inloggen

Alle inzendingen over herfsttij

18 resultaten.

Sorteren op:

herfsttij

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 337
loodgrijze sluier bomen legen hun takken van stervende bladen…

Herfsttij

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 421
Dra zullen draden mij vangen in hun webben van gesponnen tijd.…

Herfsttij

gedicht
3.9 met 36 stemmen aantal keer bekeken 15.473
Waar het vandaan komt weet ik niet, die pijn als ik naar het licht kijk dat op schaars gebladerte valt. Nog gisteren hoorde ik klanken in de kleinste dingen om me heen. Ze vulden mijn dagen met een bijna ongekend geluk in zomerse taferelen: wandelingen langs water, in parken en overal rozen zelfs slordig in bloei alsof ze er in overdaad stonden…

herfsttij

netgedicht
2.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 417
hoe ik met de jaren langer aan dit seizoen blijf hechten het voorbije weemoediger betast ruik hoor en zie hoe ik bij ‘t dwarrelend blad m’n eigen vergankelijkheid wat vaker overpeins wat stilaan ruisloos wordt nog raakbaar aanschouw en geniet hoe ‘t kind in mij zich nog altijd roert het verwaaide pad naar wat nooit vervloog…

Herfsttij

netgedicht
0.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 166
Een zomer sterft weg, gedaan met het buitenleven. Een spin wacht geduldig in haar web, het doodskleed is reeds geweven. Zomergasten vluchten, de schaduw van de avond werpt zich gulzig op de late dagen alsof de julimaand nooit bestond. Koudvuur van het aangezicht, bloeddoorlopen, koperkleurig, gehuld in de geur van aarde, met een stem…
Iniduo28 september 2011Lees meer…

Herfsttij

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 145
Die kleure verander en die warmste maand uit honderd jaar verdwyn as mis, wat sonder wind hang bly Die maan is aan die kwyn en daar klink die krake van blad en slakkehuis, dat in die oorschelpen van mense klim Dit vorm hom tot kristalle, slaan neer versamel in verstrengel herinneringe word vas nog eens uitgebrei vertel…

ook na de bloei

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 352
de derde bloei dit jaar geurt zacht, de struik brengt ons terug bij eerder tijden na waanvoorstellingen van strijd valt onze wereld stil om wat een herfsttij nog laat blijken maar ook als storm raast over al wat was zeg jij me nu dan wil jij me naar rustig water leiden…
annabel6 oktober 2011Lees meer…

Poëtisch intermezzo

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 177
In spinrag schittert zomer na flarden mist kondigen herfsttij aan aarzelend want de zon herovert het land en de mensen late geraniums koesteren zich in haar licht en de kat knijpt genietend de ogen dicht een laatste glas op een terras stemmen vallen stil terwijl dorre bladeren een bed bereiden voor wat komt heimwee…

waarom herfst

netgedicht
2.9 met 7 stemmen aantal keer bekeken 123
waarom herfst het zó goed doet in gedichten wellicht door het verkleuren van het bos in herfsttij het vallen van blad raakt een melancholische snaar als heimwee naar weerom een vervlogen zomer zwak zonlicht laat dauwdruppels nog glinsteren aan de herfstdraden alles is essentieel voor 't gedicht en het maakt het de dichter iets lichter…

Kaalde ruim voor herfsttij

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 104
er zitten diepe scheuren in de bast met zwart contrast door regenval getekend zijn kruin heeft hoog gestoken in het zomers blauw de groene waas viel gauw hij kaalde ruim voor herfsttij al in de lente stak dood hout het nieuwe blad voorbij zijn ringen worden dun de diepe wortels weker hoeveel lentes hij nog heeft dat weet alleen…
wil melker12 oktober 2012Lees meer…

Peinzend door de seizoenen

netgedicht
2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 133
Nog denkend aan die vele jonge jaren Stoeiend, rennend door het veld ‘k Had nooit gedacht dat ze voorbij zouden gaan Maar geloofde nog in eeuwige jeugd Op die plek waar ik ter wereld ben gekomen ’t Is voorbij, de lente en de zomer De natuur duidt thans het herfsttij Nu loop ik hier als oude dromer Mijmerend over de tijd van toen Op dat pad…

Herfsttij (niet te keren...)

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 117
Glimmend plaveisel, neons vloeien tot mijn voeten uit. De wind veegt regen in mijn gezicht. Jagend blad, kringelend naar de horizon.. Ik schurk tegen de einder aan, risico-bewust over de rand te kunnen vallen. En de glijbaan van de tijd af te moeten dalen. Eindigend in eeuwig zand, zonder enige verheffing. Met de horizon ver onder mij...…

Psalm 23 : 4

netgedicht
3.9 met 8 stemmen aantal keer bekeken 442
Mijn zomerzon staat lager aan de einder, en ik besef dat herfsttij mij omhult.…

Zoveel plezier

netgedicht
5.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 50
het was anders om ons heen er was geen zomer meer warmte en lui uitgestrekt genieten was voorbij in koude ondertoon voelde je de herfsttij er danste onrust in de ogen we haalden de zolder helemaal ondersteboven ontdekten zo de doos met kinderspelen onder het stof van jaren geleden het springkoord en de hoelahoep we tolden…
wil melker10 oktober 2021Lees meer…

- Herfst is de kleur van de oude dagen -

netgedicht
4.4 met 66 stemmen aantal keer bekeken 2.965
Herfsttij, oude wijze boom mijn vriend.. buig je sterke eikentakken..jij kende mij als kind. Jaargetijde, een verstrengeling van oudzijn en smart onuitwisbare herinnering, inkepingen van het hart. vallend de droge bladeren..goud de rand.…

Metamorfose

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 134
dragen konden maar de herfst voert me mee En ik reis over daden en dromen dalen en zomen Hier zo ver vandaan kwam ik in een adem en een zucht gedreven in een stilte oceaan badend in een zwoele vlucht -ik wil mijn gedachten koersen vooreerst het voortgaan mij bezwijkt- (hoe anders de manen mennen van paarden het briesend herfsttij…
Riiiv26 oktober 2013Lees meer…

Leeg land

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 61
Voor de beeldvorming van de tijd van Rembrandt en de VOC wordt hier verwezen naar de voorstelling van zaken die Busken Huet in Het land van Rembrand (zonder t) heeft gegeven; een cultuurhistorische studie van de Nederlandse literatuur, uitgegeven in 1884. Zie ook de link naar dbnl. _________________________________ Een heilwens, amper voor vier…

De macht van muziek

netgedicht
2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 118
Agrippa Wonderdokter, alchemist Had in de late herfsttij Van de donkere Middeleeuwen Eén eeuw na de zwarte dood - 't Memento mori van de pest - In 't Quattrocento zich bekwaamd In de subliemste aller kunsten Die, getekend naar het leven Hij te formuleren wist "Groot is de macht van de muziek Zij werkt kalmerend op 't gemoed…