Alle inzendingen over jouw eigen wereld

terwijl mijn hand glijdt uit de jouwe aanschouw ik roerloosheid dolend in jouw eigen wereld had je onkwetsbaar geleken bijna vanzelfsprekend was je altijd daar omringd door genegenheid slaat leegte een immens gat dat met wilskracht en liefde nauwelijks te stelpen valt…

gedachtenloos van alle zorgen vrij jij hebt jouw wereld nu en ik de mijne met zeeën vol herinnering in mij…

Waar de wereld heilig is als een tempel... Er is vertrouwen en gemoedsrust in lichaam en geest. Een ontdekkingsreis de wereld rond. Bij je zelf nog het meest.…

waarom doe je me pijn ik wil niet anders tegen jou zijn. is mezelf zijn niet genoeg? ik wil niet naar de kroeg. zoals jij, jij bent anders dan ik. jij past niet bij mij. ik kan er niet meer tegen. op hoop van zegen, dat jij verder een gelukkig leven leidt zonder mij. het spijt me, je moet verder zonder mij: dat is beter voor ons allebei!…

Jouw wereld mijn wereld waar in ieder ochtendglore rijkelijk doorbloed met levenslicht je eigen geluid en warme gloed je horen en zien vergaan.…

De wereld liegt niet ieder kent zo zijn of haar waarheid ieder gezichtveld is anders en als ik objectief moet zijn dan liegt de wereld niet. -De wereld liegt niet- maar er wordt wel veel verzwegen en soms iets anders verteld dan dat het is maar de waarheid is altijd daar omdat de wereld groter is dan jouw eigen liegerij…

Hoog op het hoofd van het monument overziet de meeuw de stad Nevel ligt op de plassen In de trein kijk ik naar schermpje van iemand die op fb naar iemand kijkt die een hond aanhaalt Iemand schrijft haar schoolwerk, geholpen met mobiel Een gezagvoerder met veel streep bekijkt mobiel Ik overdenk hoe hij straks 400 man over zal vliegen ook…

Fantasie gevonden, Realiteit verdwenen, In je kop duizend verschillende wonden, Iemands gedachten willen lenen. Leven in een andere realiteit, Heerlijk en toch ook niet, Verdwijnen als iemand iets naar je hoofd smijt, Afwezig zijn als iemand je hart aan gruzelementen schiet. Eeuwig verdoofd, Niet meer van deze tijd Bescherming zoeken in…

hij bouwt zijn eigen wereld met lego en wat play mobiel praat honderd uit geeft alles wat zijn handen maken een ziel knutselt met dimensies speelt met vorm kleur en zwaartekracht lacht als wat hij in gedachten had ook lukt zich laat zien als vliegmachine niets ontgaat hem in zijn grensverleggend spel fundamenten legt hij zelf…

Niet wetend wat te doen Staart ze voor zich uit Mensen rijden langs haar Roepen elkaar luid Toch reageert ze niet op wat er gebeurt Haar lichaam is ergens anders dan haar geest Ze ziet niet waar haar ogen naar kijken Weet niet waar ze is geweest Lopend over die onbekende straat Kijkend naar iets wat ze niet ziet Lopen mensen…

wereld te scheppen…

Hier zitten we in onze eigen wereld, waarin we verwonderd ons-zelf veroordelen Denken aan wie we zijn en waar we aan moeten voldoen Het is niet snel goed genoeg Wat is goed? Wat is genoeg? Indrukken. De betekenis geven, aan iets wat we zelf niet begrijpen. Teveel. Het zoeken naar de rust van acceptatie.…

Het is vervelend inzicht te verkrijgen in iets ongrijpbaars wat je moeilijk aaneen kunt rijgen Als een 'sputterende' kaars welke je toch branden wilt laten tevens een eigen weg wilt gunnen zodat er tijd ontstaat om te praten zonder te weten dit aan te kunnen je leeft compleet in je eigen wereld; op aarde met voldoende dingen omhanden toch…

wijze van muziek lied en speelse zaken die eindelijk hun eigen wereld maken…

[kan ik ook niet schrijven] wat botweg, voor jou een platitude in een wereld die transparant staat voor je eigen ik, een ik zonder vorm met wel een tijdlijn waaraan je bestaan zich bedient aan de rafels van jouw eigen gestopte sokken in iedere lichtval verzwijg je weer een dictee jij tekent de leegte in een door jouw gefantaseerde wereld…

Als je niet meer rond mag kijken Je in je vrijheid wordt beperkt Jouw wereld steeds kleiner wordt Zonder dat jij iets hebt gemerkt Nooit meer stappen met je maten Kopje koffie drinken met je ex Eens een nacht het beest uithangen Een date alleen maar voor de seks Je spontaniteit totaal is verdwenen Door je bezitterige en jaloerse vriendin…

Jouw wereld is mooi, mooier dan die van mij zelfs liefdevol en vredig, evenwichtig ook. Jouw wereld is mooi; als ik er even, van jou, in mag wandelen, prijs ik me rijk, met jou aan mijn zijde.…

de bal blijft altijd nieuw voor jou je kent de kleur het spel van geven en weer terug bewegen je handen groeien maar in jouw wereld blijft de bal je boeien het is plezier jouw lach en pure onschuld in het leven hier…

wereld geweest als medium van de geest en nu is het een van de fundamenten van alles dat jij tot nu toe hebt gekend om zo te raken aan grote mensenzaken…

daar waar eens twee werelden elkaar aanraakten ik alleen achterbleef omdat eigen benen niet de jouwe bleken bemerk ik in ’t verstilde van vergeet-mij-nietjes onze blijvende verbondenheid…

daar waar eens twee werelden elkaar aanraakten ik alleen achterbleef omdat eigen benen niet de jouwe bleken bemerk ik in ’t verstilde van vergeet-mij-nietjes onze blijvende verbondenheid…

als jouw God de mens heeft geschapen naar eigen evenbeeld waarom kan ik dan niet rustig slapen is de wereld zo verdeeld als jouw God mij net zo lief heeft als degene die tot hem bidt toon mij dan naar wat hij nastreeft hoe het met zijn plannen zit als jouw God het laat gebeuren met welke reden is het dan dat ik alles rood zie kleuren…

En je zult je eigen leven met je eigen liefde verrijken.…

Blonde lokken vallen over mijn ogen Ze kriebelen zachtjes over jouw neus Jouw tenen zitten vast aan mijn voeten Onmogelijk verbonden, en toch zo gracieus De wereld is versmolten achter twee mooie ogen Ze kijken het leven in, frank en vrij Onze levens samengevoegd in amper een meter Die lach heeft ze van jou, het karakter van mij De wereld…

het is alweer heel lang geleden dat ik je voor het eerst zag en wat me toen meteen al opviel was jouw eerlijke spontane lach ik vraag me nu soms wel eens af waar ben je toch gebleven maar ieder is juist op dat moment doorgegaan met zijn eigen leven jij ging jouw weg en ik de mijne hoe zou het nu toch met je gaan steeds dacht…

Jouw handen op mijn wangen 't omvatten van mijn gezicht Woorden zo zacht gefluisterd brengen mij 'n beetje licht Jouw vingers volgen de lijnen gevormd door 'n lach maar ook verdriet De echte pijn zit van binnen aan de buitenkant zie je dat niet Jouw ogen zoeken en vinden nooit eerder verteld het échte verhaal 't Maakt me…

parel lachjes schenk ik jou mijn diepte om te wonen en mijn lichaam zuiver lief je stille tranen vaag ik weg je pijn als ik de golf mag zijn die jou over komt…

uitgelaten spring ik verliefd doof voor je antwoord al reeds gegeven ik wil het niet horen en zal het niet horen niemand raakt me niemand doet me pijn leef in mijn eigen wereld eigen creatie anderen dansen mee met me een hand op mijn schouder roerloos bekijk ik jouw aangezicht alles en iedereen is weg zonder woorden was de boodschap…

Met jouw mysterieuze glimlach verover jij al vele eeuwen menig mannenhart. Blik jij op een nieuwe wereld. Vanuit de donkere middeleeuwen geef jij aan de renaissance jouw eigen sensuele start. Met jouw mysterieuze glimlach claim jij iets van een eigen vrouwelijke identiteit.…

Ik dacht altijd dat jij de ware was dat ik toekomst zag in jouw ogen maar wat jij uit jouw hart voorlas bleek een fantasie en keihard gelogen Jouw wereld bleek de mijne niet jij wist eigen wetten te hanteren de wet van liegen was jouw favoriet maar die wilde ik niet accepteren Je hebt hem jezelf voorgeschreven ik heb hem voorgoed geschrapt…