Alle inzendingen over jij bent OR ik ben

Ja, ik heb een buik die ik niet verberg: ik ben – ik en jij bent jij.…

wil jij niet in zien Jij die al die lieve woordjes zegt Jij die jou hoofd op mijn schouder legt Jij die alles voor mij doet Jij bent mijn alles, want jij doet me goed…

zo geef je me jouw leven op de grenslijn dichtbeschreven liefde heeft te vaak gestolen; het meer dan alleen gekir de kunst van samen slapen nachten blijven vallen op het binnenpad naar stilte de schemering heen en weer om het schreeuwen te ontrafelen zo geef je me je ziel door eenzaamheid gesneden en ik ik wil slechts…

Toen ik je zag wist ik het: jij bent het Toen ik je sprak wist ik het: jíj was het. Toen je me aanraakte sloeg mijn hart over, omdat jíj het was. Toen je me kuste, wist ik het zeker: jij zal het altijd zijn.…

Ik ben de bruine, barre aard jij bent de Lent, die er bloemen baart. Ik ben het bos, zo dicht en donker — jij spat en speelt er als zongeflonker. Ik ben de droeve, dromerige hei — jij bent de purperen bloemekenssprei. Ik ben de mosplant, zwart en treurig — jij bent het viooltje, fleurig, geurig.…

Kun jij me zeggen Wie ik ben? Dit wil ik je vragen Omdat ik mezelf Niet meer ken, Ik verwacht niet Dat jij mij Het passende Antwoord kunt geven - Het stellen van de vraag Is afdoende voor mij, Het bewijst Dat jij er nog bent, Dat ik er nog ben…

en je vastberadenheid als je jij bent dan ben je jij…

Pasen, vieren opstanding 'k Mis jou, jouw geloof en jouw vertrouwen; zeer standvastig en zonder twijfel Daarom alleen al heb ik jou lief Jij bent veel meer dan dat geloof Jij bent om lief te hebben; 'k heb jou lief Jij bent om te beminnen en ik heb jou bemind Jij was als sneeuw Als sneeuw voor zon Zomaar, ineens en plotseling weg Verdwenen als zeer…

Prille kilte wekt vroeg Evenwicht weggeslagen Het onderste uit de kan De ochtend voorgoed verlaten Meegevoerd vanuit de diepte Door spleten en spelonken Slok dreigende stroom op Aan de kust van massa’s Zintuigen en longen Gevuld met L’eau Mortalité Laat vrijheid varen Neem broodjes en koffie mee…

ons bent zijn als in de rivier van mensheid de stroom verleggende steentjes dagen in en uit van minuut tot minuut blijven zij zo vierend ons vertellen wie jij ons bent geworden en blijven zult…

Zolang ik me kan heugen komt ongeluk maar zelden alleen Ik als persoon heb liever dieren dan mensen om me heen Laatst nam ik geheel onverwacht afscheid van 13 jaar oude Mick, mijn kat Dat ik daarna 6 kittens moest begraven kwam ook nog op m'n pad Als klap op de vuurpijl heb ik straks mijn oude labrador ook niet meer Oud versleten…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

De stilte komt steeds nader, nadert tot het zwijgen, maar jij bent de weg, de weg van schaduw naar licht. Kom terug naar jezelf, naar de kracht in je breekbaarheid… Kom terug naar de zachte stilte van het levenslicht.…

Jij wist mijn tranen liefdevol te drogen ze braken van pijn je streelde mijn ogen Jij liet mijn hoge muur vallen in bergen rozen omdat je onvoorwaardelijk voor mij hebt gekozen Jij geeft mij vertrouwen mijn hart wordt verwend dit moet échte liefde zijn waarin jij mijn ware bent…

achter alle broze woorden herken je letters van jezelf je draagt de stilte moeizaam in iedere zin bewaard jouw handen zijn zo moe beschrijven elk gemis berusten zinloos zwevend in kilte van betekenis de stilte draagt het lijden voegt zich bij de tijd schaduw breekt jouw glimlach verminkt doorheen de strijd och wacht niet tevergeefs…

laat mijn zuchten je stille handen verdichten daar waar mijn hartslag je verlangen bereikt je geeft mij rust kalmeert mijn zinnen teder wiegend door bevrijding gesust laat mij begrijpen jouw onrustig denken je weerloos beroeren het vloeien van mijn zijn je zegt zo weinig lippen woorden je schijnt zo veel in bekorende ogen je…

breed en warm golven woorden over lippen dorsten vingers langs liefde, rood en gewillig jouw vuur wil ik zijn in duizeldiepe kreten jouw stroom die in extase schreeuwt je geurt zo speels naar kleine rozen zo lispelzacht in het vreemde zwijgen en wanneer je schouder naar morgen danst waait het leven door onze…

uitzicht tot daarginder lijkt het hele gebeuren immens groot maar het kan ook wel met wat minder Niet minder prachtig, niet minder gelukkig en het heeft zijn grootsheid zeker weten maar het is maar een handje vol, een kleine greep, in de ogen van het hebberige geweten Voor mij is het alles, en daarom het waarom je weet het best lief, dat ben jij…

bent lief en ik ben lief, God spoort niet!…

nog niet weg ik wil alleen je laten weten wat jij bent voor mij, dus blijf nog even, blijf nog even, bij mij.…

Jij nadert mij! In mijn gedachten richt ik mij. Laat ik de teugels volledig vrij. Zoals bloemen zich richten naar de zon. Gebroken woorden. Verscheurde beelden. Gestrande illusies, als uitkomst van wat ik deelde. Reeds geëindigd voor het goed en wel begon. Jij blijft! jij bent mijn hoop. Jij bent mijn glimlach.…

Al voor je 't zeggen wilt Heb ik het al gedaan Al voor je 't vragen wilt Heb ik 't al gepakt Al voor je 't pakken wilt Heb ik 't al vast Al voor je 't wilt doen Heb ik 't al gedaan Maar; Waarom moet het altijd van één kant komen? De mijne dus? Het zou zo mooi zijn, als je het initiatief een keertje nam, DAN ben je pas,…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

je nek is dikker dan je buik. "mijn poëzie is de best" althans, dat is wat je denkt maar je pen, schrijft niet beter dan de rest andere dichters worden ziek, je woorden zaaien snel paniek meestal door negatieve kritiek je relaas, verbale tekst veelal onderaan andere gedichten gezet ietsjes achterlijk eigenlijk een eigen tekortkoming… voor…

een cent Zo op te lossen Maar ik vind je toch wel aardig hoor Het hoort bij jou Zo ben jij Zo is er geen ander Op deze aard…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…