ik stof maar rond met een plumeau
verplaats het van hier naar daar
slechts zelden op dezelfde plek
soms zit ik in het oog van de storm
vloeit rust in waakzaamheid
ben ik het vliedend middelpunt
van het heelal
vervloei ik tot niets en al
voel ik ben u niet waard
een hand die jasmijnthee schenkt
hoopt de afstand te verkleinen…
Het ritselen van de bamboe
door het open raam
stelt mijn gedachten op hun gemak
het paard verlangt naar suikerriet
ik wens jasmijnthee met jou
Bamboes blad
Die ritsel van die bamboes
deur die oop venster
stel my gedagtes op hul gemak
Die perd verlang na suikerriet
ek wens jasmyn tee met u…