Alle inzendingen over hart luchten.

ze hekelt de zorgen van morgen ze zou ze maar wat graag van haar af willen spoelen en laat tranen de vrije val om weer te kunnen ademen haar hart lucht te geven zodat ze deze dag als een nieuwe jas aan kan trekken het zonnetje speelt al met haar haren…

Maar de schaduwen zullen nooit verdwijnen, Ik zal er nooit voor kunnen vluchten, Samen zullen we wegkwijnen, En onze harten luchten...…

het bloemblad krult onthult de donkere kleuren uit het diepe hart meeldraden wiegen uitdagend gespreid lokken bijen en vliegen met een honingontbijt de stamper staat koning te zijn doet audiënties in de geurenfontein ieder komt zijn eigen hart luchten bloemen bevruchten op het lentefestijn…

Daar waar het bier schuimt en verdriet versmoort op de barkruk aan de toog Daar waar een thuis huist en sappige vertelsels smeulen in de ziel van de waard en zijn warme stem Daar waar de dronkeman zijn hart lucht En na diepe zucht de mop van z'n leven hoort…

Dichten is vluchten soms verzuchten je hart luchten je op iets richten weg van dat wat is of was soms met je hoofd dan weer met je hart wit-zwart of juist met grijzen jezelf, de ander, iemand, iets de hemel in prijzen.…

Niet iedereen heeft een stem niet naar iedereen wordt geluisterd Tegen iedereen kun je je hart luchten maar je krijgt geen garantie voor ontvangst Niet iedereen heeft een stem vaak word je beoordeeld op opleiding vaak word je beoordeeld op afkomst Maar iedereen wordt gehoord door HEM Niet iedereen heeft een stem ook al leven we in een moderne…

luchtten bij elkander de koffie was lekker heet ze klikten deelden hun lief en leed verklonken in elkander - ‘t werd lichter…

Ze zegt: als haar gevraagd wordt hoe het gaat, het gaat goed, we zien de pijn in haar ogen. Ze kijkt weg, als men dieper op het antwoord ingaat het gaat best, we zien haar schouders zakken. Pas, als we naast haar zitten, breekt ze een zielig hoopje snikkend en wel de tranen vloeien rijkelijk, nooit wist ik, zo stottert ze dat verlies zo’n pijn…

Bij jou kan ik mijn hart luchten, zonder dat je ook maar een keer zal zuchten. Je luistert en zegt me wat te doen, om me niet als iemand anders voor te doen, om mezelf te zijn. Door jou voel ik me fijn trots op wie ik ben, ik ben blij dat ik je ken!…

Een gouden gloed verrijst in 't ochtendgloren Verfrist met felle kleuren doffe nacht Isis bestijgt haar troon als nieuw herboren Bezie haar zwoele lippen als ze lacht Haar vlammend hart lucht op in lichte stralen Met ted're hand streelt zij de knopjes zacht De bloempjes weten bij dit warm onthalen Een nieuwe tijd van bloei staat voor de…

Hoe kwam ik er eigenlijk toe Eens mijn hart te luchten. Een einde aan het gepieker Weg met al dat zuchten. U kunt ook eens proberen Zaken luchtig te bezien. Het voorkomt veel ergernis En lucht op bovendien.…

Vergeet niet je hart soms eens te luchten Het  helpt je niet ervoor te vluchten…

Als alles toen tegenzat ging ik naar jou, Bij jou mijn hart luchten. Nu je er niet meer bent kan het niet, Hoe moet ik dan alles verwerken? Tijden gaat alles prima, Alsof je de gelukkigste persoon in de wereld bent. Eindelijk loopt alles even zoals je het wil. Je staat lachend op en gaat lachend weer slapen.…

de Wereld der Letteren kent ook regels en wetten: wat echt beurt beurt buiten beeld zo was er gister ‘n waar lijk gestorven als dichter onderwijl wandelde 'n tom pouce met sprieten zachte bef onder bestreling de deur uit de neerlandicus had 't nakijken…

Hirsi Ali, Hirsi Ayaan, wat heeft u aangericht? Het feit waarvan u door uw vrienden wordt beticht stelt weinig voor, maar ieder moet nu vrezen voor het - mede door u - ontketend volksgericht!…

zongebleekte lucht vervagende regenboog bewolkte kleuren…

Ik ben lucht voor mijn vader in een hoekje getrapt en vergeten.... Ik ben niks ik ben niemand en nergens toe in staat dan te janken in m'n slaap.... Zie mij kijk maar goed van voor naar achter ik spring in het rond.... Maar daaronder koud en kil warmte ken ik niet want ik ben de lucht die ik adem niet waard…

Dansende deken door de lucht Bevrucht mijn ogen met jouw water Doorzie de dingen vanuit jouw optiek Zo hoog en droog, vooruit geblazen Grijs en grauw, een kleurenpracht Laat de zon nu door en maak de wereld Vrolijk als een kind dat met wolken Altijd buiten wil spelen. En Voor eens en voor altijd in jouw armen Wil liggen.…

en dan ineens is alles weg verdwenen zonder reden geen zicht meer op wat was of ooit pretentie had te zijn opgelost is de verwachting dat stilte voor zichzelf sprak geen wonder, zonder stem is nog nooit iemand gehoord een spiegel komt pas in beweging als een voorbeeld wordt gesteld alleen, waar is de beeldvorming van een ongrijpbare illusie…

Ik ben een handje lucht dat wordt weggeblazen door een zuchtje wind vervlogen, vergaan en voor altijd Weg…

als lucht ondoordringbaar uch uch maar lucht is maar uch uch waar?…

toch komt er een straal licht door de wolken heen de lucht is net een portret wat iets vertellen moet donkergrijs scherp besneden langs het wit en blauw het wordt iets warmer op een gezicht ergens in de wereld wat een klein beetje licht niet doen kan voor je gemoedstoestand onzichtbare lijnen scheiden alles en iedereen van de ware wil…

het zingend lied blijft in de stilte hangen bij de grote ruimte van geschreven gezangen die men in de wereld klinken ziet tegen de lome luchten van vervuld verdriet…

dat stukje lucht is soms een gat en soms een wolk een blauwe wolk…

Waarvan ik hoop dat elke would-be dichter in de beslotenheid van zijn of haar cocon van droombeeld, wanhoop, woordgebaar doordrongen is, als ware taalopzichter is dat de stroom van zijn of haar gedachten gevoeld, gedeeld wordt door een andere ziel op 'n andere tijd en plaats op 't wereldwiel wiens leed of twijfel 't schrijven kan verzachten…

De lucht die jij ademt.. Mijn lucht die jij ademt.. Onze lucht die we samen ademen.. Stralende gezichten zie ik in de lucht, de volgens vliegen rond en ik zucht. De blauwe helderheid weerspiegelt de regendruppels in mijn ogen. De druppels om mij heen, komend uit de mooie heldere lucht.. De lucht, mijn lucht, onze lucht ...…

zonder lucht en licht ….. geen leven …..…

uren kan ik blijven staren naar de wolken in de lucht wit, grijs, blauw in alle tinten veranderend met iedere zucht de zon zorgt voor 't zilveren randje de wind jaagt alles op een hoop wolken krijgen weer gezichten mijn gedachten gaan op de loop herinneringen drijven op de wolken een glimlach komt op mijn gezicht ik voel me…

in het vacuüm vervuild door verhalen die bij tijd en wijle naar waarheid talen meestal op roddel en achterklap mikkend lucht dat ben ik niet van ganser harte de non-vaste vorm bevalt me niet verdoem de dag dat de ellende startte al speel ik quasi de rol van hele piet…

Geen wolkje aan de lucht. Ik zal wel moeten: m'n vrouw wil naar het strand en ik moet mee, al walg ik van een bad in zon of zee. Van 't laatste krijg ik altijd natte voeten. Ik lig aan 't overvolle strand voor aap en kijk vergeefs naar vrouwen van m'n dromen. Het uitzicht wordt me door m'n buik ontnomen.…