Alle inzendingen over ketel

Wanneer de ketel In 't schemeruur Zacht staat te zingen Op 't glimmend vuur, Dan zweeft de mijm'ring Mij door de geest En 't stil herdenken Wat is geweest. Verdwenen beelden Zie 'k voor mij staan, En 'k hoor nog stappen, Die niet meer gaan. 'k Verneem nog stemmen, Al jaren stom, Ik zie mijn doden Nog eens weerom.…

De pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet. Maar de ketel, die boeit dat in 't geheel niet. Het zal hem worst wezen of anderszins dat verwijten niet wit maar zwart is!…

luiken zuinig blind de ketel neuriet een lied mens erger je niet…

ketel op Baas Koperrood die ging terstond en zocht zijn hele winkel rond toen bracht hij een ketel op de baan die nauwelijks in het vertrek kon staan maar Flip die zei heel kalm en koel is dat de grootste van je boel dat zal wel niet meneer die poep ik vol in ene keer wat riep de man als je dat kan verwed ik de ketel eraan maar als je…

het is waar, hete zonhitte witte hitte die tot kalmte maant die je laat fluiten haast als een thee- ketel op het blauw oranje vuur.-…

de druk van het bestaan een helder moment weet het afglijden de druk van de ketel een helder moment weet van gaan de druk te en dan verlang je naar rust heel bewust…

(voor de liefhebbers) ze wisten dat er tussen wolken stoom een trein verborgen ging als in een mooie droom de brute kracht uit ketels stoom het aandrijven der wielen was iets waarvoor zij vielen…

Ik heb het water afgezet Ik heb het gas onder de ketel Dichtgedraaid: was dat goed van mij? Is dat het enige wat mijn vader kan zeggen? Is dat het enige wat ik goed kan doen? Een knop omdraaien.…

Waar nu nog wiet groeit voor de koffieshop En toppensnijders steeds een inval vrezen Zou het op dit moment vrij lonend wezen Te transformeren naar de teelt van hop En zet je er ook nog wat ketels bij Dan functioneert je loods straks als abdij…

als ver, verder weg dan jachtpad en braamstruik boven de kazerne de taptoe schalt ben ik nog te dicht, te dicht naast jou mijn lief en geloof me ook langs, bolderplaats kaalwild, ketel en beukenoot dan ook nog mijn lief…

als ver, verder weg dan jachtpad en braamstruik boven de kazerne de taptoe schalt ben ik nog te dicht, te dicht naast jou mijn lief en geloof me ook langs, bolderplaats kaalwild, ketel en beukenoot dan ook nog mijn lief…

de zitzak verweet de luie stoel dat deze geen poot verzette…

Hij schreef een dik en een empathisch stuk Ze noemen hem de “heiland uit het noorden” Want hij voelt aan hoe hij met mooie woorden De ketel slim verlost van te veel druk Maar toen kwam Klaver weer de boel verstieren Die houdt alleen van groene kuddedieren…

Wat schoot ik deze week toch in de lach Toen bleek dat onze rechtse senatoren Zich eensklaps aan hun linkse broeders storen Om reden van hun regentesk gedrag Want op het pluche van elke kamerzetel Zit naast de pot sinds jaar en dag de ketel.…

Verbeeld je, ‘k was daar aan een ketel met honderd man, drie jaar aan ’t werk: maar ’t was dan ook een heel gevaarte, hij was nog groter dan… die kerk.’ ‘Loop! Waarvoor zou zo’n ketel dienen?’ vroeg ongelovig stuurman Jaap, Maar Teun, de smid, zei leuk en droogjes: ‘Wel, ‘k denk voor ’t koken van jouw raap!’…

Voedsel weggooien schande, roept de mestkever tegen de strontvlieg huichelaar, gilt Bacil liefhebber van keverkak en verse vliegenpoep…

in een hutje op de hei woont een heks want dat is zij met oei oei oei een hoge hoed en een bezemsteel wat goed er zit alleen geen bezem aan hoe moet zij nu dan vliegen gaan dat kan ze niet en juist daarom plaagt ze de dieren echt wel dom tinkel flinkel toverkol stopt de ketel lekker vol dovenetel bessensap wat zij doet is best wel knap…

hij heeft een belangrijke functie in Nederland behoort beslist niet bij de armenkant toch is zijn levenswijze zeer zuinigjes beetje lachwekkend wel een kroonjaar auto/mobiel nostalgische gaskachel zet 's morgens thee met een ouderwetse ketel/enorme fluit onze premier een echte guit…

Ze danste rond de ketel alle bladeren aan stukken De wormen vlogen uit de grond, en dachten: 'ja, de groeten!…

Ik schouw in de schemer, in diepe poelen, zwarte spiegels; in m’n ketel brouw ik liefdesdrank en gif. Ik zegen, bezweer en vervloek, heel met talisman en kruiden, ik bewandel gewijde wegen en voltrek het offer. Ik ga mijn pad alleen, achter de heg leg ik èèn voor èèn mijn sluiters af; naakt verinnerlijk ik het ultieme mysterie.…

Wanneer hij zoekend over haar buik wrijft Zijn vingers vindend op zachte huid Warm en teder in nodige honger blijft Oorverdovend donker zonder geluid Zij vormt zich naar zijn lustige lijf Maakt hun geur zo erotisch gekruid Zij eten tot zij op eigen water drijft De ketel op het kookpunt fluit Het ja dat zij stilletjes met haar ogen schrijft…

het schuren van fijn stof zo is ook iedere plaats te achterhalen waar eeuwen tijd hebben vermalen tot couleur lokale een mengeling van kruiden en bereidingswijzen van de gewassen van het land met trotse hand ook armoe en verstarring bepalen dagelijkse kost in het soms uitzichtloze leven wordt er niet met eten gemorst maar de ketels…

roept de torenvalk grijze muizen vale ratten reppen zich de draaitrap af de klok slaat een vleermuis naar mijn ketel ik roer en roer tot het schuimt spat en spettert er zweeft een rode bus door mijn behang met een kwaakchauffeur de piepconducteur knipt het kaartje van glimworm fleur ik stap maar eens op in weinig woorden drama…

ga alles doen wat je nu nog niet mag of kan, blijf vooral elkaar plezieren, eindelijk druk van de ketel en de pan, plof je nooit neer in een vadsige zetel! integendeel, voel je dan een super-vrije gezonde vrouw of man!…

zeiden zacht Lippen lijzig zwijmelend in zijn oor En gingen voor zijn levensdoel door Toen hij ze zoende op een nacht Omdat een gevoel van zomerzotheid Hem drogeerde met een zoele waas Hartstochtelijk over zijn wilskracht de baas Als door een toverspreuk geleid Dook hij haar balzaal naar binnen En bracht zoals een wolkbreuk kon Zijn ketel…

denken Weer te staan Weer te wennen Te verkennen Hoe het moet Weet niet goed Wat het nu doet Hoe aan te pakken Niet weg te zakken Niet te slopen Recht te lopen Heel te blijven Niet te verstijven Het ontbreekt Nog wat aan moed Mag ik even Mag ik gaan Mag het licht Hier in dit leven Zachtjes weer wat aan De ergste druk Is van de ketel…

Een bonte stoet van praalzieken worstelt zich over smalle wegen naar het onbereikbare azuur op weg naar droomfabrieken waarin grote ketels de regen wordt gehard met glanzend glazuur Op de top slaapt tegen het okergeel het silhouet van het begeerde oord van valse rust en verboden lusten een overvloed van voedsel en veel rumoer dat de lichte…

Aan de kapstok hangt de jas even later in de tuin kijkt zij mij aan bladeren opengevouwen haar stem klinkt bij het ritselen van plant en struik In bed ligt zij, de wangen rood en opgezwollen van de koorts in haar ogen een waterige blik Uit de keuken fluit de ketel een waarschuwend lied er moet nog thee gezet Bij het naar…

besuikerde cherubijntjes spreiden hun vleugels sparren door ijspegelende ruiten op poederend tapijt maar later veel later na oliebollen en wafels pruttelende ketels en glimmende ballen engelenmomenten later de stilte voorbij zullen hyacinten en krokussen dwars door de witte pracht de hemel in komen steken kleuren verspreiden een…

voor ruim 27 guldentjes sla rucola, ijsberggekoeld slechts 17 gulden de kilo tussen alle rijkgevulde super marktkarren sta ik, verdwaasd door de hoeveelheid hazenpepers, kalkoenen, ganzenlevers, tournedos, liflaf-filet varkenslapjes al dan niet dradend in een rollade ik wacht gewoon nog even tot dit jaar vergaan is de druk weer van de ketel…