Alle inzendingen over in jouw bloedbaan.

bloedbaan te stromen, waarin ik mijzelf als drenkeling beschouw.…

bloedbaan te stromen, waarin ik mijzelf als drenkeling beschouw.…

Als je mij met je donkere ogen raakt word ik vloeibaar, transparant kristal als achtbaan van onze gezamenlijke dromen, vraag ik je om in jouw bloedbaan te mogen stromen, op het gevaar af dat ik mijzelf ook als vluchteling beschouw het water ademt waarvan we allen zijn gemaakt, nog aarzelen onze lippen de vraag is, of we wel van…

Iedere cel die je hebt aangeraakt is dood Nieuwe huid heeft ze allemaal verwijderd Jouw geur en zoetzoute smaak weggedrukt door bloedbaan en weefsel Ik ben weer een nieuwe ik -------------------------- verlorenwoorden.web-log.nl…

Aanschouw het geluid van stilte en de geur van zwaartekracht, als druppel leven uiteenspat op een espenblad als ragfijne nerven mist, de scherven worden opgedragen als bloedbaan in een bladerdak, waarlangs geen water is vermorst, in toegewezen grond, waar de moederkorst hem wacht, brak in tot de natuurlijke schoot, de toegang tot de…

Bonkende pijn, gepaard met stilte en alleen. Afscheid nemen van licht en geluid, starend in de nacht, roerloos voor me heen. Schaterend schieten, stapelgek geworden proppen blokkades in de achtbaan van vaten. Scharlakenrood vloeiend eau de vie, stollend op het moment suprême. Pijn en angst vervagen in de tijd. Het beest dat niets…

golven breken stuk op de kust, de bloedbaan breekt in het kloppend hart bloed stroomt als de zee, in mij in ritme van het leven…

een rijk hart sterft niet het rust slechts op levenslust totdat het opent dan stroomt de bloedbaan sterker terug deze wereld in…

het maakt echt niet veel uit wat je doet of wie je bent sta op, durf nu te leven wees maar niet bang kijk en denk in kleuren doe alles met een glimlach beleef en snuif de geuren geniet zoveel mogelijk van het bruisend leven elk uur, iedere dag zo je hele leven... lang!…

ik begrijp nu waarom jouw stem mij zo boeit het geluid zorgt voor een hormoontje dat in mijn bloedbaan stoeit waardoor mijn knuffeldrang groeit na iedere circulatie ik in consternatie heel verlegen word door dit opmerkelijk gevoel pas als je lach zijn warme ziel strelende klaters laat horen breekt de ivoren toren waarin ik…

waarom doe je me pijn ik wil niet anders tegen jou zijn. is mezelf zijn niet genoeg? ik wil niet naar de kroeg. zoals jij, jij bent anders dan ik. jij past niet bij mij. ik kan er niet meer tegen. op hoop van zegen, dat jij verder een gelukkig leven leidt zonder mij. het spijt me, je moet verder zonder mij: dat is beter voor ons allebei!…

Weemoedig klinkt geruis mijn bloedbaan zingt een verlangend lied op 't ritme van de wind door samenzang met regen wordt melancholie ritmisch weergegeven in gedempte melodie…

roze is de kleur van de bril waar ik door kijk een fout antwoord... maar toch geef ik die mens gelijk want problemen bestaan er niet er zijn alleen maar oplossingen dus blijf ik weg van mensen die problemen maken... bij elke oplossing!…

de slaap die zich vannacht iets van mij aantrok liet me vallen. of een ander me nog oppikt wat je niet zien kunt in een donkere kamer, wie je niet ziet ergens meet cirkels eens maar nooit is nu, het vergelijkt weer het ruisen in de bloedbaan met het ruisen daarbuiten -------------------------------- uit: 'Zuurstofschuld', 2008.…

Jouw handen op mijn wangen 't omvatten van mijn gezicht Woorden zo zacht gefluisterd brengen mij 'n beetje licht Jouw vingers volgen de lijnen gevormd door 'n lach maar ook verdriet De echte pijn zit van binnen aan de buitenkant zie je dat niet Jouw ogen zoeken en vinden nooit eerder verteld het échte verhaal 't Maakt me…

parel lachjes schenk ik jou mijn diepte om te wonen en mijn lichaam zuiver lief je stille tranen vaag ik weg je pijn als ik de golf mag zijn die jou over komt…

Driehonderdzestig graden Was de omtrek van dat onwaarschijnlijk uitgespannen vlak Waarin een kleine prooi de wieken gespreid Zich vastvloog terwijl de spin de bloedbaan brak. ------------------------------------------------- uit: 'Een toren van geduld'.…

Hij scherpt mijn bloedbaan aan en zet mijn angels klem. Van alle huizen woon ik liefst in hem. ----------------------------------- uit: 'Entre deux mers', 1997.…

Mijn bloedbaan murmelt tegen- spraak, mijn lever klopt een hoofdstuk uit een boek dat is verzuurd; dit is mijn lichaam het verkruimelt net zo snel. Ontferm je over letters die nog even leesbaar blijven. ------------------------------------ Uit: 'Het is niet anders', 2010.…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Rood en wit zij spelen hun spel zonder te vragen kan dit wel. Steeds maar rond geen weg terug blijven ze draaien vliegensvlug. Zonder afweer snel uitgeteld deze wedstrijd had ik niet besteld. Het spel blijft duren ze geven niet op krachten meten tot over de top. Rood en wit ze vechten door plaatsen mij op een dood spoor.…

Met één voet op aarde de andere vooruit gaande voort in een tijdloos tempo om dan opeens met twéé voeten pas op de plaats als vastgenageld staan het is té veel té mooi, té groots overweldigend, hemels hoog dat alles te omvatten te kunnen bevatten dringt diep naar binnen maakt van jou, peregrino een ander mens nog mooier, voor Altijd…

doe het gewoon je gaat toch niet dood anders spring ik voor je in de sloot doe wat je wil de wereld staat er niet bij stil Jo jeske naomi djenda en rens.…

je bloosde lachte licht verholen alsof het vuur van binnen brandde heel voorzichtig uitsloeg zonder rookontwikkeling ik kende de kleur van het lichte bloed dat net je hart in circulatie had ontmoet en met een extra slag hitte genereerde in een snelle bloedbaan op de huid gezeten door intieme manuele variatie en herkenbaarheid…

Vertel me je verhaal en laat je stroom niet stoppen Spreek zacht tot mijn gemoed, ik luister heel aandachtig Mijn hoofd breng ik tot rust, dat is niet oppermachtig Jouw lied, mijn dierbaar hart, reist met de bloedbaan mee En elke lichaamscel weet van ons wel en wee Het weefsel resoneert in beelden en in kleur Je dringende appél klopt op mijn…

waar uit hoge minaretten nog gebeden schetteren gonst door oude tijden het onherroepelijke einde vernietiging breekt monumenten in hun trots en statigheid na eonenlange waardigheid beesten feesten na het doden van de geest die opgeslagen lag in wat ooit beschaving is geweest als afgoderij en mensen schennis in dezelfde bloedbaan…

Mijn hart is gevangen in beton en longen verstopt door asfalt een brein in nevel verstikt bloedbaan door vuil dichtgeslibd ingewanden verkrampt verwrongen van huid ontdaan sierraden en kleding gestolen.…

Steeds als je mij met je ogen raakt wordt ik als kristal en doorzichtig, transparant, waarin regens licht door alle bloedbanen stromen, om uit te uitmonden in de delta van mijn amazone en in de druppels van haar regenwoud, overleeft ze voorzichtig in de parelmoeren palm van mijn hand.…

Geen bloedbaan ruist in mij. Ik leef in schaduwen, ben nameloos. Laat me verdorren in het wintertij, Ver van de zomers met hun hels gehoos. Ik kan de lichte stormen niet verdragen. Kijk niet naar me. Behoed me voor die pijn. O camera. O beeld van welbehagen.…

bij angst voor de kruispin toch onverhoeds finaal door zo'n beest gebeten met opname uit zijn gifkanaal subiet in de bloedbanen van spontane schrik verlamd te worden opgegeten niks nog aan de hand zolang men stoer verstout de bestuurde organen voor dood stilhoudt ook voor een kleintje vervaard hij neemt alleen waar en eet je op…