Alle inzendingen over klom

'k Zag haar zwemmen en telkens weer keerde zij om en om en zwom alsof een groot verlangen in haar glom en klom en klom…

daar klom ik over het ruwe oppervlak het kostte me veel moeite toen ik m’n hand een stukje verder stak steeds een stukje sneller zou het niet gaan beetje bij beetje soms verloor ik grip gleed ik een stukje terug maar ik ging door ik klom tegen de draad in…

groen nog klom ze op de muur bladstil was het toen ze erover viel…

Ik slinger het anker naar jouw onderlip Een wijnrood, roerloos baken En klom naar dat bruisbad van vlokken Genesteld tegen tandvlees Je kon me wegslikken als een kruimel Gisteren nog klom ik reikhalzend in de mast Jouw lendendoek Door stormvingers losgeknoopt Waait tegen mijn gezicht.…

Er was eens een meisje uit Ede Zij had een heel duister verleden Ze klom op een brug En zei:"Ik kom nooit meer terug." En sprong toen pardoes naar beneden!…

Een bolleboos uit Purmerend klom bovenop een circustent. 'Zo zie ik het betel' sprak hij heel vermetel 'en kijken kost geen looie cent'.…

spreek uit nood in weke woorden die de regels van de dromen stoorden met gekleurde beelden in de zon waarmee ik uit de lage leegte klom…

Uit een champagnefles werd ik gelanceerd door een lont ontstoken zocht ik mijn weg omhoog ik klom en klom droomde onderweg dat ik de mooiste ooit zou zijn het vuurwerk kon beginnen een kleurfontijn met prachtig licht die droom is uitgekomen vanuit de lucht zag ik haar staan aan moeders hand wat was ze bang voor de knallen ze wees…

Honderd en nog blij Zo wordt iedereen toch graag een dagje ouder…

Ik werd geboren en iemand kwam aansjokken, zette een ladder tegen mij aan en klom naar boven met op zijn rug mijn ziel en mijn gedachten. Het begon te regenen en hij sprong naar beneden, holde weg om te schuilen, riep nog over zijn schouder: 'Wees gelukkig! Wees maar gelukkig!…

Een "junkie" uit Hoogh Catharijne Moest voor diefstal bij de rechter verschijnen Hij klom op een hoog dak Keek naar beneden en sprak: "Ik moet maar van deez' wereld verdwijnen!"…

Ooit was hij dan misschien een beetje dom, Maar allengs werd de kroonprins zo’n expert In water en vooral in sanitair Dat hij tot ongekende hoogte klom. Want in het internationaal bestuur Is hij de allerhoogste pleefiguur.…

Hij brak de eerste dag zijn sleutelbeen, maar toch klom hij meteen weer op zijn fiets. En in de laatste bergrit deed hij iets dat volgens kenners schier onmoog’lijk scheen. Hij werd vanuit de verte nagestaard Door iemand die zich ook niet had gespaard.…

vandaag klom ik de hemel in met rood gelakte tenen liggend in het gras gebonden door zwaartekracht en wat niet al oh, ooit in deze blauwe droom te kunnen stappen de stilte in en los te laten wat mij aan de aarde bindt…

Ik zocht naar mooie woorden maar vond alleen maar stenen Gestapelde dolmen Menhirs rechtop In lompe hoekige ronden Ik zat op ze Klom en klauterde En het ‘louterde’ Toch een mooi woord gevonden!…

Ik klom laatst op de Dom en sprak: 'Mijn ziel als ik nu viel, dan viel ik zeker dood'. Maar God is zo geweldig groot, dat als ik sprak: 'Ik spring' en ging, Hij mij dan zeker vliegen liet. Omdat ik dat weet spring ik niet. --------------------------- Uit: 'Versjes', 1961.…

Dat was het dan oude vriend een dood in de goot nee, dat heb je niet verdiend je klom op tegen muren je zag er erg tegen op je sprak het niet uit misschien alleen in die eenzame duistere uren het einde kwam dan onverwacht in die diep donkere nacht.…

Mijn schat, Wat was je apart klom over het dak keek uit in de goot over de straat en wachtte me op tot ik weer kwam Je was aan komen lopen in onze tuin zo klein was je nog een kitten kon je niet laten gaan kreeg bij ons je bestaan 'k heb van je gehouden zoveel! maar je bent er niet meer.. en dat doet zo zeer! Ik mis je!…

Op een schaduw van verlangen klom je naar mijn hart in duister verleden gevangen maakte jij je aarzelende start jouw liefde overweldigend meesleurend overwinnend levensveranderend op een zee van verlangen veroverde je mijn hart dwalend door zijn duistere gangen maakte herstel zijn aarzelende start…

Verdoezeld en overtroffen zette hij zijn klauwen in de muur Klom als nooit te voren verdrong de onttroning tot verdoemenis Verstokte zijn doen schreeuwde zich lof toe zwaaide hoffelijk zijn zwaard Wervelstorm van gevoelens rees door zijn lichaam angst was niet de zijne Smedend vormde hij de wil tot de overwinning hem toebehoorde…

Zonder touw klom ik omhoog en las de hartstocht in je ogen in verhalen verderop las ik de woorden -Jij bent God- die met zijn blauwe blik me meenam naar de laatste toevluchtsoorden waar ik ronddreef in beminnen van een opgewekt genot Zo dronk ik met jou de beker van het Elfde Gebod…

jouw tranen klonken oorverdovend evenals de smeekbeden van derden verdwaasd danste het kalk rondom weer laaide de litanieën op 'n rilling van diep geraakt zijn klom omhoog tot de haargrens nam machteloosheid snel over wat kon ik met twee handen.. en richtte ze tot de hemel…

Hij klom, met teugen, zijn lippen op de fles.…

Toen het avond werd in Spa en in de heuvels klom de mist, besloot de zon te gaan. De dag moest nu gewist. De bank in schemerlampelicht bleef leeg vandaag, de deken gevouwen, het tv-kastje dicht. De dagen die hierna verstreken, bleven lang als deze avond. Tot de piano een ander vond.…

in het spoor van mijn pen schrijf ik voorovergebogen de woorden die opgaan in de opluistering van poëzie voorspellend alle grenzen voorbij het belichaamt mijn geheugen in trance klom het uit de baarmoeder het viel languit neer het huis werd voller en voller er was geen weg terug geen einde, geen samenhang alleen een alfabetisch hoofd…

je leerde snel en kwam al gauw in tel en klom tot buitensporig hoog niveau de claque-kliek kende slechts één woord: chapeau jouw val wordt voor die lieden dus een hel voor macht en geld ging jij echt UBER alles; gestraald in dit theater: nooit meer ‘stalles’…

hoe vaak heeft zonde haar naam al aangeraakt met wanhoop in ogen, klein en in de richting van de dood morgen zou hij laten en zij zou opstaan, zonder herkennen als hij boog over tafel, half man half vader ze gooide ruiten in, klom op het dak en in de hoogste bomen, deed alles om anders te klinken zij veranderde niet…

De wil was er,gezocht heb ik op plekken waar nooit iemand is gegaan waar hart en ziel zich kruisen in de aarde van het bestaan kroop door de holtes van mijn wezen zwom in het diepste van mijn ziel klom over honderde illusies waar ik duizend malen viel heb daar mijn weg gevonden aan het puntje van mijn tak vast moest ik mij houden…

Toen ik later naar buiten keek klom een ronde witgloeiende schijf boven de daken uit en ik betrapte me op dezelfde koppigheid waarmee ik andere gedeukte illusies in ere houd. ------------------------------------- uit: 'De rots van Gibraltar', 1969.…

Hij knapte uiltje en floot blok, las lip Klom touw, vloog stunt en zeilde ook nog plank Liep wad, trok stuip en zei vervolgens dank Schoot schijf, sprak buik en streamde nog wat slip ‘Ik heb’, zei hij, ‘helaas geen enkel sjoege hoe al die gekke woorden te vervoege’…