34 resultaten.
Elegie
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 701 Halfvijf.
Ik moet mijn vest aandoen
om weer te halen
wat in mijn dagen zit,
en in mijn rimpels.
Dezelfde glimlach,
dezelfde zoen,
dezelfde vragen van altijd.
Vreugde, liefde, spijt.
Ik start de auto
en sla het hoekje om.
De jaren gaan voorbij.…
uit het hart
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 160 elegie des doods
mijn treurzang beklijft jouw nood
het lichaam huivert…
elegie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 722 Geef me je hand,
en sluit de deur
geef me je hand,
loop mee naar de zon
geef me je hand,
en sluit het verleden
geef me je hand,
Straks heb je nog meer verdriet.…
HARTSTRIJKEN
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 105 ik strijk
over mijn hart
bespannen met de
meest gevoelige snaren
geen elegie
maar het is meer
een adagio wat ik er inzie
teder zonder klagen
ik strijk
over mijn hart
en wil de wereld
zachte klanken nadragen
die op mogelijk zinvolle vragen
en gedachten hopen
antwoorden te kunnen openbaren…
Elegie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 666 Zoals wij eenmaal zijn bewogen,
onschuldig nog, en ondoordacht,
zacht tussen de laatste rozen,
de vroege schemer van de nacht.
Zo hoopten wij dat het zou duren,
die innigheid, dicht bij elkaar:
die tederheid van mond op mond,
van mond op haar.
o Laat wat ons zo heeft bewogen,
onschuldig nog, en ondoordacht,
zacht tussen de laatste rozen…
Elegie
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 729 Een dode ooievaar
hangt ondersteboven
in een rol prikkeldraad.
Op bizarre wijze
verstrikt en droog gebloed,
lijkt hij nog het meest
op een verfrommelde landkaart:
geronnen rivieren volgen
het besmeurde relief van zijn veren.
Uit een donkere plek
onder zijn verwrongen nek
groeien rode bloemen.…
Elegie
gedicht
3.0 met 31 stemmen 12.026 Zij, dreigend met een zwakke poot
blies naar de naderende dood
en ging haar laatste brug
boos, met een hoge rug.
Gootkat, dievegge, tijgerin
die nooit vergeefs iets vroeg
had aan zichzelf genoeg.
Haar snauw bevroor, haar oog besloeg,
haar zijden pels werd hard en droog -
een lieflijke vriendin
keert tot de wormen in.
Maar ik vergis…
Elegie
gedicht
2.0 met 17 stemmen 10.864 In de schaduw van de avond kwamen dan twee
die vertelden dat zijn vader op sterven lag; hij volgde
hen gedwee. Het licht was vreemd; een tere
groene schijn was in de hemel en stilte regeerde
boven twee die aangenaam verdoofd waren,
hun mededeling ver van hen gedragen en gelost -
en een in wie het stormde als in een versomberd bos.
Zo kwamen…
Elegie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 Hoe je vooral buiten weleens zei
die couperose zo vervelend zichtbaar te vinden,
want ijdel tot het eind.
De snottebel die tijdens een wandeling
soms aan je neus kon blijven hangen,
ergerde je, want 'van oude mensen'.
En nu is het drie jaar geleden
dat je ontleefde lichaam
onder een zwart granieten plaat verdween.
Agnus Dei, dona nobis…
Elegie
gedicht
3.0 met 4 stemmen 6.259 Hij had hobby's, eigenaardigheden, fascinaties.
Zo zachtzinnig was hij, fijngevoelig, hij had pianovingers.
Als hij zijn handen balde, waren zijn vuisten klein.
De onbemande auto heeft hem ingehaald.
Het kwam onverwacht, al is het altijd te vroeg.
Niemand gaat te laat. Wij zullen ons aan herinneringen
moeten vergrijpen, zoals je masturbeert…
Elegie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 42 de soldaat
die sterven gaat
wacht
in de nacht
het inloopgraf ligt klaar
de modderlaarzen wegen zwaar
in niemandsland daar huist de dood
de aarde is er zwartgebrand
het kraterwater donkerbruin tot rood
geen struik geen boom
maar woekering van prikkeldraad
de horizon vlakbij
en heel ver weg de dageraad
soldaat ik groet…
Brief uit 1982
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 690 Gij,
scherp en krochtig krijt des schreienden contrapunts,
wie zong de elegie
"Ik heb geschreid,
mijn handen zijn als droge bossen."?
Bladen (als deze) hebben dwaze (en lede) ogen,
vader, hebt gij mij gehoord?…
Bij de dood van Dinges
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 267 Er is weer een beroemdheid overleden.
Die dient terstond in versvoeten betreurd.
Met mijn ervaring is dat zo gebeurd.
Ik prijs hem recht de hemel in. Och heden!
Nu ben ik g.v.d. weer glad vergeten
Hoe of mijn onderwerp ook al weer heette.…
Worldisme
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 611 Niet kunnen bereiken
Hetgeen zij realiseerden
Haat en nijd
Meedogenloosheid
Odium en woede
Klaagzangen
Elegie
Why nationalisme?
Hoezo, echt niet gunnen?
Glob' is van ons allemaal
Bedenk dit nou toch eens een keer
Gun elkaar
Licht en gun elkaar
Ruimte met heel veel groen
't Is mog'lijk
't Moet kunnen…
LIEFSTE
gedicht
3.0 met 264 stemmen 65.046 tussen de klaproos
en de korenbloem
stond ik te wuiven
als graan
gedenk mij
wanneer de halmen rijpen
of als de leeuwerik
ten hoogsten hemel stijgt
aanhoor de elegie
van pijnboom en plataan
denk hoe ik was genegen
het zachte oeverlis
onthou de vuurdoorn
de zonnebloem
de goudenregen
en... liefste...…
Stormenderhand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 224 De wind beukt huizen in de golven
breekt koppen schuim in grijs
striemt geselend langs de bomen
mijn onrust lijkt zijn ereprijs
Hij braakt op mijn angstgevoelens
parafraseert zijn eigen elegie
raakt mijn wezen tot in iedere vezel
verpulvert mijn kracht en strategie
De wind puurt mijn bedwongen tranen
rooft de kommer die ik niet tonen wil…
Vijf dichters
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 er was eens een groep meeuwen
schreeuwend vlogen zij rond
de zee bleef onverstoorbaar doorgaan
met eb en daarna vloed
vijf dichters zaten op een duin
pakten papier en pen
elk hoorde iets anders
in het luide krijsen
de eerste schreef een elegie
de tweede beweende eenzaamheid
de derde zag de wanhoop van een mens
de vierde tierde…
Spiegeling
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 294 verzonken
Rood glijdt een gloed over het verlaten strand
Kabbelende golven ruisen zachte woorden
ze dansen zich tot een roes van schuim
Het zwarte zwerk knipoogt heldere sterren
Een meeuw krijst de magie uit het hemelruim
Een briesje fluistert een zweem van herinneringen
Haar stem streelt kozend terwijl de wereld zwijgt
Ze gaat over in een elegie…
Sublimatie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 379 heeft uitgehypochonderd
en met haar zooi naar boven is gezeuld,
naar die verknoeide uithoek van hun sponde,
en hij voldoende aangeschoten schijnt
om door de crisis van de nacht te komen
met zeik van stroop en kwesties van azijn
en kribben wanhoop in gedachtenstromen,
maar telkens nieuwe kelken hem bezoeken
(dus morgen teemt er weer een elegie…
Elegie van de varkens
gedicht
3.0 met 52 stemmen 18.577 O jammer van de getemde
varkens, zij zijn de dichters onder de dieren,
melankoliek en van weinig nut totdat aan de muur
afgebrand, hun speklaan openklapt als een elegie.
-------------------------------------------------
Gisteren ontving Herman ter Balkt de P.C.Hooftprijs voor zijn hele werk.…
Elegie(voorE)
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 804 'k Zie je komen in mijn dromen.
'k Zie je komen in de nacht.
o Zo teder, weer zo lieflijk,
met je liefde jong en zacht.
Ach mijn liefste blijf bij mij
ook al is het donker buiten,
kom stil liggen aan mijn zij
tot het schemert aan de ruiten.
Laat mij van je dromen zijn,
o zo teder, o zo zacht.
Kom weer slapen in mijn armen:
in mijn hart…
CHAMPS ELEGIE
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 617 De sterke arm, gesteund door zijn getrouwen,
was eerste na het laatste onderdeel.
De concurrenten zagen groen en geel
en keerden machteloos terug naar hun vrouwen.
Maar Lance beloofde plechtig af te stappen,
dus deze streek zal hij hun niet meer lappen.
------------------------------
...Lance Armstrong won zondag voor de zevende
keer de…
Hedendaagse elegie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 16.501 Snel verscheurt
koude aarde.
Niemand ontvlucht.
Wij, die van wanten weten,
trekken dikke huiden aan
verstoken de kranten
zetten de buis op idols of op quiz
scharen ons om de joekel van een vrieskist
en sluiten de wereld winterhard buiten.
-------------------------------
uit: 'Tussentonen', 2004…
Kerst elegie
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.032 zijn kerstboom flonkert vrolijk
de stal oogt warm en sereen
engeltjes twinkelen olijk
maar hij is alleen maar alleen
stille nacht, heilige nacht
kerstborrels verdrinken de tijd
niemand die hem verwacht
hij vergaat van de eenzaamheid
zijn ogen waden door water
langs herinneringen in de nis
met op zijn schoot de kater
en naast hem het gemis…
Elegie van de varkens
gedicht
2.0 met 1 stemmen 4.222 O jammer van de getemde
varkens, zij zijn de dichters onder de dieren,
melancholiek en van weinig nut totdat aan de muur
afgebrand, hun speklaag openklapt als een elegie.
--------------------------------------
uit: 'In de waterwingebieden', 2000.…
elegie voor de elzen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 292 Hoor de wind die jaagt over de vaart
en vogels, struiken noch bomen spaart.
De elzen houden zich nog kras
en vechten om hun bladerjas.
En zittend voor het beslagen raam,
op schoot twee warme katten,
kan ik, beroesd door jouw parfum,
de winter nog niet vatten.…
ELEGIE UNIVERSALIS
netgedicht
4.0 met 108 stemmen 144 er zijn plaatsen waar je nu nooit
er zijn tijden waarin je eens ooit
je weet niets meer, maar je wás,
je liep door deze straten.
je probeerde, je dacht, je tekende
cirkels en rechte lijnen.
je hebt je blauwe hart, dat is de ziel,
op eigen handen door de tijd gedragen,
ongeschonden aan Gods voet gelegd.
misschien zal iemand huilen,
die…
Pastorale
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 33 komt Veritas tevoorschijn in de verzen
Dan schuilt zijn eigen waarheid in
poëmen
ex libris, als het wezen van zijn taal
en met hem spreekt ook Echo's stem boekdelen
aan deze zijde van de hemelboog
Als Iris in fictivistan hem loog
op 't dak der wereld ver aan gene zijde
hem lokt met kleuren van haar regenboog
Wordt zij een elegie…
Nee
gedicht
4.0 met 124 stemmen 9.954 wij gaan godverdomme geen lijkrede schrijven voor elkaar
met grinnikende anekdotes, pijnlijke verzwijgingen
de elegie van weer gevonden, later toch verloren maar
wij laten ons niet kisten, het was een GOED leven
dat wij gaan begraven met een MOOIE begrafenis, nee
grijnzend groeten wij elkaar tot de volgende reünie, bij wie
maar niet bij ons, wij…
Bettie's elegie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 777 Ik las dat Bettie Page is overleden
Ze werd getroffen door een hartaanval.
Omdat de dood echt niemand sparen zal
Behoort ook zij voorgoed tot het verleden.
Er was een tijd waarin zij schaars zich kleedde,
Haar lichaam en haar boezem bovenal
Was fraai – als pin-up hing ze overal
En werd destijds door menig man aanbeden.
Geen een van hen kon…