Alle inzendingen over hoge berg

Op de hoge berg bestaat geen tijd, horloges -- tikken nutteloos.…

Lavendelvelden Tussen hoge bergen door De geur van Frankrijk…

Klanken van oeroude tijden, verre landen hoge bergen nu bij ons Zo oud, van zover om mij dichtbij mezelf in het nu te brengen…

Zware hoge berg Het was zo zwaar als lood De trappen leken van ijs De lucht van sneeuw De mentaliteit was laag Zelfs te laag voor mij, Want ik leek net een oude opa Mijn conditieniveau was sloom Al dagen zat ik op een fiets Waar ik werd voorgetrokken door een vriend, Maar vandaag kon ik de hoge trede Van het hoge gebouw Niet beklimmen…

Op de berg, werd zij herdacht die hoge berg, zorgde voor een diep dal op die berg gebeurde iets wat geen mens verwoorden zal Op de hoogte waar een jaar terug haar as verstrooid werd, wat ging het vlug werd zij herdacht men legde een roos ’t was die plek, die ze bij leven uitkoos om als laatste te mogen vertoeven Op die berg, die hoge berg…

Een eenzame man zoekt naar de schaduw van een hoge berg. Daarin zoekt hij het waarom, de stilte heel diep in zijn ziel. Om daar het antwoord te kunnen vinden, van zijn eenzaamheid.…

Het leven is soms een donker diep dal, maar ook hoge bergen met een zonnestraal! Betreft zoveel mensen... met ieder hun eigen wensen van jong tot bejaard. Maar het leven op zich is alleen al goud waard!…

een steile, hoge berg schreeuwde om wat moed gekweld door ingebeelde fatoom-pijn bekeek ik mijn voet daarna de top, zo tussen wolken in klimmen zonder benen schreeuwen zonder stem waar een wil is, is een weg.…

Er werd door hen een hoge berg bedwongen. Een topprestatie voor een alpinist die allerhande lichaamsfuncties mist, dus worden ze bejubeld en bezongen. Men zei het Bush, die daarop smalend sprak: “Poeh, zonder brein bedwing ik heel Irak !”…

ik vind niet wat ik zoek zelfs niet in het digitale boek gevangen in het willen onzeker een schaduw in het vrouwelijk wezen hoge bergen diepe dalen een ijsberg onzichtbaar onder het diepe water op zoek naar het stille wonder de liefde…

Ik heb de hoge berg beklommen, Met talloze mieren ben ik Naar boven gegaan - We waren sterker dan we Ooit dachten te worden, Tien maal ons lichaamsgewicht Hebben we naar boven getild Zo makkelijk, zo vrij Als ik het zelf ooit Had gewild…

maanlicht wiegt hemel open trilt mijn hart vol liefde sterren sterven vol vreugde het heelal is zwanger hoge bergen bewandelen diepe dalen gedragen door zee -het levenslied- kom zing met ons mee…

zoetelieve knul van mij zij aan zij in mijn getij schreef ze van haar eiland ik had mijn puch nog buddysit hoog stuur mijn grote beurt zou gaan komen zij wond mij op haar gebriefde lippen schreven boekdelen onder olijfbomen wilde bloemgeuren hoge bergen diepe valleien haar palet de regenboog ik huilde - heel droog…

Geen purperen hei onder de hoge Zomerzon of het witte zand van Een tropisch palmenstrand. Noch de adelaar zwevend boven hoge Bergen zo vrij! Niets is mooier dan jij!…

Het staat niet in een oude krant Ik was alleen toen ik het zag Verwijderd van mijn vaderland Op een gewone zomerdag Het was niet op een hoge berg Ik was geen held, geen wijze heer Heel onverwacht en zonder erg Te midden van het stadsverkeer Zo simpel en vervuld van kracht De glimp van een betekenis Voor niemand een gebeurtenis Ik heb…

Met de Spaanse zon in jouw hart konden we hoge bergen beklimmen maar misschien zijn we nu te oud voor in een tent in de kou om de oude boeken te herlezen en hou ik je slechts bij me in een door God vergeten vriendschap om te kunnen dromen over bergen met de taal die we spraken konden we verhalen formuleren maar misschien was het slechts…

maar schone klanken groeien bloeien als een bloem in koele wind langs dode wegen naar het hart van de hoge bergen de hand die het hart vasthoudt…

Spreek me niet over vreugde, over hoge bergen... Maar spreek me aan met jouw liefdevolle, stille zwijgen, begrip, medeleven. Spreek mij aan met jouw ogen vol van menselijk meegaand Beleven! Spreek me aan..., praat tegen me, met mij, en niet achter mijn rug, over krachten en zwakheden..., Ík, mens, die al genoeg heeft geleden.…

Zeker weten ben jij dat voor mij Jij bent diegene van wie ik hou Hoge bergen, diepe dalen Alles kunnen we aan Als we maar willen, mijn moppie Samen kunnen we alles doorstaan Dus nou vraag ik nog een keer Denk je dat we het kunnen, allebei? Lieverd, ik hou van je met heel mijn hart Je bent de ware voor mij…

Over hoge bergen en ook dalen, prinsessen, draken en gevaren. Ze werken met goedkope kralen, opzetstukken en halve garen. Met gedeelde mantels en gestopte sokken, allegaart men mijn kledij. Ik probeer geen reactie te ontlokken, maar waarom zie jij niet in mij?…

Als liefde een hoge berg is dan sta ik eeuwig aan de voet en als liefde een spel is wil ik niet weten hoe ik het spelen moet Als liefde een oceaan is zal ik nooit verdrinken en als liefde Titanic heet zal hij wederom zinken Als liefde een muziekstuk is kan ik er geen noot van lezen en als liefde levensgevaarlijk is heb ik gelukkig…

Liefde is niet verplicht alleen maar lief, zeggen ze als je ruig en zacht maar in evenwicht houdt en je fantasie gebruikt Wij doen dat wij houden van fantastische films met een beetje horror diepe kloven, hoge bergen het fijne smeken naar meer meer, naar een happy end Wij zijn aardig en zacht zeggen ze, dat zijn we ook maar thuis…

Aangetrokken tot het onbekende tuimel ik door 'n prachtige stroming meegezogen, op de melodie van de wind brengt deze mij over hoge bergen en diepe dalen stuurloos aanschouw ik de schoonheid terwijl ik ronddool, reisdoel onbekend sta plots oog in oog met iets wat eindbestemming heet, voelbaar is het gelaten word ik me bewust van waar het…

Aangetrokken tot het onbekende tuimel ik door 'n prachtige stroming meegezogen, op de melodie van de wind brengt deze mij over hoge bergen en diepe dalen stuurloos aanschouw ik de schoonheid terwijl ik ronddool, reisdoel onbekend sta plots oog in oog met iets wat eindbestemming heet, voelbaar is het gelaten word ik me bewust van waar het…

De kleine jongen die de schat opgroef is van taaie vechter gaandeweg verworden tot eenzame weifelaar die in lange nachten worstelt met het leven kleine stapjes zijn veranderd in hoge bergen echo's weerkaatsen van onzekerheid alles gefixeerd op angst en falen iets lijkt onderweg geknakt waardoor energie wegstroomt als zand…

Ik ben een poëtisch hoge berg massief met silhouet onwrikbaar toren ik, verhevenheid gewaar, elke minaret tot dwerg Ik laat schallen tegen hen keren als ze wijken van mijn wetten ‘k zal ze met lawine`s pletten `t is mijn natuur om te verweren Hoor mijn loeiend holle klanken zie de pioniers bevriezen die ik hinder te beginnen Klim niet…

Vraag me niet meer af Hoever de horizon is verwijderd Hoe hoog bergen zijn Die ik van verre zie Hoever zal wind de wolken dragen Hoever reikt kinderlijke fantasie Wanneer stoppen eens de idealen Waarop alle dromen stranden Zal ’t leven liefde en eenvoud zijn Zullen roem en eerzucht Als op wind en wolken gedragen Verdwijnen over de verre…

De Efteling telt zeventig jaren: in Sprookjesrijk verrijst een Alpenspijshuis, waar stemmen van wouden en rotsblokkengruis uit hoge bergen steeds omheen waren. Hier mogen zich alle smaken vergaren van het Jodelland, wiens klankengeruis fijntjes samenspeelt met oven en fornuis om kunstbeleving bij smullen te baren.…

de smalle weg hoog op, de kille ongenaakbaarheid in de breekbare ademlucht van de koude bergen. zomer en herfst daartussen. witte kleden op hun rug, gehuld in frêle sluiers en afhangend kant van vallend water, staan onwrikbaar de hoge bergen.…

Lom en Luster daartussen de smalle weg hoog op de kille ongenaakbaarheid in de breekbare ademlucht van de koude bergen zomer en herfst daartussen witte kleden op hun rug gehuld in frêle sluiers en afhangend kant van vallend water staan onwrikbaar de hoge bergen de weg krult zich intussen vergenoegd met aan zijn zij het…