37 resultaten.
KREKELLIED
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 111 (fine)
(rust)
Mi mi mi mi fa, Mi mi mi mi re,
Mi fa mi re TI la so la so fa MI RE,
(rust)
Mi fa Mi re Mi mi!
(rust)
Ti ti Fa fa La la Mi mi,
Ti ti Fa fa La la Mi mi,
RE mi FA so LA TI...
(rust)
Ti fa RE!
(da capo)…
Slaapt Gij Nog?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 209 DO - RE - MI - DO
DO - RE - MI - DO
MI - FA - SOOO
(do - re - mi - do)
MI - FA - SOOO
(do - re - mi - do)
SO-LA-SO-FA-MIII-DO
(mi - fa - sooo)
SO-LA-SO-FA-MIII-DO
(mi - fa - sooo)
DO - SOL - DOOO
(so-la-so-fa-miii-do)
DO - SOL - DOOO
(so-la-so-fa-miii-do)
(do - sol - dooo)
(do - sol - dooo)…
EENS MEIENS MORGENS VROEG
poëzie
4.0 met 18 stemmen 1.009 Harba lori fa,
Harba, harba lori fa,
Harba lori fa.…
Ree
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 265 In San Remo
liep een defilé
ranke dames
hoge hakken
duizelingwekkend
décolleté
slip adé
split oké
navelhoog
uitgevallen kleed
er ging een lach
van oog tot oog
van oor tot oor
van mond tot mond
maar San Remo
is San Remo
ranke dames
hoge hakken
uitdagend
decolleté
slip adé
split oké
kom kom
glimlach eens mee
het rijmt…
Kabaal
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 242 En ’s middags stuurt ze met een roze gloed
een teer adé aan de besneeuwde pieken.
Ik kijk om 8 uur naar het nieuws, verbaasd
naar hoe het in de mensenwereld raast.…
Ik wil ontevreden zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Ik begrijp papa niet
maar meer dan hij
mij en de wereld
die niet zo klein is
en niet zo simpel als hij
haar ziet door een snorbril
onder de wilde haren
van zijn jonge pruik
Ik wil meer
dan wandelen met de hond
kaas raspen, en thee
bij mama, thee bij oma
meer dan later
zoete herinneringen…
dokter fa
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 173 dokter fa is ziek
met de mollen onder de leden
ligt hij bijna bij de mi
hij wil zijn zuster do herstellen
de verwantschap helen
haar een half toontje
lager zetten
zij is dan wel si
alles heeft zijn prijs zo
do doet dan een beetje dodo
of zo
of sterft dan stilletjes de dood
maar niet zonder staartje
hij slaat nog een afgerond kruisje
het…
Voilà
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 483 ik maak een gedicht met do en re
met mi, fa, sol en la
met toeters en bellen, met rinkeldekink
en tralala-lala
met koffie en thee, ranja en Rietje
en Co-lala-lala
ik maak een gedicht van aa en bé
van ef, Gee en haha
van zeuren en zemelen, haver en gort
in vlalala-lala
van heinde en ver, hiero en daaro
en voilà-lala-lala…
Contact
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.283 Juni-zalving, laatavond.
Aarde en hooi, geurzomer, aureool.
Canada eenzaamt. Grasland strekt.
Veld: groen vegeteren.
Achter horizon hoeve, gehurkt.
Luifel spar en vogelkers:
bosrand, mijn rug. Geduld.
Geweer en ik: de hand op het leven.
Schot spat avond uiteen.
Veld, hoeve, bomen
ontploffen, vallen
op hun plaats terug.
Stilte likt…
Mol
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.517 Als ik de moord heb aangezegd, mol:
gedaan met leven.
Mijn spa en ik houden de wacht.
Hij wroet. Ik zwik.
Zwart glanst en spartelt
bovengronds de onderkruiper.
Korte reflex. De spa met één
steek breekt je rug.
Je ligt. Je ligt gelaten.
Slap in mijn hand je dood.
Ik sta en kijk. Slechts de verklaring
is ontgaan.
Ik huiver als…
Gaan
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 6.247 De morgen plooit zo moeilijk open.
Niet dat de zon niet begint,
de schaduwen geven weer diepte tussen de blaren
en van grauw worden de papavers rood.
Niet aan het licht, niet aan de verre geluiden,
niet aan het zwijgen van de vogels.
Gelijk altijd is alles hier aanwezig
in al zijn gemis,
de schuld van gebreken,
van ongekende afwezigheden…
Gaai
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.834 Wie zorgde ervoor dat je uit het nest viel,
opgepakt werd en bij je poot
in de kersenboom gehangen?
Hoelang heb je getracht te vliegen?
Je noodlot: te kleine vleugels voor
te grote zwaartekracht.
Je fladderde tot in het zomerse
late donker van de nacht,
verschrikkend en verschrikt.
Toen werd het stil.
Zachtmoedig streelde tijd de troost…
Vogelkunde
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.652 (Opa, 66)
De merels,
dat zijn kerels,
die dansen heel de dag hier rond
en trekken pieren uit de grond
met hun bijzonder lange mond.
(Tom, 6)
Oei, opa, ben je gek?
Wat hebben vogels aan
de voorkant van hun kopje staan?
Een bek!…
Geloof
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 775 Het gat in de grond
het beloofde licht aan de uitgang
de donkere gang
de groeiende duisternis
de langzame versmalling
het kruipen diep
diep in het donker
de omklemmende wanden
de beklemmende lucht
de benauwende vernauwing
vooruit vooruit in het donkere gat
geloof onwrikbaar vastgewroet
radeloos redeloos
hopeloos wanhopig
tot je razend-heilig-waanzinnig…
Exterminatie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 608 Het is lente aan het worden,
straks ga ik in de tuin
het onkruid wieden tussen de rozen,
de papavers, de primula’s.
Dan komt die steek van pijn:
er is veel meer te wieden
waar ik niet bij kan,
aan mijn binnenkant.
Wanhoop slaat mijn handen
voor mijn ogen als ik bedenk:
wie in de grootstad, in de wereld,
extirpeert het onkruid mens.…
Aanblik
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 5.515 Het is winter en zomer geweest,
zachte dagen die met uitgestrekte hand
ons offers brachten. Wij zaten eromheen
en proefden de wijn, de kaas,
het brood, de kruiden. Warmrood
de vruchten en vreugden, de jubel
van lief en geliefde, de triomf van
bekrachtiging, kinderen, onze kinderen,
mensen een stap verder dan wij.
Het is oorlog en vrede geweest…
Vervulling
gedicht
3.0 met 43 stemmen 14.860 .
--------------------------------------------------------------
Over dit gedicht zegt Fa Claes zelf: 'Dit gedicht gaat over mijn jonge jaren. Het was de tijd van ongebreideld menselijk en esthetisch genot aan het grootste wat we kenden.…
Jij
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 4.923 Het huis zegt: “Jij!”
en ik verklaar je heilig en wild
in elke kamer en in ieder bed.
De lakens aan de kant
gelijk opengegooide gordijnen,
het toneeldoek dat opensplijt op
de triomf van de oorsprong,
het licht dat zijn nachtgewaad
afgooit en uit de verblindende straling
schrijdt wie haar eigen glans
naakt over de arm draagt
als een afgelegd…
Nieuwjaar 2005
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 890 Daar de huizen, de bomen,
altijd hetzelfde, vermoeiend.
Aan de andere kant het park
en kinderen die joelen.
Op de stoep voor zijn deur
altijd al een mens, oud,
die toekijkt en niet lacht.
Welke vraag blijft nog open?
Ver, de horizon een oever
zonder overkant; en haastig,
een vleugelslag, wolken.…
Schot
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.828 Avondbloeireuk van late vogelkers
en vroege ligusterhagen,
de geur van de liefste
die tussen de lakens schuift en
je erectie verwacht.
Reuk van gemaaid gras
vijf uur in de morgen
geur van hooi en kruid
opstandig zerp van sperma
als je de liefste hebt bevrucht
en je glijdt uit haar in je slaap.
Zurige kruitreuk na het schot
één oog…
Najaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 725 Angor, angor van het heden. Er hangt zoveel
mist daar waar ik klaar wil zien. Hij is
te klein, de kring, benauwend, stalen banden
rond je borstkas en die schroeven ze dicht,
ze pletten de lucht uit je longen; je hart
bijeen. Adem, zeggen ze, en je stikt; pomp,
hart, zeggen ze, pomp, en het kan niet zuigen
en persen in die samengeknepen vuist.…
Essentie
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 6.828 Het vijverwater ligt blauw
in het licht van de lucht;
het vijverwater lijkt lucht.
Weerloos, het water
spiegelt de hemel
diep in zichzelf verlicht.
Het stille vijverwater
ondergaat het geweld
van de lucht en het licht -
en het blijft water.…
Slot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 685 Ik heb niet op het podium gestaan.
Ik heb niet geheerst.
Ik heb de macht over anderen niet begeerd.
Ik heb de macht over mezelf gewonnen,
geen kroon geëerd, geen troon.
Ik ben de som van al de zwijgenden,
alleenvertegenwoordiger van miljarden mezelf.
Aan het slot van de stilte zal ik omkijken.
Ik zal verplicht zijn toe te geven:
‘Niets was…
De overstap
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.041 Je stoel staat schuin, ben je al weggegaan.
Was jij het? Ik heb de deur niet gehoord,
geen naderende stappen, geen geluid
dat dempend wegstierf.
De lucht neemt de plaats in,
het golven waarin alles
zijn grens en huid aflegt,
en hoe de gedachten door elkander gaan,
alle gedachten samen, de grote wijde geest
die over de wateren zweeft,
maar…
De holocaust. En wij?
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.450 Het wereldnieuws vertelt:
Colombia en Mexico zijn weggespoeld.
In India liggen de lijken
met hun gezicht in het slijk.
In Vietnam gutst de regen
ons machteloos.
Afrika staat uitgemergeld te vergaan
en bedelt zelfs niet meer
om een stuk brood.
De kleinste ramp:
een vliegtuig valt, alle
tweehonderd en zeventien dood.
Soms - bij mirakel!…
Lelie, lavendel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 1.263 Het is grijs achter gordijnen,
besloten; lucht een scherm
dat mijn hart afsluit.
Te nauwe doorgang
onder te lage wolken,
waar vinden dromen de kans
gedachten te worden,
het ontwaken van een klokje,
een lelie, lavendel,
de Venus van Velazquez,
en hoe ze zich naar mij keert,
week die huid en
donker die vlok haar.
Waar vind ik doorgang…
De idee
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 589 De zuivere gedachte, puur en klaar,
is zelf een wereld van genot.
Maar schandelijke overdaad is
vaststelling van het vastgestelde:
alleen een gek hecht boven op de paal
een briefje: einde van de paal.
En zondigt daarmee tegen de esthetica,
tegen de schoonheid van de gedachte,
tegen het wonder van de verrichting
dat je vanuit materie…
Nieuwjaar 2015
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 303 Ik wens jullie
dat ik nooit meer vermoeid moet zijn
vermoeidheid is afschuwelijk vervelend.
Ik wens jullie dat mijn heupen
niet kraken bij elke stap.
Ik wens jullie dat mijn nachtmerries
mij van het lijf vallen nog voor ze mij raken.
Ik wens jullie dat de herpes in mijn linkerhand
ophoudt mijn wijsvinger te doen gloeien.
Ik…
HARBA LORI FA*
gedicht
3.0 met 38 stemmen 12.849 Harba lori fa.
Mijn leeftijd hangt aan een draad. Zo ben ik de spin
boven het pad. Die weeft zijn veelhoekige tijd
tussen braambos en braambos,
tot de wandelaar voorbijkomt op weg naar de haven,
de wandelaar die slaat met zijn stok.…
Dood met franje
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 549 Ik ben abonnee van de NRC
Lees graag overlijdensadvertenties
van hogere kringen met pretenties
Roderik, baron met dubbele achternaam
Ade-lijk vol eigenwaan
Hubert, inkomend gouverneur
Siegfried, professor, doctor, ingenieur
net zo dood als Sloofje Sleur
Karel, CEO, overladen met eer
vlamt nog één keer met longen vol teer
De achterblijvers…