3978 resultaten.
Hier ontkiemt de lente
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 316 hier de lente…
Zijn winters kleedje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 230 een koude wind
streek langs mijn hand
maar ik voelde jou ontluiken
in het zachte bed
van zwarte aarde zag ik
het kleine blad ontspruiten
verscholen tussen mos
dat nog zijn winters kleedje had
ontkiemt al lente in het bos
ook in het fluiten
van de vogels zijn
de speelse rollers niet te stuiten…
Een tweede leven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 176 ben aan het verschimmen
alleen de schijn blijkt nog
wat werkelijkheid te zijn
bleek en kleurloos
dwaal ik rond in een leven
dat lijkt te verstommen
maar diep van binnen
is in hoekjes en luwte
de lente voorzichtig begonnen
op onontgonnen gronden
ontkiemt reserve zaad
dat voor een tweede leven gaat
aan mij de eer
om later als herboren…
Wintert vorst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 nog donkert
herfst in de
humus van nat blad
wintert vorst
sporadisch onder
dit afdekkend pak
het rustige is schijn
onstuimig bruist en
heelt de evolutiepijn
daar ontkiemt
wat ooit is geweest
maakt lente al tot feest
voor hen die in de
aarde onrust voelen waar
voorjaar is gaan woelen
wil melker
03/01/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl…
Toch hangt al iets van lente
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 247 Mijn hart kan juichen en de takken
zien herleven, wortels drinken van plezier
dat overal in straten al ontkiemt
en leven doet, heel hevig nu en hier.…
Zij is mijn bruid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 Het stille water uit de wintertijd
Wordt van de ijskap bevrijd
Door een zon die warmer straalt
Mij uit mijn winterslaap haalt
Lente laat leef tijd ontwaken
Zintuigen voelen groeiend raken
In diepe gronden treft het doel
Ontkiemt een tinteling gevoel
Voel in mij de levensstroom
Ondanks de flink gesnoeide boom
De knop is om, ik…
De Lente
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 133 Ontdekt ontboezemt
en ontkiemt
doortastend
in samenspraak
met
kleurt zij de wereld
net iets mooier
dan ooit te voor…
Op het linnen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 200 binnen
stralend ontkiemt het voorjaar
speels bruist de zee tegen land
eindelijk heb ik de zon op mijn hand…
Wolken kunstsneeuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 Koud en onvruchtbaar
als de polen wordt mijn
glazen aardbol
gevuld met winterlicht, in
de draaiende bewegingen van
de mooiste wensen ontkiemt
het noorderlicht.…
Glazen bol,
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 294 Achter glas
vertekend de pijn zich in tijd,
de teruggekeerde rust dekt met
stilte dit tafereeltje toe,
draait de aarde door in de
palmen van volwassen handen
om die te openen in de lente.
"De herinnering is een
kerkhof dat bloesemt."
Johan Daisne…
JONGOGEND BLIJVEND ADVIES
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 350 Als je je levens-zaad laat opdrogen
ontkiemt je veroudering scheutiger!
Deze hartenkreet draag ik op aan alle mannen vanaf de vijftig!…
met Valentijn
hartenkreet
1.0 met 29 stemmen 4.058 in de luwte van de nacht
liet jij mij zien
dat de windstilte wacht
dat zij op een zucht
van jouw zijn
ontkiemt
tot een stormachtig festijn
en dat alleen met
Valentijn…
Weeromstuit
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 538 De vogels zingen
al van nieuwe lente
maar de wind blaast
eerste zonnevuren uit.
Bitse buien sneeuwen
haastig terug in tijd.
De bomen stijven
takken in ijzige kou.
Katten rollen zich op,
de mensen griepen uit.
Maart is kil en kaal,
de oude winter snijdt.…
Vallend boomblad
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 200 zacht ontkiemt
en paddenstoelen
tooien hun pracht
zo brengt een boom
met vallend blad
nieuw leven
en fluistert de wind
weer geheimen
intens zacht…
wat overblijft
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 soms blijf je
waar je bent
het zaadje
dat in de ziel
kleurend ontkiemt
in stilte verder
groeit gedragen
door het
diepere leven
in harmonie met
de seizoenen
je blijft
waar je bent…
Dageraad
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 564 De armen van de dageraad
die met haar stralen op doet lichten
laat uit het duister van bestaan
het oog op blijdschap zich weer richten
Het is maar klein wat er gebeurt
onzichtbaar voor gesloten ogen
maar zaad van vrolijkheid ontkiemt
gevoel van toch weer leven mogen…
Joepie....lente
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 278 Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras
ook witte er tussendoor
zelfs narcissen zie je te pas:
het is LENTE.
Niks geen meteorologisch gezwets
gewoon zoals het op school werd gezegd
21 maart drie maanden na
de winter begint de lente.…
Geen titel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 95 Een tenger zaadje ontkiemt in aarde,
de aarde voedt en ziet.
In zijn wortels zul je later wonen,
daar waar de dood niet kan komen.…
knoop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 766 alles doe ik om dat
te door breken
maar helaas nog niet bezweken
geef toe het is geen lente
maar bijna wèèr winter
doch niet aldente
kastanjes gaan bijna al vallen
terwijl wij vrolijk nu
horen te lallen
op een terras of in de kroeg
van s`avonds laat tot smorgens vroeg
en luidkeels horen te zingen
op stoelen en tafels springen
dansen tot…
GEBORENE IN DE MORGEN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.329 Geborene in de morgen,
Gestorvene in de nacht,
Uw dood slechts heeft ons zorgen,
Uw leven heil gebracht.
Ach, slechts een viertal jaren
Waart gij in ons bezit;
Zo wij gelukkig waren,
Lief kind, gij maakte ons dit.
Slechts tweemaal, beste jongen,
Hebt ge in uw kort bestaan
Tot schreien mij gedwongen,
Liet ik om u een traan.
Als d’ eerste…
Gedaalder zonne
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.826 Aan het golfgeruis huwt
't Westewindje, dat luwt,
Zijn klaag'lijk, melodisch gefluister,
En de scheem'ring slechts rest,
Nu de zon daalde in 't west,
Een poos nog - en de aard ligt in 't duister.
En geen stem meer in 't rond,
Die nog leven verkondt.
't Is stil in het woud, in de weide,
En onzichtbaar, maar zacht
Daalt een weldoende…
Naar buiten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.738 Och, mijn geleerde boeken,
Trezoren onzer taal,
Geef me oorlof, dat ik buiten
Eens eind'lijk ademhaal.
Die taal- en spellingskwesties
Zijn nuttig ja en fraai,
Maar 'k word daarvan ten leste
Zo akelig suf en saai.
Geef me oorlof, - och, daar buiten
Wenkt mij de zonneschijn.
'k Moet, waar de vog'len fluiten
En lui en ledig zijn.…
De reuzenketel
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.559 ‘Ja, wat men toch al vreemde dingen
in Frankrijk heeft,’ zei stuurman Jaap,
‘Zo zag ik daar eens op een akker
een raap, een echte reuzenraap.
Ze was zo groot als… dat huisje,
ik kon er heus niet óver zien,
en om ze van het land te halen,
gebruikte men een man of tien.’
-‘Wel, wel!’ sprak Teunis.’ Nu, ik reisde
in Duitsland, voor mijn ambacht…
Hier is het feest
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 186 De zon komt aarzelend op
gaat sprankelend ten onder
De liefdevolle eenzaamheid
zal zonder jou, mijn lief
nooit meer dezelfde zijn
Ik zie jou zo graag
zonder woorden fluisteren
naar je ademhaling luisteren
alsof voor de eerste keer
een nachtegaal zich horen laat
Gevangen tussen zon en maan
ben jij het baken en boei
zelfs op…
die lente zo fleurig
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 180 vogeltjes zingen, verwelkomen morgenstond
het zonnetje priemt zwak door de bomen
vroeg uit de veren is goud in de mond
mensen kunnen nu opnieuw gaan dromen
de lente springt dansend door het land
ze laat al terug zovele dingen bloeien
natuur en heelal smeden een ware band
de kinderen willen in bossen gaan stoeien
het lachen verschijnt, het…
Klaas Vaak
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen.
Ik besefte dat ik had gedroomd,
maar de beelden waren reeds vervlogen.
Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen.
Het zou mij moeten aansporen,
maar ik wist niet hoe of waar te beginnen.
Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten.
Geeuwend draaide ik op mijn…
Echo
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 3.668 Een wonder in wording
Als een plantenzaadje dat ontkiemt
Als uit het niets ontstaan
Ben jij het die leegte verving
Het bloeden van de drager blijft uit
Een onzekere tijd breekt aan
Toch zal alles voorspoedig gaan
Jij bent het ware levensfruit
Ineens verschijn je uit de duisternis
Een piepklein mensje ergens daar onder
Hoe je het ook bekijkt…
Visioen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 Maar nu ze diep geborgen
toch plots weer leven gaan
maak ik me minder zorgen:
ze zijn nog niet vergaan,
maar als het zaad in d'aarde
dat ooit wel weer ontkiemt
zo bleven ze van waarde
en hebben dan gediend
in liefde die hen baarde
voor ieder mens ooit vriend.…
In de schaduw van Jezus' kruis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 In de schaduw van Jezus' kruis
ontkiemt echter hoop en leven,
een klein begin van vrede,
een nieuwe schepping.…
RIJK BLIJVEN....oftewel verdiepen!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 183 Als je je blijvend wil verrijken
moet je groeiend blijven rijpen
zeg maar steeds opnieuw vereiken
en soms je oude boom verplanten
in jong, fris, vers ontkiemende grond
Dat hou je geest en lichaam gezond
en kan je tot grote hoogte stijgen
Want oude diep verwortelde bomen
groeien tot aan, zelfs in de hemel!…