Alle inzendingen over gesloopt

Wat niet te zien is, mijn verbijstering, mijn ongeloof. Wat niet te zien is, mijn wankelend vertrouwen. Voeg daar nog bij, eventjes niks om op te bouwen, et voila! zo ziet mijn binnenkant er nu dus uit. Maar dat is iets wat niet te zien is.…

Gesloopt zijn ze, de ankers van mijn dromen, weg is m’n geboortehuis- de schulp van mijn wezen. De rode schuur, het kippenhok, de tuin met de oude bomen. De schaduwplek waar ik s’zomers zat te lezen. Weg ook alle geuren, kornoelje, jasmijn en maggikruid.…

Zeg het maar gewoon hardop dat je struikelt over stenen eens gestapeld tot een muur versterkt met sentiment de tijd sleep lagen veel te traag naar jouw gevoel maar nu de mokerslagen zwijgen is het puin niet te ontwijken…

De ruiter bestijgt z’n paard hij grabbelt naar de knoppen geen deernis, ’t is geen edel spel amoveren,’t is niet te stoppen. De kogel slingert, puntloos beukt hij erop los Tot splinters, gruis vermorzeld verdoemd tot bulken puin. Gewond zonder dekkleed aan ’t is enkel nog geraamte trillend, onder het geweld trekken haar wortels samen…

Gebroken en gesloopt door die ene zin. Het einde van een mooi begin. Alles kapot, waar je ooit op had gehoopt.…

Het oude huis wordt gesloopt De grondvesten van vervlogen tijd In dit huis heeft mijn jeugd gewoond Herinneringen raak ik niet meer kwijt Eens was dit huis een bruisend hart Dat een schuilplaats bood voor iedereen Nu zullen de stenen voorgoed zwijgen De geluiden verstommen in het sereen Het oude huis wordt gesloopt De muren zullen in stof…

Mettertijd in scherven resterend gesloopt, hoopjes in rouw, nostalgie en doodschrik.…

Ze denkt aan niks anders dan sex en bloot en heeft een pak Vlaamse mannen gesloopt. Nu zoekt ze entrees bij Remco en Kees. Dat ze haar boekskes in Holland verkoopt !!…

Dus hebben ze de mouwen opgestroopt en samen een politiebus gesloopt.…

Ik ben kapot, ik ben gesloopt, ik ben gebroken Ik zal mijn stukjes weer bij elkaar rapen Ik zal mezelf stukje bij stukje weer aan elkaar naaien Ik kan wel stuk zijn van het leven Mijn hart gebroken door de liefde die het beleefde en kapot zijn van de problemen die het kan geven Gesloopt door de stress van het leven Maar wat kapot is kan ik…

zijn geest gesloopt het leven een farce de reus van weleer wacht op knock-out in het tehuis neemt zijn vrouw elke dag een beetje afscheid van een vreemde dag mevrouw zegt hij soms…

tot enkel afdeinzen werd ik genoopt toen gij mij, tersluiks, met dingstigheid en schier veinzen mijn edele gevoelens jegens u lafhartig had gesloopt gij zijt slechts onbeholpen; onkundig ene genegenheid met waarde te stolpen…

zij was zijn hele lieve pop haar pop nog in haar hand hij had zijn drive speelgoedauto´s, nu gesloopt total loss door contact met een kindervriend hij kon het leven niet meer aan nooit meer rust, angst en spijt in hoofd en geest gekozen dood, nu voor altijd, hij is een kindervriend geweest…

Toch heeft hij in zijn geestdrift ongedoopt Wel menig huis van anderen gesloopt.…

en waar wij lopen veert de grond iedere stap wat meer we grijpen naar wat achterblijft maar het heeft geen handen het gesloopte huis is zijn herinneringen kwijt die vinden niet meer in de hoeken waar ze schuilden en zweven zonder thuis wie kan de wind vangen het water vatten…

liefde kan een mens maken het geeft je een goed gevoel zwevend door de lucht met een doel het gevoel hebben dat je alles kan doen liefde kan je ook breken een slecht gevoel geven kapot van binnen helemaal gesloopt van binnen voel je helemaal geen hoop van binnen voel je je dood…

Een kort bericht: 'Gleneagles wordt gesloopt' Waar Basil 'Waldorf Salads' kwam serveren Ik zie hem nog 'The Germans' molesteren En hoe hij Manuel een dreun verkoopt Er valt geen 'overspel' meer te ontdekken En niemand hoeft ooit nog 'The Walls' te checken.…

Vermoeid, voldaan, gesloopt kwamen ze aan. Glunderende gezichten, wisten waar ze het voor deden, hebben geen enkele horde dan ook vermeden! De een deed het voor een familielid, een ander, omdat ze het wilde, gewoon. En dat maakt deze RUN zo wonderbaarlijk want kanker brengt de mens gewoon dichter bij elkaar!…

Wat moet ik zeggen tegen mensen die ik niet ken Hoe moet ik uitleggen dat ik verlegen ben Ik wil me niet opdringen maar wil wel meezingen Het is zo moeilijk om het diepe in te springen Ik ben zo bang dat het weer misloopt en dat mijn ego weer wordt gesloopt……

Altijd onderweg Om ergens te komen Een nader te Bepalen doel In de verte Doel dat jullie Nog hebben Maar wij niet Meer - jouw Einde komt Op een van die Twee-en-zestig Parkeerplaatsen Langs de autobaan, Dan zal jouw Lichaam er mee Stoppen, gesloopt Van binnenuit En ik die bij Jou blijf, En je trouw blijf Tot…

Als de zachte gloed die kaarslicht kan geven Was jij een lichtpunt in mijn leven Helaas door ziekte werd jij gesloopt Niet de genezing waarop zo werd gehoopt Na een korte en oneerlijke strijd Was het uiteindelijk jouw tijd Door een stille wind werd de vlam gedoofd Hopelijk heb je gevonden, waarin je altijd hebt geloofd…

Slaap niet te vatten door ziekte gesloopt Licht van de wereld en geld niet gegund Genadeloos sloegen draken mij neder Eigenzinnige mensen komen weder Al zou het dan slechts zijn voor zoete wraak Mijn pen genade- loos en altijd raak Vermoord, door hun meedogenloos geweten Met persoonlijkheid, dubbel gespleten...…

Deze is voor speciaal aan je geschreven langs een gracht kanaal wat jij wil er, is een muur gesloopt langzaamaan bouwen wij het opnieuw op er is een beetje neerslag voorspelt maar de regen voel je Of maakt je gek er is een vriend aan wie je hebt geschreven begonnen met sterven en opnieuw leren leven zie zwem voorbij…

met fluwelen achtergrond varen de boten af op een zee van melk de vissershaven ligt gesloopt onder de netten tussen twee vangsten in de zee heeft het strand schoongemaakt met schelpen versierd met zeewier soms wandelt er een mens kort de zee in en wil er drinken als een vis -------------------…

tijd het is geen droom als je me meeneemt ik droom niet als mijn gesloopte lijf iets anders wordt niet meer het mijne is het is geen droom tijd als broze botjes bijna breken het vermoeide hart hardnekkig hapert nauwelijks kloppen kan geen droom als mijn ogen zich naar binnen keren als het tijd is tijd…

Gesloopt door die ziekte, verwoest en verrot. Ook jij kon niet winnen, ook jij ging kapot! Niet langer meer praten, of lachen om iets. Je bent gewoon verdwenen, weg in het niets...…

ga met mij mee in het laatste shot mijn aderen zijn al kapot een snelle ronde bloedsomloop maakt kankercellen dood of doet ze snel verdwijnen naar plaatsen waar het gif niet makkelijk in eerste rondgang kan verschijnen geen wanhoop zij kunnen slechts leven van wat het bloed kan geven mijn lichaam is gesloopt maar het laatste…

en dan spoelt het heden aan in het niets van de kust de sleur van getijden ochtendfiles en avondland tijd voor de vluchtzee tussen verleden en hoop was het nooit genoeg maar altijd te ver van huis zijn binnendromen gesloopt definitief uitgerangeerd in mijn eeuwig vergeten, verbleken, mijn randschijnsel dat niets achterlaat buiten…

Maar het klinkt alsof iemand zegt de Westertoren is gesloopt, of de Cuyp voorgoed verdwenen de grachten zijn gedempt. Maar zelfs zonder dat zal Mokum Mokum wezen, dat is maar water en zijn slechts stenen. Daar kan Amsterdam wel buiten Maar zonder tante Jans mogen ze Amsterdam van mij een tijdje sluiten.…

ze heien stampen nieuwbouw uit de grond waar slechts één generatie het bestaan in een naoorlogs leven vond ze groeiden bloeiden in de tijd van flower power beattles en de rolling stones krakers en het maagdenhuis zijn nu een mooie droom de huizen zijn gesloopt waar eens de muizen op de tafel dansten bij vertrek worden nu de duurste…