18 resultaten.
herfsttij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 337 loodgrijze sluier
bomen legen hun takken
van stervende bladen…
Herfsttij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 421 Dra zullen draden
mij vangen in hun webben
van gesponnen tijd.…
Herfsttij
gedicht
3.9 met 36 stemmen 15.473 Waar het vandaan komt weet ik niet,
die pijn als ik naar het licht kijk
dat op schaars gebladerte valt.
Nog gisteren hoorde ik klanken
in de kleinste dingen om me heen.
Ze vulden mijn dagen met een bijna
ongekend geluk in zomerse taferelen:
wandelingen langs water, in parken
en overal rozen zelfs slordig in bloei
alsof ze er in overdaad stonden…
herfsttij
netgedicht
2.8 met 6 stemmen 417 hoe ik met de jaren langer
aan dit seizoen blijf hechten
het voorbije weemoediger
betast ruik hoor en zie
hoe ik bij ‘t dwarrelend blad
m’n eigen vergankelijkheid
wat vaker overpeins
wat stilaan ruisloos wordt
nog raakbaar aanschouw
en geniet
hoe ‘t kind in mij zich nog
altijd roert
het verwaaide pad naar wat
nooit vervloog…
Herfsttij
netgedicht
0.7 met 3 stemmen 166 Een zomer sterft weg,
gedaan met het buitenleven.
Een spin wacht geduldig in haar web,
het doodskleed is reeds geweven.
Zomergasten vluchten,
de schaduw van de avond
werpt zich gulzig op de late dagen
alsof de julimaand nooit bestond.
Koudvuur van het aangezicht,
bloeddoorlopen, koperkleurig,
gehuld in de geur van aarde,
met een stem…
Herfsttij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 145 Die kleure verander en die warmste
maand uit honderd jaar verdwyn
as mis, wat sonder wind hang bly
Die maan is aan die kwyn en daar klink
die krake van blad en slakkehuis, dat
in die oorschelpen van mense klim
Dit vorm hom tot kristalle, slaan neer
versamel in verstrengel herinneringe
word vas nog eens uitgebrei vertel…
ook na de bloei
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 352 de derde bloei dit jaar
geurt zacht, de struik
brengt ons terug
bij eerder tijden
na waanvoorstellingen
van strijd
valt onze wereld stil
om wat een herfsttij
nog laat blijken
maar ook als storm raast
over al wat was
zeg jij me nu
dan wil jij me naar
rustig water leiden…
Poëtisch intermezzo
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 177 In spinrag schittert zomer na
flarden mist
kondigen herfsttij aan
aarzelend
want de zon
herovert het land en de mensen
late geraniums koesteren zich
in haar licht en de kat
knijpt genietend de ogen dicht
een laatste glas op een terras
stemmen vallen stil
terwijl dorre bladeren
een bed bereiden voor wat komt
heimwee…
waarom herfst
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 123 waarom herfst het zó
goed doet in gedichten
wellicht door het verkleuren
van het bos in herfsttij
het vallen van blad raakt
een melancholische snaar
als heimwee naar weerom
een vervlogen zomer
zwak zonlicht laat dauwdruppels
nog glinsteren aan de herfstdraden
alles is essentieel voor 't gedicht
en het maakt het de dichter
iets lichter…
Kaalde ruim voor herfsttij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 er zitten
diepe scheuren in de bast
met zwart contrast
door regenval getekend
zijn kruin
heeft hoog gestoken
in het zomers blauw
de groene waas viel gauw
hij kaalde
ruim voor herfsttij
al in de lente stak dood hout
het nieuwe blad voorbij
zijn ringen worden dun
de diepe wortels weker
hoeveel lentes hij nog heeft
dat weet alleen…
Peinzend door de seizoenen
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 133 Nog denkend aan die vele jonge jaren
Stoeiend, rennend door het veld
‘k Had nooit gedacht dat ze voorbij zouden gaan
Maar geloofde nog in eeuwige jeugd
Op die plek waar ik ter wereld ben gekomen
’t Is voorbij, de lente en de zomer
De natuur duidt thans het herfsttij
Nu loop ik hier als oude dromer
Mijmerend over de tijd van toen
Op dat pad…
Herfsttij (niet te keren...)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Glimmend plaveisel,
neons vloeien tot mijn voeten uit.
De wind veegt regen in mijn gezicht.
Jagend blad, kringelend naar de horizon..
Ik schurk tegen de einder aan,
risico-bewust over de rand te kunnen vallen.
En de glijbaan van de tijd af te moeten dalen.
Eindigend in eeuwig zand, zonder enige verheffing.
Met de horizon ver onder mij...…
Psalm 23 : 4
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 442 Mijn zomerzon staat lager aan de einder,
en ik besef dat herfsttij mij omhult.…
Zoveel plezier
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 50 het was
anders om
ons heen
er was geen
zomer meer
warmte en lui
uitgestrekt
genieten was voorbij
in koude ondertoon
voelde je de herfsttij
er danste
onrust in de ogen
we haalden de
zolder helemaal
ondersteboven
ontdekten zo
de doos met
kinderspelen
onder het stof
van jaren geleden
het springkoord
en de hoelahoep
we tolden…
- Herfst is de kleur van de oude dagen -
netgedicht
4.4 met 66 stemmen 2.965 Herfsttij, oude wijze boom mijn vriend..
buig je sterke eikentakken..jij kende mij als kind.
Jaargetijde, een verstrengeling van oudzijn en smart
onuitwisbare herinnering, inkepingen van het hart.
vallend de droge bladeren..goud de rand.…
Metamorfose
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 134 dragen konden
maar de herfst
voert me mee
En ik reis
over daden en dromen
dalen en zomen
Hier zo ver vandaan
kwam ik in een adem
en een zucht
gedreven in een stilte oceaan
badend in een zwoele vlucht
-ik wil mijn gedachten koersen
vooreerst het voortgaan mij bezwijkt-
(hoe anders de manen mennen
van paarden
het briesend herfsttij…
Leeg land
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 61 Voor de beeldvorming van de tijd van Rembrandt en de VOC wordt hier verwezen naar de voorstelling van zaken die Busken Huet in Het land van Rembrand (zonder t) heeft gegeven; een cultuurhistorische studie van de Nederlandse literatuur, uitgegeven in 1884.
Zie ook de link naar dbnl.
_________________________________
Een heilwens, amper
voor vier…
De macht van muziek
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 118 Agrippa
Wonderdokter, alchemist
Had in de late herfsttij
Van de donkere Middeleeuwen
Eén eeuw na de zwarte dood
- 't Memento mori van de pest -
In 't Quattrocento zich bekwaamd
In de subliemste aller kunsten
Die, getekend naar het leven
Hij te formuleren wist
"Groot is de macht van de muziek
Zij werkt kalmerend op 't gemoed…