Alle inzendingen over egt

ik zou mij willen bedrinken aan het licht als de boer in 't voorjaar zijn weidse akker egt zijn dromen in de aarde bergt als een spiegel als een grasmat alles effen legt…

Tegen de avond egt de boer zijn schoonste land stokstijf kijkt een reiger toe van af de akkerrand drie eenden wiebelen langs een plas zo stil zo onvervalst zo waterpas…

Ick doe daar, egt waar… noooit aan mmee Ik hou ut…hik…steetss…bei un pottje tee…

Het keert de woorden, egt het veld, en zeist de metaforen van het land: in het strelen zal haar omvang stralen. Het weigert u haar verder te beschrijven. Van witte stilte is haar echt gelaat, gouden luister is haar uitgesproken staat. Het wil haar met geen woorden nog bevuilen.…

Mannenhand bemest en egt en wiedt de arme grond. Dan oogsten vrouwenhanden al het taaie vlas en roten, braken, spinnen, weven, daarna pas is daar het witte laken, beeft stille rond de vijver op de blekersweide, baan na baan, de duurste stof. De mensen hielden even stand.…

met die krag van die ossewa Onder ons verrys die vlaktes van het eeu oue Suid-Afrika Ons roep halt en stap uit en vergaap ons vanop die klipmuur aan die mooi kaleidoskoop kleure soos 'n koning oor sy landgoed tuur Met Lottebie waarvan ek hou drink ek lekker soet vonkelwyn ons voel baie geseënd dat ons saâm gelukkig syn Sy gee egte…