Alle inzendingen over laagtij

Ik liep naast het liefste wat je deed zomaar met je voeten schelpjes kraken langs de zee ik weet nog hoe je zei doe ik graag hoor eens hoe ze kraken het lag er vol van wij liepen naast elkaar ik en jij we hielden van laagtij…

jij snoept van hartig ik snoep van zoet jij vaart bij laagtij ik vaar bij vloed jij huilt om vreugde ik om een traan jij straalt bij zonlicht ik bij de maan jij ziet het blauwe ik zie het groen na zoveel jaren niet meer te doen…

De boten hangen op hoge poten, gevangen in de haven van laagtij. Het cirkelen van schreeuwende meeuwen, die elkaar verjagen. Hij zet zijn kraag op tegen dit grauw, dit weidse vage. Dat schilders toen hier ooit een schitterend gat in zagen.…

massieve randen omarmen zeeën en oceanen die meedogenloos stranden duinen en dijken testen elke golf opwellend uit diepe troggen is een woord op de lippen van de branding daar schuimt het spuwsel van zeegeesten tot onleesbare ruige verhalen vloeibare bladzijden geschreven door de vloed worden spetterend omgeslagen gewist door laagtij…

het kompas draaide op de slaperige wind een licht gezelschap van zeevogels vloog over het wapperende slib ze vergezelden me op een verlaten wadstrand van Terschelling de brandingsklanken weerklonken in laagtij open en helder onder een zoutzilte zeelucht omdat deze septemberdag adellijk straalde ik liet vertrouwde voetstappen achter in het…

één dezer dagen keer ik aardewaarts dan zoek ik mij als laatste rustplaats een linkeroever zonder stenen kade waar ook geen houten vlonder hoeft 'k laat er wel het schoeisel achterwege zodat het slib twee naakte voeten kust in gebed laat ik dan mijn sporen achter waar je straks bij laagtij de boot aanlegt daar bouw ik op het droge een stenen…

woonkamer blijft de vrijheidstune luiden bij die gedachte voel ik me vrij van dag tot dag de natuur leidt me ook zonder jou ik zeg tot ziens op het ritme van de wind de tijd gaat door in een wereld vol realiteit laat ik je gaan, ik laat je los omdat ik om je geef ‘ons’ bestaat niet meer zo neemt ieder zijn eigen pad bij hoog en laagtij…