Alle inzendingen over hechting

dat de tijd stolt, mineraliseert wegrolt van ons als een sjoelsteen omvalt en verder schuift over een glimmende baan bestrooid met talk het eind is niet in zicht houden wij tussen onze vingers daarmee masseren wij elkaar de handen soepel…

Voor Matthijs Het pasgeboren kind Dat al heel snel De ogen herkent Die hem vertrouwend En met liefde zoeken, Elke dag opnieuw, Dat in die zoekende Ogen hen herkent Die hem als geschenk Door de liefde kregen - Dat zich hecht Aan die liefdevolle Blik die hoort bij Mensen die deel Van hem zijn, Hechting aan hen Die…

Jouw aanwezigheid: De geur van verse koffie, pianoklanken, stapels boeken, kranten… Ik voel me als een berooid kind, dat zich vastklampt aan dit thuisgevoel en nooit meer loslaten wil.…

wikkend en wegend dwarrelt het blad naar de grond de hechting voorbij het blijft daar liggen voor zolang het duren kan dat is het leven of is het de dood…

De sporen die je achterlaat de hechting aan de wereld zullen overspoeld worden en door tijd gewist. Niets, geen stofje zal zich herinneren aan jouw bestaan…

Lief klein meisje Onbereikbaar sta je voor me Een doolhof in je ogen Kwetsbaar in je eigen kracht Lastig kind, zeggen ze, Dwars, nors, eigenzinnig Los willen staan en hechten aan de ander Storing in verbinding Dwalend meisje Uniek geweven stukje kant Littekens van pijn en dunne draadjes geluk Gedwongen in je eigen vlucht Lief klein…

De mensen zijn als glazen er vallen barsten in scherven knarsen onder onze schoenen scherpe kanten maken snijwonden bloed is niet te stelpen met hechtingen worden sommigen gered doodbloeden is aan de orde van de dag glaswerk wordt niet meer gelijmd er wordt nieuw gekocht…

wij hebben alles uitbesteed zelfs in relatie dragen wij het door de coach geëiste boetekleed van baby tot student het kind heeft in die periode zijn ouders slechts gekend waren familie en gezin het vaste baken nu zijn school en opvang voor die zaken er is geen hechting meer in voor en tegenspoed onafhankelijkheid is ego’s grootste…

Toen je weg was Bleven mijn handen Onophoudelijk naar je reiken Mijn ogen je eindeloos zoeken Vragend of je de stilte wilde vangen Die in de verte lag Het was net alsof Het kind bleef schreeuwen Het kind bleef roepen Het kind bleef vragen Het kind alleen Blijft wachten Tot het krijgt Tot het geeft Tot het krijgt Tot het geeft…

Veel te vaak al Heb ik geloofd Dat jij je leven Beteren zou Koning Alcohol regeert Met strakke hand in jou Onthecht ben ik Van die mens Die ik ooit Moeder noemen zou…

De bevalling had je goed gedaan alsof je nu weer uren door kon lopen met een lichte en verende tred gedachten volledig en vervuld opnieuw geboren met leven geven De hechtingen deden pijn op een plezierige manier Je wachtte op een levensteken met knusse, warme woorden deken, kachel, olifant…

de zinnen komen lichtvoetig voorbij de stilte hangt aan weerhaakjes de stilte waarin we ooit ontstonden ontsnapte als de geest uit de fles als waterverf vervloeiden de opgeraapte verhalen van toen nu en ooit vlekkeloos met elkaar de broze hechting aan doorzichtige vleugels verstrikt in zijden draden van toeval en noodlot…

ik tel, een, twee, drie, stoeptegels hallo buuf ja, ook goeiemiddag opnieuw ik tel, een, twee drie tot de brug een vliegje in mijn oog ik moet terug ik tel, een, twee, drie stoeptegel ligt dwars ik struikel over vier vijf hechtingen in mijn knie ik tel, een, twee, drie pillen heel secuur het moet zegt mijn natuur…

naam had en haar plaats kende belandde zij in een andere vreemde kudde ze leerde waar ze slapen eten bidden moest wie de wolf van de meute was wie de hond haas of het hertje was omringd door luidruchtigheid voelde ze bevrijding het was een vlekkeloze transformatie van een bang naar een schijnbaar aangepast roedeldier in wie de hechting…

Wat je maar zou willen willen man of vrouw, hermafrodiet slik voor nu alvast wat pillen tot je geen verschil meer ziet Dr Freek komt dalijk kijken het is druk in de kliniek want het team is energiek u zult snel een ander lijken Dit mevrouwtje wil graag ballen die meneer daar is abuis we verwisselen ze van kruis hier een hechting daar…

naar hen zonder ze echt te raken zomaar contact maken was niet altijd gepast de regels in een orthodoxe wei voelden niet altijd vrij zoals vaak in de natuur hebben zij graag een goede buur van hetzelfde soort in elkaar verstaan zonder woord veel anderen aan de overkant genereren een los groepsverband zonder diepe familiaire hechting…

ook het vuur in brandend zeer je bent de radar van mijn ogen het refrein in ieder lied de kleur van regenbogen maar ook de snik in wrang verdriet je bent de woorden die ik zwijg de stift op mijn beide lippen mijn knieen als ik weer nijg maar ook de saus die ik wil dippen je bent de knipoog in de avond de houtblokken op het vuur de hechting…

ook het vuur in brandend zeer je bent de radar van mijn ogen het refrein in ieder lied de kleur van regenbogen maar ook de snik in wrang verdriet je bent de woorden die ik zwijg de stift op mijn beide lippen mijn knieen als ik weer nijg maar ook de saus die ik wil dippen je bent de knipoog in de avond de houtblokken op het vuur de hechting…

later zal men jou wel uitleggen dat je bang was voor een fantoom waarop jij beschadigd mag zeggen ik heb een hekel aan mijn oom deze traditie zal jou lang heugen oom Peter was er toen niet bij familie en koppel genoten volle teugen sinterklaas praatte net zoals zij zwarte Piet moest naar de ehbo hij klopte te hard tegen de ramen tien hechtingen…

het lot van zijn nageslacht hangt aan zijden takjes ouders weten wanneer het tijd is voor het vaarwel de heraut van het einde blaast en snijdt de hechting door om een wreed poëtisch spel te spelen met al die wezen van schrik verkleurd vinden ze onthecht de aarde ik zie je daar zo broos liggen ik neem je mee naar huis daar…

was niet hol maar hechtte het team in ervaren om samen ook deze klus goed te klaren subtiel werd ik verleid wat meer dan mijn lijf bloot te geven om zo de spanning van het gebeuren met rust in te kleuren nog kijk ik terug op die gezellige club waar niemand steken liet vallen alleen ik ben de klos pas na acht dagen maken zij de hechtingen…

praten tegen lange rijen stenen, aaneen gemetseld tot een starre muur, geen venster om het licht van vrijheid te omhelzen en geen deur om alle waarheden buiten te sluiten kille dwazen nokkelen met hun knokkels tegen de grijze voegen, de zwakste schakel in deze donkerrode doorgelegen vesting - niets is minder waar, de hechting is sterker…

Neem nog even het noodlot van de ijsberen mee, ja, die stoere dieren op de oude schoolplaat van Nova Zembla die met die natuurlijke bontjassen ja de ijsbergen smelten onder hen weg en door zwemuitputting verdrinken ze wreed, omdat wij de aarde hebben leeggeroofd vergiftigd en verpest, ik niet, maar jij met je achterlijke Volvo en je hechting…

Volgens de psychiatrische wetenschap ben ik als borderliner in mijn babytijd verwoest door een mislukte moeder-kind-hechting, wat mijn latere, extreme ontsporingen verklaart.…

Uiterlijk zelfzeker haar frêle gestalte slank en vlot gekleed is ze innerlijk in vlucht donkere ogen in haar vaalbleke gezichtje mat en zonder lichtje Een jonge vrouw al 22 zegt ze met haar ouders uit haar verscheurde land gevlucht halverwege haar hechting te vroeg van haar geboortegrond gerukt Haar man gevolgd zoals het…

Gelukkig zijn is een soort verslaving van het dal naar heel hoog altijd méér en méér in onze beschaving stilte is van belang, niet een gespannen boog talenten waarmaken op ieder gebied onze graaicultuur of soms niet uit de zakken van anderen ach, de moderne mens moet meanderen hechting wordt nu een probleem hun buitenkant toont dat extreem…

een donkere hoek en ze zat daar met haar mes alleen Haar littekens spraken ‘t verhaal van het alleen en ‘t verschopt zijn Op school alom en door allemaal van ‘t schreien van bloed uit pijn Haar benen verhaalden van ‘t zeer als haar verdriet een uitgang zocht Ze beloofde ‘t zichzelf iedere keer niet te snijden op haar helletocht Haar hechtingen…

langer bestaan gedoemd tijdens rappe scheppende gebaren of een operette met een zangerig gezucht geschiedt het onvoorstelbare het zijn, naar mijn beste weten twee mensen die op biologische wijze van elkaar zijn bezeten en veelal na de inspannende uitspatting onwillekeurig zijn opgelucht en als onzichtbaar wordt besloten tot een hechting…

uit doorgegeven liefde knutselt drift en passie vermenigvuldiging van leven maakt affectie en hartstocht willem en wendy papa en mama in maanden vol ongeduld groeit ongeloof naar ongeduld dat mooier dan mooist haar vlam van hechting tot wonder van toekomst baart klein – ijdelt nu trots met oogjes als kristal boven een piepklein mondje…

Vervolgens loop ik te vroeg naar de deur en zit er naast mijn mond een enorme scheur, die moest natuurlijk worden gehecht en daarmee is mijn pleit wel zo’n beetje beslecht, want de hechting loopt via mijn lippen o ver mijn gezicht, dus hou ik voorlopig mijn mond nu maar geluidloos en dicht!…