Alle inzendingen over ha OR ha OR ha

Lachen kan 'n mens zo'n deugd doen, het doet je uiterlijk al zo goed. Je hoeft je dus niet af te vragen wat 't met je binnenkant dan wel doet. Soms eens goed te kunnen schateren, geen belachelijk idee. Liever buikpijn van het lachen dan van griep of diarree.…

Zij kamde mijn haar dat doet mij goed zei ik natuurlijk zei ze de mannen moeten langer de vrouwen hun haar laten kammen dan zouden ze niet zo "verrückt" spelen de meeste mannen hebben toch een "spleen" maar hoe komen ze aan een vrouw om hun haar te kammen vroeg ik ha, ha lachte ze…

Laat mij blozen laat mij blozen in mijn pijn Zing La ha ha ha ha ha ha ha ha hang te saam Oh La ha ha ha ha ha ha ha ha hang te saam De chaos die ik delf Het is ik tegen mezelf De chaos die ik delf Het is slechts ik tegen mezelf…

Ja, ja, ja, Wilde er iemand een mij geven, Ha, ha, ha! Zo verhinge ik mij terstond! Hier! ik zal een touwken geven, Slinger 't uwe hals maar rond! - Faalde er nu geen spijker neven, Zo verhinge ik mij terstond! Ja, ja, ja, Faalde er nu geen spijker neven, Ha, ha, ha! Zo verhinge ik mij terstond! Hier!…

Daar dook Frans Bauer op en hij zei dit: "Ha ha ha ha! Dit is bananasplit!"…

Ik voel de kriebels in mijn buik het borrelt nu naar boven en dat het niet besmettelijk is kan ik je niet beloven Een eerste hi borrelt in mij op en ook de ha komt er al aan maar ook een ho, een he, een hu zitten nu al bovenaan En daar komt de eerste ha ha ha en alles schudt nu mee Het is niet meer te stoppen deze eindeloze schaterzee…

ik ben verkouden maar weet niet hoe dat te uit- en..há..há..haiku!…

zonnemorgen zonder zorgen sans souci oui oui oui zon der zorgen opgeborgen opgegeten in bloemenregen ha ha ha alles is mooi alles in lentetooi blij als een kind, door allen bemind o wat fijn in het hier en nu te zijn…

heel het spul ~Ik ben een Hie, ik ben een Há, ik ben een Hondenlul~…

Ha, ha, ha, kijk mij eens scheuren met zo'n grietje uit een liedje. Het hele dorpsplein gierde mee. O, campanile, de pizzabakker had smaak. Deze pizza zag er lekker uit, smaakte naar meer. - En de scooter verdween in de verte.…

" Daar had ík hem mee te pakken HA HA HA, dus ga maar na..........…

ha, daar ben je weer ik heb al op je gewacht dag citroenvlinder…

voel ik mezelf meer dichter dan in mijn dromen is dit mijn weg die zich ontspant in een wolkenlicht gebaar 'n gebaar van heerlijke, warme waanzin waarin ik namen vind als een zelfde beweging van horizon tot hunker voel ik mezelf meer dichter bij jou en jou nog voor we zinnen breken in het vuur en als dat zo is, voel jij het dan…

En nu, alsof er niet genoeg van zijn: ha fijn, ha fijn, een glossy van Calvijn!…

Jan riep lachend: ha, ha, ha! Kijk eens hier, papa, mama!…

- Treinbegeleider: ha, ha, juffrouw, jij schrijft achttien met twee t’s? - Juffrouw heel overtuigd en luidruchtig tegen haar vriendin Isabel: - Zie je nu wel, stomme trut, ik heb het je nog gezegd hé, dat achttien met één t moet geschreven worden!…

Ha,ha,ha. En maar vergaderen met onze zusterkap nog op het hoofd. En maar vergaderen in geheimtaal en in zeer warrige theorieën en socio-experimenten. Geheimtaal, daar houden we van! En van een kop koffie en een vulkoek. Alle laag opgeleide mensen zetten we aan het prullen prikken met een prikstok.…

Vier korte gedichten Winter De kou bevalt me wel. Ze neemt de plaats in Waar je leegte is. Voorjaaar. De voorzichtige zon Bevalt me wel. Ze neemt de plaats in Waar je leegte was. Zomer De warmte bevalt me wel Ze neemt je plaats in Nu kan ik wel zonder je. Herfst De wind bevalt me wel. Ze fluit in mijn oren, En roept steeds…

Je weet van de flora en fauna precies niets. Ergens loop je met me mee, 't Zal wel in mijn gedachten wezen 't Zal wel In mijn gedachten zijn. Want echt met me meelopen, Zo heb je gezegd, is er niet meer bij. Je bent me niet meer bij. Ook goed, geeft niks, kan ook best alleen en zonder wie dan ook. Ook al ben jij het. Ergens liepen…

De zonsopgang die ik nu zie is niks meer dan een zonsopgang. Zag ik de zon in jaren niet opgaan, Zo mooi als deze, zag ik nooit. Maar je bent er niet. Over een jaar draaide ik me om En zag ik een zonsondergang. Zag ik de zon in jaren niet ondergaan Zo mooi als deze, was er nooit. Maar je bent er niet. Maar goed dat er nu wolken zijn…

Het kan niet, dat je nu zo licht bent, dat ik je niet meer dragen kan. Dat gaat er bij mij niet in. Of je zou een wolk moeten zijn, dan geef ik het wel op. Want een wolk dragen: gek zou ik moeten zijn. Het kan niet, dat je gewicht nu door de hemel wordt gedragen. Dat gaat er bij mij niet in. Zag vandaag toch nog je gezicht? Wou…

Lente. Je bent nog in je winterslaap als de eerste lentezon voorzichtig de kamer binnen sluipt. Ze lijkt wat rond te kijken en begint dan langzaam te drinken van de koude duisternis. Dan vertelt de lentezon me van je ontwaken. Ze doet haar traag verhaal, over je haren, een voor een, op het kussen, over je armen, die ze betovert…

ik zet een streep door mijn gevoelens denk aan woorden die beginnen met al jouw punten achter mijn zinnen want niets = wat het lijkt nee, nee, niets = wat het lijkt jij liet de vijand stiekem binnen waste z’n voeten likte zijn hielen kuste de grond waar hij op liep ha, ha, niets = wat het lijkt ja, ja, niets = wat het lijkt…

Paul doet vaak pijn au en niet zo'n beetje ook au, au Paul geeft plezier ha en niet zo'n beetje ook ha, ha Paul geeft, geeft Paul neemt, neemt, neemt maar wordt steeds onhandiger storender, grimmiger met basis zenden en ontvangen dat zal hem een worst wezen als hij miljoenen kijkers achterlaat neemt ie miljoenen euro's mee en zijn…

Dat is het al, trompettert er een ja ha ha ha, stampvoeten de anderen oma Fant blaast mijn haren door de war blijf niet zo hangen in je vragen zegt ze, kom liever mee Ze slurft me tussen haar oren kletsend over fanten en mensen met hun eigenaardigheden komen we op een wijds veld van wuivende kleuren De kinderfanten gaan ze proeven…

Ha! Eén telefoontje van jou en ik verander van vast in vloeibaar…

Ze is jarig zoals acht december elk jaar mijn lieve, nog altijd zo charmante Ans ‘t Mooi zijn, krijgt ze steeds voor elkaar ik zag ‘t eertijds al ik en vatte mijn kans Altijd die leuke schaterlach ha, ha, ha en nimmer een superchagrijnig gezicht Zeg nooit wat lelijks of ik kil je weldra ze is mijn lief, vandaar mijn lofgedicht Haar prachtige…

"Ha, de Rijn in!" dacht de watervlo, "die heeft voldoende H2O". Maar daar vond, ach, vaak gaat het zo, de watervlo zijn Waterloo…

haan in de wolken waait met alle winden mee er is geen keuze was het kippenhok zijn thuis zette hij kip naar zijn ha(a)nd…

Ik had de laatste tijd al het idee Dat het gestrooi met menselijke resten Ons schone luchtruim best eens kon verpesten Zoals die dikke vuurpijl met André En voor wie denkt dat zo’n gedachte dwaas is: Ha vijf en één is wel toevallig Ha zes ----------------------------------------------------------- Enige tijd geleden is de as van André Hazes…