2654 resultaten.
Esoterie vleugde vaag
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 52 er spiegelde slechts
oneindigheid
geen universele
begrenzing of de
volheid van materie
alleen esoterie vleugde
vaag dat ik er was…
het vuur uit luchten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 630 Ik was daar op Golgotha, daar bij
het kruis waar het bloed van die visser
met op zijn hoofd een krans van doornen,
beekjes in het warme zand deed stromen
en nu december mijmert spreekt de kerst
mij nog slechts van verdriet
het vuur uit luchten die het zwart verstuurden
naar hen die smaalden waar pijnen werden
gesmoord in kelen van een dorstig…
Te Bond
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 174 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
Esoterie
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 57 zij had
als opschik
glas in alle
variaties
waarvan de
vorm glanzende
stilte uitstraalde
de ontvangst
was dan ook
overweldigend
in de fragiele
breekbaarheid
van het
spiegelend effect
juist het
weglaten van
de kleuren
in de zwaarste
stukken gaf
de esoterie in
vorm alle kans…
Kruisweg
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 428 gedreven door nieuwsgierigheid
het onverwachte achter elke glooiing
achter die bocht ginds in de verte
door monotone stap in trance gegleden
geen monnikenkreun of hartsklank, maar
ritmisch gebonk van mijn zware schoenen
laveren tussen lichaam en geest
zoekend naar mijn scherpe kanten
gedachten branden op mijn zolen
een bezeerde pees die…
Afvallig senryu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 240 schuldig gesmokkel
tussen repen van Cote d' Or
ben ik afvallig…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 62 Zen-slagen wonder
Spreek "To be or not To be"
Goed te "zijn"- "zonder"…
Controverse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 166 << >>
Controversy
Whether tricked or not.…
tijdens een 'dolende' dichtrit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 254 straight ahead
immer gerade aus
en dan ineens
die afslag naar links,
rechts, einde rotonde
or whatever...…
to be
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 696 vermeden
to be or not to be, that is ...…
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 598 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
Discrepantie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 168 In het gezelschap van anderen, zal ik leren
mijzelf te zien als de minste van ons allen.
En uit het diepst van mijn hart
vol respect anderen als verheven te beschouwen.
*******
Gehandhaafd heb ik verloren momenten
tezamen met uitgemergelde beenderen
welken mij de herfst drachtiger maakten
dan jonge enten van een steeds weer
nieuw…
Epistemologie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 389 Mijn geloof is simpel.…
Esoterisch geloven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 159 (voor een moedige dominee)
Niet van buitenaf bepaald
kan ik in het goddelijke geloven
in dogma of leerstellingen vertaald
oorzaak van kerkelijke kloven
maar van binnenuit gevoed
zal ik het goddelijke beleven
die vonk geeft mij de moed
om liefde door te geven…
tussen de eiken
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 106 .
rond die bomen zong haar huid een wiegenlied
zacht gerimpeld tot een plas, waar spiegels helder leken
kinderwensen dreven stil vanuit de glans
dat zonlicht immer achterliet
als sterren, dieper, tot de oorsprong van de dag
en schrijvers dansen letters
ongedwongen langs de avond, zuiver in het oogpunt
van een kleine blonde dood…
als woorden niet meer van mezelf zijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 240 schipperen kan alleen
als twee kanten wal dragen, waar water botst
en verlegen lelies bloeien
langs het kroos verlaat de dag
de ongeboren zon
tussen het verwarde riet groeit de valse twijfel
of de karekiet wel houvast vindt
hij zingt er wel
maar toch
laat me roeien in mijn houten boot, ze draagt me goed
de riemen slijten slechts voorzichtig…
druppelen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 300 onder de bomen is het droger
daar buigt het gras niet, naast de regen
wordt maar weinig nat
en loopt de hond niet zo te trekken
even staan, even nog
ademen
zuiverend verlaat de avond
thans de dag
tot ver in schemeruren leeft de herfst
hij laat het water langzaam rijpen
op het laatst
dat zomerblad…
aardedonker
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 165 tussen muren en glas huist
de kamer, breder door het zwart; kouder
in gevoel, nu licht verstoken blijft
alle ruiten ademen
elke deur verdraait de glans
van
kleine denkvermogens
even lijkt het, of mijn slaap verloren raakt
maar dan
kruipt warmte onder dekens
tussen lijven die de nacht bezoeken
en de zinnelijke nood
te raken waar…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 225 toen een roodborst riep dat het morgen was
verdween de vage kleur van dromen
mijn hart barstte haast,
door overgaan vol nieuwe adem
in gestrekte ledematen kwam dit lijf op gang
goedemorgen wereld
je bent ingeluid door hoop, gezongen
door de zuiverheid van dauw, op oude nacht
ik vertrek nu naar de dag -en wacht
tot aan de stille overdracht…
retraite
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 134 ach, de lamp legt weer haar licht
op mijn doorgeleefde tafel en daaronder
rusten slechts m’n voeten, warm
in luchtdoorlatend wol
er liggen zwarte dagen rond wat oude tijd
waar vogels zwijgen, als de wind weer
kille tonen fluit
reten -vol met stof- vergeten dat het helder was
en dat rauwe korrels zand
een schurend ritme maakten
overal…
reflecties
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 194 .
overdonderend verstikte zoveel kou
het oude blauw van doorgaan dagen
tot de zon verdwenen was, verdiepte de avond
zich tot warme woorden, kaarslicht
en de zachte klank
van kleine windgeluiden, buiten in de tuin
negenmaal verliep de lamp in blanke traankristallen
-negenmaal kleurde er
een regenboog
van laag naar hoog kroop violet…
voelsprieten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 95 zoals het was en is
het worden mocht
of misschien wel mag: zo zal het gaan
ik tast af
langs doorzichtig spiegelen
waar gefilterd licht subtiele beelden weeft
leeft mijn eendagsbloem in witte uren
tegen muren
uit de tijd…
ondertussen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 99 ik was even weg
geweest, maar toen ik terug kwam
liep de wereld mee en alles was gewoon
lakens wit - voetstap zwart, een indruk
in wat zachte ondergrond
buiten velden en een strakke maan; geen wind
maar ook geen nevel
waar mijn kussen liggen rust mijn hoofd
waar mijn dekbed zwelt weeft warmte
rond een volle buik
langs de vastgevormde…
sinistere verborgenheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 262 ze voelt zich naakt en koud
de ongebroken duisternis vertrekt
geen spier
waar scheuren in het hout
wat hars laten geuren
druipt deemoedig nog
een laatste zucht
de lucht is stil
haar lichaam kromt
kortzichtig rond haar oude kleuren…
doorschijnend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 in de kracht van het zijn zweeft de naakte uitgave
van wie ik ben...
de wereld is hard
hij vergaart ijs in bonte vormen
groengepluimde bomen en een woud
vol gevaar
waar ben ik dan? vraag ik me af
verborgen binnen prisma’s
licht omgebogen kracht
de macht van een illusie buigt daar mee
tot onder zee en waterweg
waar hun vorstkap…
reikhalzen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 74 rondom zon, maan
en sterren
blik dwaalt
gevoel achterna
het reiken buiten langs
binnendoor
achterom…
terugkijken draagt de jas
van warm herinneren
een hart klopt tweemaal in
dezelfde slag
en ooit-
ooit op een dag
zijn jij
en ik…
gekleed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 niets veegt zichzelf
weg
onder de mantel der liefde
ligt een lichtend
voorbeeld
bijééngeraapt ben ik
de uitkomst van
mezelf…
waterpad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 71 ze staan er nog, de rijen oude wilgen
stekelig en koud
oneindigheid in stam en schors
zet wachters van de tijd in elk geplooid gezicht
naar buiten gericht zo boud, maar
in hun hart groeit traag
de zonnewende
even nog
dan voelt mijn voet het naken
van de weelde, uitgestrekt tot
overal
een lentegroet, een levenswens
het water geeft…
resttijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 ik herinner me een nacht,
gewikkeld in de dodenwacht
van zeven maal plus één keer werkelijk
een dag geleefd
de lakens werden nat, het klamme
zweet betrad al lopend oude ruggen
in het overbruggen van ‘t armzalig
schietgebed
in de weggezette kast
daar achter, in de la
versta ik geen gekerm of honderduit
ik wankel slechts, waarna…
ach
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 na zeven slokken wijn
beslaat de schrijn van helder glas
ik teken rondjes en een kruis
het dodenhuis van nu
is opgebouwd uit zonlicht en
een wervelend grand cru
vol rode, volle lagen
eens verschijnt mijn hamerslag
eens verliest mijn lach
ach
ik zal je nimmer vragen
om het einde van de
dag…