Alle inzendingen over grasveld

Wie veel houdt van het kind weet ook dat het verdwijnt, ’t gaat lopen en weten en leren ’t Was een droompje voor twee, maar ’t zat weer niet mee en je wordt nooit als tweeling herboren Maar zo’n grasveld voor twee, het was zo’n mooi idee voor het weten de droom ging verstoren…

Ze staan er al, in al hun pracht misschien iets vroeger dan verwacht in 't groene gras wat wordt op- gegeeld een beeld, wat nooit verveeld narcissen zwaaiend in de wind.…

Er zitten minder blaadjes aan de boom dan er molshopen in het gazon zitten, maar ja, we zijn diervriendelijk hè?…

Een grasveld kleurt geel raapzaadbloemenexplosie in pure stilte…

Ik lig hier op een grasveld tussen drollen Ik lig hier op een grasveld in de stad Ik lig hier op een grasveld in de stad tussen drollen En ik luister naar het als een waterval bulderen in de verte Naar het als de donder donderen langs de horizon en ik bedenk mij: "Het is donderdag vandaag" Terwijl de auto's en de treinen, bulderen…

zorgvuldig lakens en kleren stapelde alles met No. 44 erop begreep het kind nog niet dat het een valstrik was verloor zij de hand van het kind op deze reis ze kon niet meer met kinderogen meten het grasveld werd gewoon een grasveld toen No. 44 in de kist geschreven stond.…

Diervriendelijk als ik ben, laat ik hem zijn gang maar gaan, er valt tenslotte nog een heel grasveld voor hem te verslaan?…

Het grasveld ziet bont van krioelende krokus; schoon de lente wacht, toont zij hier al vol trots haar kleurige vingertoppen.…

Voor honden is 't grasveld met struiken als uitlaatgebied te gebruiken. Soms walg ik ervan; komen windhonden, dan kun je 't stinkende uitlaatgas ruiken.…

Leidschenveen, stuurde een filmpje in van een politiewagen die minuten lang rondjes aan het rijden is over een nieuw, pas ingezaaid grasveld.…

Het maaien van het grasveld is mijn straf, De kantjes loop ik moeiteloos eraf.…

Om in dromen te dwalen moet je innerlijk rijp zijn zoals het authentieke knaagdier in verte van jouw landschap waar molshopen op bergen lijken een schilderij zou je kunnen zijn met verwilderde vergezichten voor een pastelkleurig konijn onder mijn hoed van eeuwigheid terwijl de regen het woord zoekt vliegen er dromen naar herfstkraaien…

Blaadjes stormen naar benee, niet met slechts eentje of met twee, neen, hele hordes tuimelen over elkaar heen, niet naar het grasveld of naar de grond, welnee, ze landen om mijn balkon. Ik veeg me te barsten!…

er is nog ruimte in luchtlagen, in hemelgewelven in denkbeeldige rijen voor de kassa het grasveld van een zaterdagochtend een terloopse kus, in het stilstaan bij achteloos voorbijgaan voordat we zwijgen in lijnen van gelijke strekking…

het land uit geweest de stad is weer voller het grasveld kleiner in de etalage ligt verkadekoekkunst speeksel te trekken op en ondergang virussen gaan in mensen cultuur in natuur regenavond - in het donker de volle maan in een wit wolkje…

grasveld onder groen en donkerblauw diagonaal bestaan wij tussen de kantines waarom ik toch niet met je trouw omdat hier overdag de jongens korfbal spelen die taal en dood in tijd verdelen -------------------------------------------------- Naar Clyde McPhatter, uit: 'De taal als blauw', 1977.…

Het spelletje dat zich leek af te spelen op grasvelden met lijnen, witgekrijt, Blijkt slechts een middel waarmee al die tijd, De gokkers onderling de pot verdelen. En de conclusie is een levensgrote: Het voetbal is z’n doel voorbij geschoten.…

Het is de junimaand nog niet ontstegen Het grasveld zompt en voelt haast als het wad De naaktslak viert massaal io vivat En onkruid tiert als dank voor bakken regen Het is dus flink genieten, echt en puur, Van deze zomerpracht van de natuur…

Ik zag je staan Langs de weg het weiland de dijk het strand het water Ik zag je liggen Op je bed grasveld op de grond Ik zag je zitten Op een stoel een bank een barkruk de trein ... Vijf minuten had ik nodig om eeuwig bij jou te kunnen zijn…

witte kruisen zwijgen op geschoren grasvelden onder gesnoeide bomen soms knarst het grind worden rijen verstoord soms druppen hier tranen gaan gedachten op de loop kostbare levens vernietigd een loden last in de aarde stil protest onder de voorjaarshemel…

Het najaar dwarrelt uit de lucht En dekt het grasveld toe In goud en geel en oker. De zomer is zo lang voorbij Alsof hij nooit geweest is. De winter is nog zo ver weg Alsof hij nooit zal komen. En ik, Ik zit hier in de zon En wellicht voor het laatst dit jaar Op maandag vier november.…

De voetbalclub Telstar gaat voetballen op een blauw grasveld. Nog weet ik van mijn leren bal de geuren, Ik voel nog steeds de schrammen op mijn kruin, Een voetbal in mijn jeugd was donkerbruin, Een bal heeft tegenwoordig honderd kleuren. En dan ook nog zo 'n voetbal op blauw gras... Och, was het maar zoals het vroeger was.…

mijn terugreis draagt dromen en fantasieën wanneer het leven moeilijk is in je ogen dan denk ik aan vlinders je ziet ze in gedachten fladderen en dansen boven een grasveld vol madeliefjes die betovering dat houdt mij wakker rondom een geborduurd bed met zachte kussens herinner ik mij dat tere als vanouds……

ze zijn al lang vergeten notabelen en burgers, die begraven werden in voorbije eeuwen hun resten zijn geruimd naar de knekelkuil het kerkhof is nu grasveld nog voelen wij de rust achter de Martinikerk waar oude kastanjes waken wie hebben hier gelopen wie zullen na óns hier gaan de knoestige bomen zwijgen…

Al lag er geveld een slachtoffer op het grasveld, zij wensten niet te worden gestoord, wie oh wie heeft ooit iets absurder gehoord, dan dit van de KNVB die zaten er op zondag mee, dat een man, werd afgerost.…

en ik dan vroeg ik zacht vlak voor jij de hoek om ging je hoorde het niet meer of wilde het niet verstaan ik stond daar niet wetend stoeptegels te tellen of misschien landjepik te spelen op het grasveld rechts zelfs dat kon niet meer het botte mes had jij meegenomen om de laatste woorden te snijden weer was ik te laat zoals…

jazzybomen kuieren door het park en eenden fluisteren hun veren langs de waterspiegel heen een borst vergaapt zich aan een kleintje een bank dommelt onder 't oudje terwijl grasveld geurt naar fris en frisser tuimelt een wolkje boven die stad mijn woorden…

o.a. margraten geschoren grasvelden bomen gesnoeid paden geharkt witte kruisen maken de stilte knarsend grind verstoort de doodsheid er vallen hier echte tranen gedachten gaan op de loop jonge levens vernietigd een loden last voor allen de dodenzang van kruisen schreit ten hemel…

De nacht verliest Het van het jonge Ochtendlicht - Het leven buiten Dat steeds eerder Zichtbaar wordt, Vorst bedekt het Grasveld nog Maar jij ziet Alleen de zon Die aanlokkelijk Aan de nieuwe hemel Te lonken staat, Je ziet kans voor Het eerst dit jaar Je eigenwijze gang Te gaan, geen zin meer Om je te voegen in de…

Op een grasveld of een schoorsteen. Maar niet te dicht bij mijn schrikwekkende voetstap. Een vriend die geen oppas nodig heeft. Deze altijd goed geklede opvliegende rakker met zijn lichtgekleurde ogen.…