Alle inzendingen over je was er voor mij

Onbewaakt moment. Iets dat men niet weet, niet kent. Wordt dan bewaarheid.…

Het was altijd, even wennen als hij weer thuis kwam daar was je nooit op bedacht de kracht, de onrust als kind wist ik niet beter zijn agressie veel heter dan lava het enige wat ik werkelijk dacht: was, ga Petra, ga maar mijn gemoed was verdragend, was zacht.…

Mick Jagger is hét schoolvoorbeeld voor mij, Wat barst die veteraan nog van de power! Maar deze week ontdekte Mick Frans Bauer, En die heeft nu een grote fan erbij. Sindsdien ben ik volkomen van de leg, Mijn laatste zekerheden vallen weg.…

als ik sterf dan heb ik vrienden zoveel vrienden niet normaal als ik sterf dan ben ik goed o, zo goed echt wel de beste als ik sterf word ik beroemd alleen maar dood word ik erkend!…

Mijn printer ratelt. Gooit snel papier naar buiten. Alles wat ik schreef in zwarte letters. Dan zwijgt hij weer, deed alleen wat ik hem vroeg. Meer hoeft ook niet, het is voor mij genoeg. Zo heeft hij mijn gedachten vastgelegd. Alles wat ik in woorden heb gezegd. Het is eigenlijk heel bijzonder. We noemen het dan taal. Een verzameling klanken…

Het middagconcert was begonnen Ik ging er goed voor zitten Achterin de woonkamer Van de Uylenburgh Ik spits mijn oren Nieuwe composities Zijn zo aan mij besteed En dat nu dan in de Uylenburgh Ik voel me verbonden Met muziek en mensen Zeker ook met oude(re) mensen Verzorgd in de Uylenburgh De pianoklanken vullen De smaakvolle huiskamer…

Floris fluitketel was heel vermetel op het fornuis Hij was erg eigenwijs wilde tot elke prijs zijn gelijk in huis Hij wist het altijd beter werd dan steeds heter tot het kookpunt was Ging overal tegenin wilde altijd zijn zin fluitend op het gas Koken en razen stomen en blazen men werd het zo zat Al die herrie ach getverderrie…

Mevrouw, helaas, het zat al in uw genen, daarom kunt u weinig meer met uw benen. helaas doen ook uw armen niet zo veel, maar dat hoort bij dit geheel. Houd de moed er in, want uw leven heeft echt zin. Mevrouw, uw longen krijgen ook wat minder inhoud, maar u moet weten, misschien zijn wij nog wel wat vergeten, houd de moed erin, want uw…

Jij blijft mij bij ook al zie ik je niet. Want in mij klinkt nog steeds jouw lied.…

Met uitzicht op overlijden gaan ze ruhrren, bijna rellen over hun relatie met hun ouders de kinderen nu volwassenen als ouders, grootouders met hun verwekkers ‘oh wat hadden ze een goede of slechte band’ maar ik zeg als broer Jan Jacob van en tegen mijn 2 broers, 5 zussen (1 is dood) “jouw ouders zijn de mijne niet” ik heb mijn ouders…

Ik waande mij in het dodenrijk En naar ik er langer was Werd mijn waan meer werkelijkheid Er stond een familiegraf open Er zou een kist aan worden toegevoegd De vierde, de laatste; vol Ik keek in dat keldergraf Ik keek te diep in de diepte Het roerde de diepste dood in mij De bloemstukken vierde het leven In al haar pracht en uitbundigheid…

Ik houd zo van de blauwe regen, die zich om de houten balken, van onder af naar boven slingert. Alsof hij naar boven is geklommen en zich met zijn lange vingers vastgrijpt om niet neer te vallen. Maar hij staat stevig. Zijn lange armen zwiepen soms alle kanten uit, in hagel storm en regenvlagen. Nu staat hij rustig, wat verfrommeld uit te…

Leven, het is continue een ontwarring van iets wat nog nieuw en in elkaar gevlochten is. Men hoeft niets te doen geduld en tijd zullen het laten groeien tot iets wat uniek in alle schoonheid tot rijping zal komen.…

Dit wordt de maand van de grote aanpak ook op onderdelen inpak, maar vooral doorpakken zeker niet bij de pakken neerzitten neen opstaan, gaan met die banaan of wat daar maar voor doorgaat op 1 juli in de avond laat ik u weten wat, waar, waarom, waarmee, waartoe en voor de tussentijd heel veel warmte toegewenst ook al zal ik dan in het zweet…

Er valt heel veel op mij af te dichten op alle terreinen des levens uit je gerust, leeg je gemoed maar doe het wel in dichtvorm als je wilt, als je kunt, durft of een doorlevende hartenkreet dan valt het lichter voor mij als dichter maar wil je me echt raken op de man, de mens af ga dan maar tekeer of negeer 'gooi het badwater maar weg…

Ik kijk naar buiten en daar schijnt de zon Hij schijnt op de tuinen en...op het balkon. De vogels,ze fluiten,ze zijn in hun sas, Soms wou ik,dat ik een vogeltje was. Dan kon ik fijn vliegen,hoog in de lucht, Weer snel naar beneden,in een duikvlucht. Want wat zie ik daar op de tafel benee, Wat lekkere zaadjes ,ik pik er één mee. Maar…

Als de slaap maar steeds blijft wijken, zit ik daar toch niet zo mee. Maak dan steevast maar een puzzeltje. Of maak er soms wel twee… Ik kies dan meestal voor sudoku. Hij houdt zorgvuldig mijn gedachten tegen ze gaan niet verder dan… van één tot negen. Negen, acht, zeven kijk, hier komt de zes. Eén twee drie vier, zie, de vijf die komt…

God, geef me de sereniteit Om wat ik niet kan veranderen te accepteren De moed om te veranderen wat ik kan En de wijsheid om het verschil te weten Mijn sereniteit wordt al mijn hele leven afgebroken door de mensheid Uit haat en woede opereren, is wat ze mij leren Tegen wie moet ik die botvieren dan? We mogen toch ook niet vergeten?…

Vrede zou zich mogen verbreiden en verspreiden als het strooigoed van Sint Nicolaas je zou het mogen rondstrooien zodat hart en geest zouden ontdooien en waar eens oorlog was en heerste zou dan vrede eindelijk zich kunnen ontplooien.…

Je heldere blauwe ogen, je donker zwarte haar. Deed mij meteen bekoren, maar stond ik hier, dan stond jij daar. Mijn ogen bleven je volgen, als twee vogeltjes vlogen ze steeds aan jou voorbij. De gevoelens bleken uiteindelijk te hoge golven, dus liet jouw betovering mij weer vrij.…

Wanneer paniek en onrust op mijn pad kwamen, als verdriet en pijn telkens weer aantraden; altijd was jij er dan helemaal voor mij. in diepe trouw vrede en innerlijke goedheid voor het aanwakkeren van liefde in alle mensen om je heen, in eenvoud en bescheidenheid beheersing te allen tijde in geloof en beleving via simpele daad: alles…

Mijn maag voed ik graag met woorden en de lekkere trek met zinnen en heb ik echt honger dan schrijf ik tot ik flauwval Maar met een beetje water de bron van elk bestaan kom ik weer bij en zet me wederom aan de pen Zo stromen mijn woorden weer door de aderen van mijn lichaam waarbij mijn menselijk skelet zich onmetelijk staande houdt…

Verbeelding is een kracht maar voor velen zo zacht zo zacht als boter Verbeelding voor mij een macht een lieve zoete kracht die mij toelacht Ik breng verbeelding spelenderwijs in mijn praktijk in de nacht en op de dag Ik beeld mij de toekomst in met heel veel zin en plezier in mijn zijn en nu en hier!…

‘k Zal mij van te dichten zwichten, zo ‘t mijn hert niet wel en gaat: wie kan rijpe bezen lezen van een tak die droge staat? Laat de lieve wonnenbronne, laat het leutig zonnenvier, laat de verse blommen kommen, laat weerom de lente, alhier! Dan ja, zal ‘k genezen wezen, opstaan en, gespannen fel, of ‘t een klare snare ware, dichten ende…

Als de grond drassig is van tranen spring ik over de plas Er spat nog modder op Ik veeg het af en loop door in ferme pas Als de grond droog van zonnestralen verharding geeft op paden houd ik in om stil te staan me te beraden hoe in hemelsnaam die sprong zo licht, zo soepel genomen leek Omdat ik niet ontweek? Omdat ik ergens…

Wees steeds blij in de hoop Want God wil voor je zorgen Vandaag, maar ook morgen Hij laat niets op zijn beloop. Heb geduld als het slecht gaat De Heer zal je altijd nabij zijn En weet van je verdriet en pijn Hij is en blijft jouw toeverlaat. Ga steeds door met je gebed Want God wil naar je horen Jouw stem gaat nooit verloren Gods liefde…

Verstokt de adem inhoudend, de snijdende pijn verbijtend, priemend door merg en been Dwalend door ultieme helrode landschappen; zwoel prachtig wel betraand doch extreem sereen. Hunkerende emoties opgeborgen in felle helblauwe wolkjes speels weggedreven naar verre horizonten Geborgenheid en tedere genegenheid, trouw en integer plots brutaal ontnomen…

Sentimentele gedachten, spelen door mijn hoofd. Gebruik toch je verstand... het lijkt wel als verdoofd. Mijn hart is vol verlangen, 'k zie jouw ogen, voel jouw handen. Nee, geen verdriet, tranen vergiet ik niet. Een gevoel van weemoed, naar wat eens was... De tijd verglijdt, dit gevoel beheerst al mijn gedachten. Ik hou het vast…

Toen hij van zijn eerste proefde dacht hij: wel dit smaakt naar meer Toen hij dan zijn tweede ontmoette dacht hij: nou nog maar een keer Toen de derde hem lief groette dacht hij: hups daar gaan we weer Maar de vierde was een loeder want die gaf hem hartenzeer Toen werd die bedrogen minnaar een verstokte vrijgezel en hij gaf zich nooit…

Nasaal gekreun, het voorhoofd in een frons Hij imiteert zichzelf zo vol chagrijn Hij spéélt de grootste zuurpruim langs de lijn Zo zien we hem in alle stadions De Boer ploegt voort… Oranje scoort, hij lééft We zien een lach, alsof hij kiespijn heeft…