Alle inzendingen over jeugdherinnering OR schommel

onbereikbaar Naast het hoofd op het gras Kleurt de wereld rood De angst voor de schommel Zal blijven bestaan Als een bange herinnering…

Vroeger in de doucheruimte van het zwembad Stelde Gerard eens zijn scrotum ten toon Alsook zo'n kanjer van een Habakuk Welke wij met argusogen bekeken Hoewel zich ook bij Erik reeds voortijdig Wat stoppelhaar begon af te tekenen Waren wij verder nog maar lulletjes rozewater En voelden ons onzijdig en onzeker Gerard was het die bij juffrouw…

We voelden ons veilig en door levertraan gezond, een jeugdherinnering is eindeloos.…

In de winkel waar ik met mijn oma was, haar hand had losgelaten, terwijl zij met de groenteman van grote-mensen-dingen praatte, kwam door de deur een jonge vrouw Om daar haar beurt te wachten. Zij stuitte op het kind, op mij, en lachte Zoals men lachen kan naar…

Je bent 16 jaar oud, je zakgeld is geen goud. Toch wil je op een bromfiets rijden, met achterop lekkere meiden. De oplossing, een krantenwijk, word je hierdoor gelijk rijk ? Nee, maar voor het bezorgen, vooral vroeg in de morgen, komt een bromfiets wel van pas, dus ben je je enorm in je sas, als je ouders hen alvast voor je kopen, mits je…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Als klein meisje lag ik in het hoge gras tussen de boterbloemen Ik wist hoe mooi de wereld was en hoorde bijtjes zoemen Ik zag de wilde wolken gaan met wollige witte randen een hemelsblauwe achtergrond deed mijn fantasie ontbranden De hemelvaart, was mij verteld: Je kon op wolken reizen ieder mens, zo was gesteld zou op een wolk de…

Voor een kind in een krib verdwaald boetseerden wij een stukje voor een kaars en devoot leerden wij een lied voor na het kerstverhaal dat dagenlang werd herhaald Ik voelde mij erg klein en eenzaam in deze donkere, koude dagen met of zonder sneeuw en nat met chocolademelk en kerstkransjes starend uit het raam Beklemmend waren deze dagen…

jeugdherinnering ze neemt de autoped mee dromend van vrijheid tegen bakstenen muren leunt de schaduwkant van ooit…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

ver in het verleden rustig over roest en rail zonder haast en herrie speelden wij op het spoor we vergaten wie we waren in onze lokkende loco de meester en de machinist met een prachtig perspectief we zwaaiden met het gras sneden dorpen in tweeën konden met elkaar overweg in de gestoomde cabine zagen door de ronde gaten twee verschillende…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

als ik wandel door de straten van mijn jeugd komen de herinneringen terug helder als water ik ben weer een kind tussen de grote mensen onbevangen vrij en blij loop en spring ik door het gras dat groener lijkt dan het ooit was mijn gedachten worden wreed verstoord door het geluid van teveel verkeer ik loop door de straten van mijn jeugd…

het terugzien van jeugdbeelden brengt de verwarrende realiteit in conflict met statisch verleden tijd waarin we ons niet verveelden de vliegerhaspel gaat over de kop losgescheurd uit de grond gevolgd over stoppelland en door bietenveld tot omheining voetbalterrein: stop! met nieuwe rode bal naar sportpark twee voetbalfans doen volop mee…

Dit was mijn eerste visie op de tropen: Een gladde plaat boven de schoorsteenmantel, Waarop, om lange palm, laag bladgekantel, Een tijger sloop, de ogen bloedbelopen. Daarvoor, 'n Chinees in geel kleed op 'n theebus, Met plat gezicht, hangsnor en scheve ogen; Op 't deksel stond een onoplosbre rebus: Karakters van onmetelijk vermogen.…

Ik weet precies de plek nog waar ik liep te wandelen als kind en iets beleefde, dat een verukking in mij wakker riep waardoor ook ik, heel kort als and'ren leefde. Wij wandelden, een rijke vreemde oom, niet eens een bloedverwant, ging tussen beiden ik-vroeg een wees-hoord'aan zijn hand beschroomd, hoe rijk zijn kind het kinderleven leidde.…

regelmatig denk ik terug aan hoe het vroeger was recht in een bui van nostalgie mijn kindertijd, hoe mooi die eigenlijk wel was onbekommerd door 't leven geen zorgen en mijn ouders altijd aan mij zij samen met mijn vriendin een tent maken in de tuin, stripverhalen lezen, een hele middag lang of samen op de fiets rondjes rijden…

een auto rijdt een moedereend bijna zo plat als een dubbeltje veertjes dwarrelen op in het schijnsel van de koplampen van een volgende auto er valt niet veel meer te redden hier hooguit kun je haar aan de kant leggen twee kuikens aan de overkant dribbelen zenuwachtig heen en weer ze waggelen naar hun moeder toe het…

Over het weiland klingt de misthoorn van de trein. Het ventje in zijn bed hoort het aan. De wijdsheid van het geluid maakt hem extra klein. Beneden hoort hij de"koekoek"van zeven gaan. Zijn moeder is al op. De lucht van verse koffie is omhoog gegaan. Zij klapt haar handen onder aan de trap. Het teken dat het ventje op moet staan. Hij wekt…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Vlakbij Dichter bij Die hele hoge tak Ik groet hem Maar val Terug Passeer ik De grond, stenen Wat kleine sprietjes gras Bruine klinkers ontvluchten voeten Ik kom hoog, veel hoger dan daarnet Alleen nog blauw, mijn neus en wolken Ik val, maar sneller en naar voren Mijn maag kietelt van geluk Oude schoenen remmen De klinkers komen Weer…

De roestige schommel schommelt en schommelt Op en neer Steeds weer Knarsend voortbewogen door de wind Op het zitje geen kind Alleen het lege plankje beweegt door de wind. Eenzaam staat de schommel tussen verwoeste huizen puin en rommel...…

de schommel hij strompelde er heen rafels aan het touw hangend plankje scheef twee verzakte palen hij was nog een kind veel ruimte om te spelen zwevend in de lucht vader deed hem duwen benen ver boven de lat luid gillend in de wind elke dag opnieuw vol fantasie en kracht op het hoogtepunt prachtig vergezicht hoge sprong eraf lachend…

Wanneer mijn gevoel alles zeggen zou was dit papier geen noodzaak kon het gewoon makkelijk; even gauw hadden mijn gedachten niet deze moeilijke taak bleef de onrust achterwege sprak mijn hart de waarheid stopte deze niet halverwege kwam alles tot dat ene feit werd mijn verstand weer de baas kreeg deze weer vat op mijn leven veroverde het…

Geen dag hetzelfde al is de omgeving onveranderd De ene dag voelt alles iets lichter De volgende ga je bijna buiten je oevers, je meandert Chemicaliën ondersteunen minder dan ze slopen Ben jezelf de aanstichter? Waar is de omgeving op uit Wanneer je voorgoed de ogen sluit Duurt nog even, wil je hopen De ene nacht valt als een doek De ander…

De zomer is opeens in vol ornaat, september biedt ons ongekende hitte, maar in augustus was het binnen zitten, we krijgen een steeds grilliger klimaat. We hoeven nergens meer van op te kijken: het weer gaat op de Peilingwijzer lijken.…

ik leer mijzelf om in gedachten dood te gaan langzaam de tijd te doen verdwijnen dromend over te gaan naar dieper denken wazige beelden dwingen mij onvermijdelijk tot het bewuster worden van mijn eigen eindigheid vreemd voel ik de oevervage overkant, verkerend in een perfect bewegende balans een onbeschrijfelijke vrijheid beheerst…

als ik jantje hoor - volendamse smits - word ik even klein - weer - denk ik terug in de tijd zie ik hem weer staan míjn broer achter in de kerk in het koor waar hij zingt - met nachtegalen stem - o jesuke klein o jesuke klein, denkt de volwassene in mij hoe lei dit kindeke - dit jantje - onder het juk het juk van de roem en toch…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Laatst was ik nog een keer in Scheveningen, Verzonken in mijn jeugdherinneringen, Totdat ik dacht: dit hierzijn is een waan; Begin en eind zijn eendre wisselingen Die geen spoor achterlaten... Ze bestaan Alleen in de verbeelding en vergaan.…