1098 resultaten.
Oude huizen
poëzie
3.0 met 2 stemmen 337 De huizen stonden oud en stil....van verre
kwam dof gedreun: het ruchten van de stad,
dan was het, of de huizen
nóg groter stilte hield omvat....
Luid kwam, met hard gebel, een tram voorbij gereden....
Toen wisten d' oude huizen niet
wat zij daar deden....…
Huizen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 357 Huizen ademen begrip,
koesteren geheimen en
dragen vrede en rust
of worden wild van verlangen:
woon in me, wees geborgen,
ik draag je, voed je tot morgen.…
Huizen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Hier
huizen de goden
in loden luchten
Hier
hullen de halfgoden
zich in wolken van sinister zwijgen
Hier hebben we
heel wat te duchten:
onheil en 'wee-je-gebeente'
Het is hier
dat de wraakgodinnen
op zoete wraak zinnen
Hier kun je
of slaag
of 'n pak rammel krijgen
Het is hier
dat 'een goed beginnen'
uit den boze is…
Huizen.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 135 Ze huizen er
wonen
onder een dak
een pannendak
Gordijnen...
gaan er
-naar gewoonte-
dicht bij avond
Gaan er open
bij morgenzon
het aanbreken
......van dag
Een lach
ontwapent me
schater-klaterlach
van de bakker
die er
het dagelijks witbrood
..........bakt.…
Holle Huizen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 359 ze schreed
haar nachten als spiralen
in een ivoren stilte
vibrerend in een ruimte
die ze droeg als kleed
in nachtelijke malen
woelende kilte
als onwezenlijk
spugende zeeën vol scherven
tot suizende namen
kervend in haar oren
in holle huizen…
Oude mensen verdwijnen...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 132 Huizen worden getekend,
en gebouwd.
Oude mensen wonen er tevreden.
Maar oude huizen zijn onzuinig.
Oude mensen zijn een kostenpost.
Thuiszorg is duur.
Oude huizen worden afgedankt,
getekend door de tijd,
en afgebroken.
Oude mensen verdwijnen.…
Spraakverwarring
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 137 Er huist iemand in mij
eet en slaapt
spreekt in mij
hij is nooit luid
maar fluistert woorden
in een voor mij onverstaanbare taal
hij is mijn vriend geworden
ik kan hem niet meer laten gaan
ooit zal ik leren hem te verstaan.…
Jeugd herinneringen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 met de jaren
komen de
herinneringen periode
aan de kindertijd
och ; waar blijft
de tijd
heupwiegen
op de rode stenen
in de
hoelahoep
voor de huizen
met de
smalle ramen
en de hoge
grijze stoep…
azuurblauw...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 67 belemmert het blauwe zicht
alleen maar stralend licht
met trekvogels op hun vlucht
een wereld op zijn kop
zonder huizen en beton,
ik lig op het groene gazon
languit starend naar de top
naar die blauwe hemel vol azuur
ergens, op deze aardse planeet
waar ik voor even” tijd” vergeet
en beelden vorm... voor mijn sculptuur!…
Omtrent huizen
gedicht
3.0 met 2 stemmen 1.504 Huizen hebben ramen (vensters) en
minstens één deur.
Huizen zijn om in te wonen (liefst knus).
Soms is een huis ondergebracht in een flat (wat mensen
leuk, eng of duf vinden,
bijvoorbeeld).
Huizen gaan lang mee (opmerkelijk lang voor het vele
dat ze moeten doorstaan; binnenin leven mensen
liefst graag).…
De blauwe spar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 Hij staat als was hij
blijkbaar onberoerd maar toch
huizen er duiven…
[ In de schemering ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 In de schemering
krimpen de straatgeluiden,
de huizen, ikzelf.…
[ Tussen wat resten ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Tussen wat resten
en onverteerde huizen:
de parkeerkelder.…
Innsbruck
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.437 Aan smalle straten staan kleurige panden;
beschilderde wanden
met mensen en dieren
worden bekroond door een gouden dak.
En onder de erkers verhalen, historie:
hier woonde een wijze,
befaamd geleerde,
en daar verbleef de Vorst van dit land.
Zo heeft elke wonig zijn erkers en kleuren,
daken en deuren
die eeuwen verbergen
und alte Geschichten…
Toen jij verdwaalde
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 56 ik zag hoe
open ramen
naar jou lachten
toen jij verdwaalde
in het plezier van
de heel vaak
uitgestorven straat
zij knipoogden
tegen de zon
die jou een warm
welkom bereidde
met het zelf
gekozen alleen in
straten van steen
zelfs de
voordeuren
tochtten in
allerlei luchten de
specifieke geuren
van het levend huis
zonder bewoners…
Vuurspelend
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 ik zag hoe
jouw handen
de stenen raakten
het laatste stukje
haakte aan de info
die jullie deelden
het rechte rond
in perspectief
met de natuur
die vuurspelend met
de zon het huis
verwarmde rondom
zij waren het
die het ronde
rechter lieten lopen
om de openheid
perspectivisch
transparantie te geven
de ingetogenheid
kwam van binnenuit…
Bezinning
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 775 De huizen zwijgen een halfverlichte straat
donkere klokken breken het asfalt in twee.
hij is in schril contrast naast een boom
de zware steen in zijn trillende handen.
de vleugel vliegt tegen de wachtende maan
verliest zich later stervend op het trottoir.
hij die met gebogen tranen knielt
kent kwelling en geluk in gelijke mate…
FILTER 3
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.333 Die huizen zijn wel 't meeste schoon
waar Kristuskoppen op de muren
gladharig naar de zoldring turen,
de meid draagt er een doornenkroon.…
Vervlogen tijden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 9 aan de stille gracht
het statige herenhuis
dromend over toen…
Huizen 3
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 252 Voor de herfst van ’t leven,
nu een huis,
doorstraald met lentelicht,
waar niets nog dringend moet,
er ruimte is en tijd,
een vriendelijke groet,
een hand die helpt,
een troostvol woord,
een blije lach.
Heerlijk is:
ontwaken in ons huis,
de geborgenheid van binnen,
want er is buiten.
De zon schijnt,
vogels fluiten,
de wind huilt,
kerkklokken…
Huizen 2
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 Huis van volwassenheid,
zomerhuis vol kracht.
Een kind, een man, een vrouw,
onvermoeibaar in hun dromen.
Vreugde, zorgen,
toch geborgen.
Besef van afgenomen kracht
vlugger dan verwacht,
kinderen weggedreven
in hun werelden,
sneller dan gedacht.
Gemis, verlorenheid,
om te veel lege kamers,
in te grote tuinen.…
Huizen zonder vaders
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 289 op een dag
hun schuilplaats openbaren
maar vaders zijn soms zo verstrooid
dat ze hun adres vergeten
ze hebben hun verleden weggegooid
om uit een nieuwe ruif te eten
maar altijd maakt deze wisseling van stek
slachtoffers en daders
van armoede en gebrek
in huizen zonder vaders…
HUIZENPRIJZEN!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 341 Tot 2008... onroerend goed
daarna ontroerend slechter!…
Aardgas van streek
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 229 Het aardgas uit Groningen
Levert de staat veel baat
En scheuren in woningen
Als een aardbeving toeslaat
Geen nood aan de man
Roept de betrokken NAM
Een pleister staat te wachten
Om de pijn te verzachten
Een waardeloze hypotheek
Brengt echter tranen en verdriet
Bij gezinnen van streek want
Verhuizen kunnen ze niet…
SPIEGEL
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 Leiden
anno 2015
Oude en nieuwe rijkdom
spiegelen zich
in oude grachten
De vensters
hoog
de gevels hoger
En erachter
speelt zich
het leven af
Het koren
van het kaf
al langer gescheiden
Leed en lijden
met -onzichtbare- hand
in willekeur rondgestrooid
Aan lager wal
geraakt
bestolen en berooid
Hoe valt -ook-
stille…
Trappen die nu zwijgen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 501 in lege huizen
waait de wind
in fluisterende tonen
soms hoor je nog
de gil een kind dat
daar ooit lag te dromen
zie de vlekken
op de muren een
schande voor de buren
voel het stil
gekraak dat generaties
weer volwassen heeft gemaakt
op kale trappen
die nu zwijgen en hun
geheimen nooit verklappen
samen met de
stilte in portaal…
geur vertelt per deur verhalen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 352 stil verkild in ochtendgloren
staan gevels blikken te bekoren
ze tonen ieder hun gezicht
de statigheid van zwaargewicht
de geur vertelt per deur verhalen
passanten moeten tol betalen
ramen geven slechts een vluchtig zicht
generaties hier zijn voor het geld gezwicht
bomen dromen langs de grachten
vogels zitten op de zon te wachten
die gaat…
Eerste schrijven in groppo
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 Wat ziet mijn oog toch graag de wolk aan gindse kimme gaan
Doorkliefd slechts door de hoge boom en torens die daar staan
Gestut door bergen staat het al op hoogtes onbekend
En blauw en eindeloos de lucht waartoe de rots zich wendt
Wat zie ik graag, wat voel ik graag de berglucht en de regen
De oude huizen roodbepand, zo kalm en welgelegen…
Lichte akkoorden
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 41 ik heb ze zien
komen en gaan
de hand vast
voor het huis
van hun dromen
een hoofd
vol gedachten hoe
het zou en zeker
moest worden
na verbouwen
meer buiten
door de ramen
te veel bomen
namen licht en
uitzicht weg
de melodie
van de trap klonk
bedaagd alsof er
van de treden te
veel werd gevraagd
de kleuren zijn
gedateerd inboedel…
huize de schelp
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.335 ik stof maar rond met een plumeau
verplaats het van hier naar daar
slechts zelden op dezelfde plek
soms zit ik in het oog van de storm
vloeit rust in waakzaamheid
ben ik het vliedend middelpunt
van het heelal
vervloei ik tot niets en al
voel ik ben u niet waard
een hand die jasmijnthee schenkt
hoopt de afstand te verkleinen…