met fiets en al
terug op de stoep.
Rakelings schuurt
de bus langs haar wang,
het valt…
November
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 589 Over gouden stoppelvelden
vluchten de schaduwen
van late vogels.
Als donkere wijn
spreidt de avond
zich uit over het land.
Nu kruipt mist tussen
de kalende bomen
aan de bosrand en
van verre klinkt
het roepen
van een bronstig hert.…
haverbrood
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 740 zeven
slaat de klokkentoren
haverbrood
de dag
keerde voor de laatste keer
het hooi
de avond
tooit zich
in het rood
zij plooit
het ongestreken linnen
zonder woord
hij strooit
in de erwtensoep
wat zout
zij vonden
in het hooi
de kleur van goud.…
mannen.....
hartenkreet
3.0 met 57 stemmen 3.282 Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen
De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen
Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw
Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw
We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton
potloodje make-up remover lipstick of tampon
eye-liner mascara nagellak…
manisch depressief
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.092 Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur
Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur
Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit
Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit
Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig
En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…
Laatste
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.619 het laatste beetje is nu op
veel had ik te verduren
het kaarsje is nu opgebrand
gedoofd zijn alle vuren
voor mij, die het aangaat, is het niet erg
ik heb genoeg geleden
voor hen die ik achterlaat
vaarwel en wees tevreden…
Pesten
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.190 Klein en weerloos
gepest, getreiterd,
je niet voldoende veilig voelend op school
maken je tot een moeilijke puber.
Je grenzen verleggend, zoekende…
maar vooral depressief,
steeds verder wegzakkend.
Bang ben ik, omdat je leven
geen zin meer lijkt te hebben en
je alleen maar dood wilt.
Nauwlettend houd ik je in het oog
je steeds tot praten…
avond avond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 477 avond avond
kamer klein
sfeer bepaald
door liters wijn
jij gevangen in
mijn geluk
avond avond
morgen weer stuk…